Η σημερινή πεντάδα είναι Ευρωπαϊκή και πρώην Ευρωπαϊκή υπόθεση.
Οι Σκωτσέζοι που γνωρίζουν μία εντυπωσιακή ανάκαμψη τα τελευταία χρόνια γιατί ακόμα και οι οπαδοί τους τους νιώθουν κοντύτερα από ποτέ. Η Γαλλίδα νεαρή που η ισορροπία στη ζωή της την εμπνέει και δε χρειάστηκε τίποτε άλλο πέρα από τις σπουδές της, το ήσυχο περιβάλλον αλλά και την τάση να προχωρήσει παραπέρα για να κάνει έναν δίσκο όνειρο. Ο Βρετανός κωμικός που είναι μία ασταμάτητη καλλιτεχνική μηχανή που κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ που ακούγεται κάθε μέρα όλη μέρα. Οι Βέλγοι που δεν θεωρούν απαραίτητη την επίδειξη και τη σοβαρότητα της μουσικής όταν δεν έχει μελωδίες και ρυθμικά σχήματα να μεταφέρουν τον ακροατή κάπου αλλού. Και οι Έλληνες που μας παίρνουν μαζί τους στα ηλεκτρικά τους ταξίδια για να ενσωματωθούμε με τις μελωδίες τους.
36. The Bad Fire - MOGWAI (Rock Action)
«The arrival of a new Mogwai album – their eleventh – is cause for great celebration. The album’s title, The Bad Fire, is a working-class Glaswegian term for Hell. It reflects the difficult time that members of the band were going through. New to the studio was American producer John Congleton, known for his work with Explosions In The Sky, Sigur Rós, John Grant and pretty much everyone in between. Congleton’s work can be heard on the album’s three singles. The album opener “God Gets You Back” sounds like Daft Punk being hunted by My Bloody Valentine, while “Fanzine Made Of Flesh” sounds like a victory parade for a baby yeti; and “Lion Rumpus” does actually sound like a lion rumpus. The music of Mogwai is a difficult thing to describe, but an easy thing to experience. At punishing volume, it can annihilate your body, leaving you as little more than a head which should by rights fall helplessly to the ground. Yet the music contains an updraft, a sense of beauty encased in the onslaught. This holds you up, suspended and empowered, reminding you that paradise is your birthright. This is especially true of The Bad Fire. It may have been created in dark conditions, but all that is transcended by the act of four musicians working together here, now, in the moment – the only place where Mogwai exist.»
Μετά από τόσα χρόνια, μετά από πολλές διακυμάνσεις στη σχέση μου μαζί τους, θεωρώ ότι η κυκλοφορία ενός τέτοιου σπουδαίου άλμπουμ και η πρόσφατη εμφάνιση τους στο FLOYD, σταθεροποίησαν μια δυνατή πλέον σχέση με τη μουσική τους. Χωρίς περαιτέρω σχόλια, εκτός από τα παραπάνω σε έντονη γραμματοσειρά, η ακρόαση μιλά από μόνη της. Δεν είναι η μουσική των αστέρων, αλλά είναι η μουσική μπορεί να μας πάει στα αστέρια..
37. Heard Voices (deluxe edition) - MATT BERRY (Acid Jazz)
Σαν μουσικός όμως δίνει μια άλλη εικόνα. Είναι ένας καταρτισμένος μουσικός που κατέχει τη σύνθεση τραγουδιών αλλά και την ενορχήστρωση τους. Έχει κυκλοφορήσει 11 στούντιο δίσκους, έχει γράψει soundtrack, έχει περιοδεύσει με διάφορα σχήματα και γενικά από το 1995 είναι πολύ δραστήριος στο χώρο της μουσικής. Τα τελευταία 12 χρόνια οι δίσκοι του κυκλοφορούνε από την Acid Jazz records και πλέον κατέχει μια καλή θέση στην ψυχεδελική/φολκ σκηνή της Μ. Βρετανίας ενώ θετικά έχουν εκφραστεί για τα άλμπουμ του και Αμερικάνικα μέσα.
Το ‘’Heard Voices’’, είναι το 11ο άλμπουμ του και κυκλοφόρησε τον περασμένο Ιανουάριο αλλά στα τέλη του 2025 κυκλοφόρησε και η deluxe εκδοχή του (παρουσιάζει ο ίδιος ο καλλιτέχνης_δεν παίρνω ποσοστά, ηρεμήστε):
38. Choke Enough - OKLOU (True Panther)
H Marylou Vanina Mayniel γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1993 στο Poitiers της Γαλλίας και έχει σπουδάσει πιάνο και τσέ
λο. Από μικρή τραγουδούσε και σε χορωδίες. Σημαντικό επίσης: Μεγάλωσε στην εξοχή. Η επαφή της με τη μουσική του έξω κόσμου από αυτόν που ζούσε γινόταν με cd που έφερνε ο αδελφός της από την τοπική βιβλιοθήκη και το πρώτο που άλμπουμ που αγόρασε ήταν το άλμπουμ των GORILLAZ, ενώ θυμάται ότι το trip hop συνέχιζε να είναι παρόν στη Γαλλία στα 00’ς. Η δημιουργική της ζωή ωστόσο ξεκίνησε όταν μετακόμισε στην πόλη. Λειτουργούσε καλύτερα ‘’έξω’’ από ασφαλές περιβάλλον όπως ανέφερε. Δημιούργησε μια ομάδα από dj και έκανε εκπομπές μαζί τους αρκετό καιρό μέχρι να ξεκινήσει να ηχογραφεί τη μουσική της αλλά και διάφορους άλλους ήχους από τη φύση, από το Instagram και το YouTube κλπ. Μέχρι τα τέλη του 2024, είχε προχωρήσει σε ηχογραφήσεις δικιάς της μουσικής, ήρθε σε επαφή με καινούριες δυνάμεις στην ποπ και ηλεκτρονική μουσική και αρχές Φεβρουαρίου κυκλοφόρησε το δεύτερο της άλμπουμ , αυτό που την έφερε στο φως της περαιτέρω δημοσιότητας εισπράττοντας κολακευτικές κριτικές και κάποια εμπορική επιτυχία.
Το ‘’Choke Enough’’ δεν θα μπορούσε παρά να είναι βγαλμένο από ένα άτομο σαν την Marylou ή καλύτερα Oklou όπως είναι το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμο. Αποτελείται από τραγούδια που συναντούν το ήσυχο περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε αλλά και στην μουσική που την επηρέασε. Είναι κατάθεση ταπεινή, και πολύ προσγειωμένη παρόλο που τα τραγούδια είναι ικανά να χαλαρώσουν το πνεύμα και την αντίληψη του ακροατή. Τα δικά μου αυτιά ακούν ένα κράμα από ambient/pop/hyperpop/downtempo υπό το πρίσμα μίας νεότερης αντίληψης αλλά για τους νεότερους ακροατές αυτό το ασυνήθιστο κράμα είναι πραγματικά ανανεωτικό και τρυφερά οικείο. Θα έλεγε κανείς ότι μετά ή παράλληλα με τον sega Bodega προχωρούν την hyperpop ένα βήμα παραπέρα. Κυριαρχεί η ηπιότητα αλλά και ροπή για μελωδικότερα περάσματα μέσα από τις ηλεκτρονικές διόδους. Αυτό που είναι ασυνήθιστο στο άλμπουμ είναι η χρήση των συνθ και τα φωνητικά που αγγίζουν την Hyperpop και τo σύγχρονο r’n’b. Τα τραγούδια προσφέρουν νηνεμία, δίνουν χώρο στο αυτί για να εξερευνήσει και το ίδιο αυτό το γλυκό τοπίο που δίνει τόνους για ονειροπόληση και ασφαλή δίοδο μέσα από αντιλήψεις που υποστηρίζουν ελιτιστικές ή επιθετικότερες τάσεις της μουσικής. Η Oklou φαίνεται να κρατάει το μέλλον στα χέρια της χωρίς να την ενδιαφέρει φυσικά, δημιουργώντας κόσμους μέσα από την δική της ψυχοσύνθεση που είναι πολύ κοντά στις αξίες που μεγάλωσε αλλά και στην διάθεση για εξερεύνηση των επιρροών της με πυξίδα μια φυσική σχεδόν κλίση που έχει να γράφει μελωδίες που μένουν και ωριμάζουν στα αυτιά του ακροατή όσο περισσότερο ακούει.
39. Solarium - CIAO KENNEDY (Sdban ULTRA)
«Γεννημένοι από μια παιδική φιλία, τα πέντε μέλη των Ciao Kennedy διαμόρφωσαν τον δικό τους ήχο και αίσθηση, εξερευνώντας διάφορους μουσικούς ορίζοντες. Μετά την κυκλοφορία των EP τους ‘Keldercave’ (2021) και ‘the problem is’ (2022), καθώς και τη συμμετοχή τους στη συλλογή Lefto presents Jazz Cats Vol. 3 την άνοιξη του 2024, ήταν θέμα χρόνου να επιστρέψουν στη μουσική σκηνή των Βρυξελλών.
Ως μέλη της μουσικής συλλογικότητας Magma, μαζί με σχήματα όπως οι TUKAN και ECHT!, ξεχώρισαν με την ορχηστρική τους μουσική που συνδυάζει το παιχνιδιάρικο στοιχείο της jazz, τις επαναλαμβανόμενες όψεις του post-rock και τον έντονο ηλεκτρονικό ήχο που πλέον αποκαλείται «Brussels sound».
Με το Solarium, το ντεμπούτο άλμπουμ τους βρήκαν κοινό τόπο σε κιθάρες με post-rock εφέ και υπνωτικούς ηλεκτρονικούς ρυθμούς, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα σπάνιας, πυκνής μελαγχολίας, με ήχο που θα ταίριαζε σε ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Οι Ciao Kennedy και το ντεμπούτο τους άλμπουμ είναι σαν μια ξινή καραμέλα που σκάει στο στόμα, η έξαψη ενός απογεύματος στο λούνα παρκ, η μοντέρνα εποχή συναντά τη νοσταλγία της παιδικής ηλικίας. Ή σαν να στέκεσαι κάτω από τα λαμπερά νέον φώτα μιας βροχερής νύχτας, σαν πολύχρωμη ποίηση που συνδυάζει τρυφερότητα με ηλεκτρική ένταση. Πολλές από αυτές τις μουσικές περιγραφές ίσως φαίνονται υπερβολικές, αλλά μετά από μερικές ακροάσεις, δεν φαίνονται καθόλου άστοχες. Υπάρχει κάτι για όλους σε αυτό το άλμπουμ, που ταλαντεύεται ανάμεσα στο οικείο και το απρόσμενο, τη μελαγχολία και τη χαρά. Ενώ όλοι μιλούν για το τι είναι «vibe», μόνο οι Ciao Kennedy φαίνεται να το κάνουν πράξη.»
Αυτό που αντιλαμβάνομαι ακούγοντας αυτό το ντεμπούτο από αυτούς τους Βέλγους μουσικούς, είναι ότι κάνουν ελκυστικότερο το πακέτο των επιρροών+new age που αναφέρονται στο δελτίο τύπου. Οι εικόνες που φέρνει στον καθένα ο ήχος είναι καθαρά για δική του χρήση, αλλά η ακουστική ευεξία που δημιουργεί είναι αντικειμενικά μοναδική. Χωρίς να απαιτεί από τον ακροατή πολλά, χωρίς να κάνει φασαρία με εξωμουσικές καταστάσεις για να το περάσουν σε λίστες ή και να το βγάλουν έως και νο. 1 της χρονιάς ακόμα, δημιουργεί ένα ευχάριστο κλίμα, που δεν φτάνει σε muzak επίπεδα και δεν σοβαροφέρνει για επίδειξη. Είναι όσο ελαφρύ γίνεται και όσο ολοκληρωμένο ώστε να αλληλοεπιδρά ευχάριστα με το ακροατήριο, χωρίς να το βυθίζει στις δικές του σκέψεις. Βέβαια αυτό δεν είναι αρκετό για να πείσει έναν απαιτητικό ακροατή που θέλει δύσκολες συγχορδίες σε συνδυασμό με ορυμαγδό και κραυγές αγωνίας αλλά πιστέψτε με ο ίδιος ακροατής μετά ενδέχεται να το ακούει στα κρυφά απολαμβάνοντας τις ευχάριστες διακυμάνσεις του και τις ρυθμικές του δυναμικές.
40. Luv - SUGAR FOR THE PILL (make me happy!)
To ‘Luv’’ έρχεται ακριβώς από εκεί που σταμάτησε το ‘’Wanderlust’’ και τους δείχνει να κινούνται με ακόμα περισσότερη άνεση στους shoegaze δρόμους. Ο ήχος τους είναι ακόμα πιο μέσα στο είδος και οι μελωδίες τους εξακολουθούν να γοητεύουν και να διαρκούν. Δεν θα έγραφα κάτι παραπάνω από όσα έχω γράψει ήδη για το σχήμα. Έχουν καταφέρει να βάλουν τη δικιά τους σηματοδότηση στο παγκόσμιο μουσικό δίκτυο και παίζουν ενεργά «το παιχνίδι» με επιμονή. Το ‘’Luv’’ ανήκει στα μεγάλα άλμπουμ του είδους και ήδη έχει περάσει στην ιστορία σαν μια από τις σημαντικότερες shoegaze ηχογραφήσεις τους είδους από το Ιστολόγιο.
Σχόλια