Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φαντασμαγορία σε 3+2 πράξεις_


«Και τίποτα δε μπορεί να με σώσει.

Η Αθήνα; Η μουσική; Μπορεί; Με τίποτα.. 

Τίποτα σου λέω δεν μπορεί να με σώσει.

Ο χορός; Που παίζω μόνος; Μπορεί; Με τίποτα..

Τιποτα, τίποτα δεν μπορεί να σώσει εμένα..

Εκτός από μένα και σένα » 

Ωστόσο αυτό το καλοκαίρι, ένα e.p. που με ακολουθούσε από το Μάϊο και δύο σίνγκλ που κυκλοφόρησαν μόλις χθές Παρασκευή 9.7, μπορούν να με σώσουν αυτό το καλοκαίρι από τη ζέστη, τη βλακεία, τα προσβλητικά έως τραγικά και γραφικά τρολ του διαδικτύου και την αβεβαιότητα της τοξικής από ιούς και ηλίθιους περιόδου 2020-2021..

Έτσι λοιπόν για αυτές τις συγκεκριμένες μέρες προτείνουμε:

1. Real - SOaNNEFaIR


Περισσότερο γνωστή σαν dj και πρόσφατα influencer, βρίσκεται με το καλύτερο τραγούδι της ως τώρα να ατενίζει με παρατηρητικότητα και γούστο τις τελευταίες μεταchillwave και hip hop αποχρώσεις της ποπ μουσικής των ημερών μας. Απλό, άμεσο, εύληπτο, ελαφρύ και χωρίς να ζητάει πολλά το ''Real '', σύμφωνα με τη δημιουργό της δημιουργήθηκε για να: 

«...listened to while you’re getting ready for the club, REAL is a future pop anthem about life in a mixture of digital and non-digital realities.»

Αρκετά έξυπνη κίνηση για να μιλήσει απλά και σε βασικό επίπεδο, η SOaNNEFaIR για το περιβάλλον της που, ας μη γελιόμαστε, είναι πλέον μια νέα πραγματικότητα και για όλους μας. Δεν θα έλεγα futuristic αλλά pop των ημερών μας σίγουρα.

2. ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ - MELENTINI


Και επιτέλους ένα τραγούδι της αγαπημένης μας Μελεντίνης που τη βγάζει από το πλαίσιο που την είχαμε συνηθίσει μετά το ''..Metamorphosis''. Το ''ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ'' ηχητικά συγγενεύει με δύο προηγούμενο σινγκλ της, ''Τα Παιδιά του Γκλαμ'' και το ''Κορίτσια Σε Λύπη'' συγκεκριμένα αλλά φαίνεται ότι η παρέα με τον Pan Pan ήταν καταλύτης. Ένα electro dark pop τραγούδι με δυνατούς παλμούς, στίχους απλούς και άμεσους, που δείχνει πλέον μια ορατή κατεύθυνση της Melentini που κατακτά αυτό το στυλ περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η φωνή της είναι το μεγάλου ατού και εδώ, παίρνει μαζί της τον ακροατή που δεν εντυπωσιάζεται εύκολα με τα τυπικά disco beat αλλά αναζητά μια περισσότερο προσωπική ταυτότητα. Το τραγούδι τα διαθέτει όλα αυτά και γι' αυτό είναι από την αρχική ακρόαση μαζί μου αναπόσπαστο κομμάτι του φετινού μου μουσικού καλοκαιριού...

3. ΦΑΝΤΑΜΑΓΟΡΙΑ 2 e.p. - Pan Pan



«To Αγόρι Φάντασμα αφήνει πίσω του το ατέλειωτο ξημέρωμα και περνάει από το πρωινό ξεμούδιασμα, στην ρουτίνα της ημέρας, στο βραδινό ξεσάλωμα

Είναι το δεύτερο μέρος. Η πρώτη ''Φαντασμαγορία'' κυκλοφόρησε ακριβώς ένα χρόνο πριν και σήμερα πραγματικά λυπάμαι που το παρέβλεψα, όπως και το e.p. πριν από αυτό '' Θα Ηθελα Να Ζούμε Ετσι Αλλα Χωρίς Καραντίνα'' . Δικαιολογίες υπάρχουν, ωστόσο παρακαλουθούσα τις inmyroom δημοσιεύσεις ( ένα απόσπασμα το κάναμε και εξώφυλλο για τη σημερινή ανάρτηση) του Παναγιώτη Πανταζή και θεωρούσα ότι είναι τόσο κοντά στην πρώτη καραντίνα που απέπενεαν κάτι πολύ περισσότερο από τους ήχους και τις μουσικές εκείνη την περίοδο. Ωστόσο όπως είναι γνωστό και από παλαιότερες ηχογραφήσεις του, ο Pan Pan είναι ένας αυθεντικός καλλιτέχνης που μιλάει πολύ με τις εικόνες αλλά και τα τραγούδια του και ποτέ δεν είναι αργά να τον ανακαλύπτει κανείς..

 Οι στίχοι του αποδίδονται με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμα και χωρίς να ταυτοποιούνται με μας έχουν την δύναμη να προκαλούν συναισθήματα και επικήσεις σε μια χαμένη ομορφιά. Το ''Φαντασμαγορία 2'' έρχεται ύστερα από εκείνο το σοκαριστικό 15 λεπτο σινγκλ του 2015 ''Αστροχοπ'' να μου ρίξει συναισθηματικά βόλτ ακόμα και  αν δεν είμαι στην πίστα βραχυκυκλώνοντας κάθε λογική προσέγγιση κατ΄ευθείαν στο συναίσθημα και φαίνεται ότι προκαλεί το ίδιο και σε πολλούς. Είναι μάλλον η δημοφιλέστερη ηχογράφηση του και έρχεται την κατάλληλη εποχή.

Με την καταλυτική συνεργασία της Καλλιόπης Μητροπούλου, της Melentini, της Katrinpi ,της Nefeli Walking Undercover και της Nalyssa Green, είναι μια πραγματική, ολιγόλεπτη, συμπυκνωμένη Φαντασμαγορία που έρχεται σαν το ιππικό γλιτώνοντας μας από πανηγυρική ήττα. Δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές το έχω ακούσει από τις 28 Μαΐου και μετά. Ακούω ενεργές καλλιτεχνικές οντότητες με την ακριβοθώρητη ''ανάγκη'' της έκφρασης να εξαπλώνεται στο πιό αγαπημένο μου σάουντρακ όλης της περιόδου της πανδημίας. Ακούγεται σαν μια ψυχική εκτόνωση, αποσυμπίεση από την θλίψη της περιόδου. ''Δίνει όχι μόνο αυτό το κάτι'' αλλά τα πάντα σε μας που χορεύουμε καλύτερα με αναλογικά συνθ και τυπικά old school 4/4 beat. 

Θεωρητικά θα μπορούσαν να αναμορφώσω όλους τους στίχους για να περιγράψω και την επίδραση αλλά και το e.p. μόνο με αυτούς. Ωστόσο θα αφήσω τα beat να λειτουργήσουν σαν ξυπνητήρια χωρίς άλλα λόγια. 

''Στον επόμενο τόνο, θα ταξιδεύεις και εσύ στ' αστέρια''

bonus material από πέρισυ και για να εξιλεωθούμε:

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom