Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

'' Infinite .'' '' I died several times while listening to this '' '' I was shut down for 12 min.. '' ( σχόλια από youtube ).. Το '' 4 Walls '', δε με εκπλήσσει.Είναι μάλλον αυτό που θα περίμενα από αυτή τη συνεργασία. Μάγοι στη δημιουργία τραγουδιών με σκοτεινή ,υγρή από δάκρυα ή βροχή ατμόσφαιρα,δε θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι πέρα από αυτό το Σκοτεινό μνημειώδες παραλήρημα σκοτεινών σκιών,ανατολίτικης μυσταγωγίας,φωνητικών στα όρια του Θρήνου,υπόκωφων,αργόσυρτων ρυθμών,λες και πλησιάζει το τέλος. Αυτό το κομμάτι είναι γραμμένο με μελανά χρώματα..Ελπίδα και κάθαρση καμμία..Ρέκβιεμ,πραγματικό,αν το αφήσεις να εισέλθει.Καλύτερα όχι... Αν όχι, θαυμάζεις απλά και στέκεσαι με δέος απέναντι στη μαεστρία των MASSIVE ATTACK και BURIAL . Ολοκληρωτική εμπειρία... Κυκλοφορεί σε 1000 πολυτελή αντίτυπα και από την άλλη πλευρά υπάρχει μιά δωδεκάλεπτη εκδοχή του εξαιρετικού '' Paradise Circus '' από τ...

 Τους χάσαμε το 1990.Ύστερα από πέντε πανέμορφα άλμπουμ,εγκατέλειψαν το σκάφος για δεκαεπτά χρόνια .Επανήλθαν το 2007,αλλά με την φετινή,ευχάριστη κυκλοφορία του '' Celestina II..Second Son '', επανήλθαν και στο Σπίτι, με τιμές. Πρόκειται για το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε το 2008 και θα ολοκληρωθεί την πρωτοχρονιά του 2012. Εδώ οι 17 PYGMIES ,μπαίνουν σε γαλαξίες μουσικής για soundtrack,συνδυάζοντας ambient/ηλεκτρονική μουσική Γερμανικής σχολής /φολκ/new age,δημιουργώντας ένα χαμηλότονο ήρεμο αλλά και γεμάτο από κοσμικό δέος, δίσκο τελείως έξω από το γήινο/αιθέριο πρωτογονισμό που μας είχαν συνηθίσει στο παρελθόν. Η κεντρική ιδέα είναι χαλαρά βασισμένη στο '' La Celestina '' ,μια ξακουστή Ιταλική νουβέλλα του 15ου αιώνα αλλά εξελιγμένη σε μια ιστορία Διαστημικής αναζήτησης που συνδυάζει πολιτικοκοινωνικά, αισθηματικά και τεχνολογικά στοιχεία αλλά και αναφορές στους Beach Boys και τον Rod Serling ... Ακούτε το άλμπουμ , εδώ καθώς...

Όταν σταματήσω να το σκέφτομαι ακόμα και στον ύπνο μου και να χαμογελώ σαν να βρίσκομαι εκτός πραγματικότητας είτε το ακούω στο στερεοφωνικό είτε στο κεφάλι μου,όταν τέλος πάντων αποφασίσω  να ξεφύγω από αυτό το άγριο κόλλημα και να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι αυτό το τραγούδι παραείναι τέλειο για αυτό τον κόσμο και να το αφήσω,τότε ναι, θα ασχοληθώ και με τις υπόλοιπες κυκλοφορίες. Μέχρι τότε, η απαστράπτουσα χορευτική εκδοχή του '' I Follow Rivers '' της LYKKE LI υπό τα «μαγικά» χέρια του The Magician θα είναι το μοναδικό ποπ τραγούδι,το μοναδικό τραγούδι γενικότερα που θα έχει σημασία για μένα από τα εκατομμύρια αυτής της διάστασης. Η ΤΕΛΕΙΑ ποπ επιτυχία....  Το πολύ όμορφο βίντεο της πρώτης,θαυμάσιας, αλλά θαμπής εκδοχής, παρακάτω..

..Και στις 14/10,κάπου στην Αθήνα παίζουν για πρώτη φορά....Λεπτομέρειες προσεχώς.....

Διασκευή στο γνωστό κομμάτι του πασίγνωστου συγκροτήματος που είχε ένα τραγουδιστή που σε συνεντεύξεις του έχω θαυμάσει για τον τρόπο που μιλάει και που ατύχησε να έχει μια νεροφίδα δίπλα του και μια τάση για αυτοκαταστροφή ,τελείως ακατανόητη.Κρίμα.. Όσο για τη διασκευή..Καλά περιμένετε σχόλια ; Δεν μείνατε με ανοιχτό το στόμα ; Αυτό το επικό ,αργόσυρτο,έγχορδο τείχος δακρύων με το Βαγκνερικό φινάλε, της πολύτιμης MAY ROOSEVELT ,είναι ένα μικρό κλασσικότροπο αριστούργημα,που φτάνει την πρωτότυπη σύνθεση σε άλλα ύψη... Δε σταματά με τίποτα να μας εκπλήσσει αυτό το κορίτσι.Ετοιμάζει και τρίτο άλμπουμ άκουσα.... Drain You Cover by MayRoosevelt ...Το τραγούδι βρίσκεται στο συλλεκτικό cd,με διασκευές σε τραγούδια των Nirvana,από Έλληνες καλλιτέχνες, που συνοδεύει τη συλλεκτική έκδοση του περιοδικού SONIC ,με αφιέρωμα στο συγκρότημα....

Μια ακρόαση του έκανα και ξαφνικά ο βραδινός δροσερός αέρας της θάλασσας ήρθε να με αποχαιρετήσει επίσημα δύο μήνες μετά..Αυτός ο δίσκος δεν είναι τίποτε άλλο από το απόλυτο soundtrack για το τέλος αυτού και,μάλλον,των επόμενων  καλοκαιριών. Η ηλεκτρονική,μεταμεσονύκτιας μελαγχολίας και στοχασμού,ποπ ή ''teardrop electro'' του ντουέτου των TERMINAL POWER , στο '' House Of Love '' ,με  υποχρεώνει να μη γράψω τίποτε παραπάνω... Μπορεί να μην τον δείτε στα πενήντα πρώτα αλλά τρία τουλάχιστον τραγούδια απο εκεί μπορεί και να τα δείτε...Ειδικά το '' Impossible '' και το δεκάλεπτο ομώνυμο.... Επίσης υπάρχει και μια όμορφη διασκευή στο '' Fire Of Love ''...Του Jody Reynolds ,σοδειάς 1958..Ναι, αυτό που έχουν διασκευάσει και οι GUN CLUB ,αλλά ηχητικά,καμμία σχέση,πέρα του ότι «καίγομαι» και με τα δύο..Ναι,βρε παιδί μου μαζί με την πρωτότυπη..Και τί εξώφυλλο ,ε ! Και σένα σου θύμισε NEW ORDER ;

Κατέβασα όλη τη συλλογή των THE SMITHS . Τερατώδης κουτί με όλα τα άλμπουμ και συλλογές που κυκλοφόρησαν. Δεν έχει σημασία που τα είχα σχεδόν όλα,σε βινύλιο,από τότε που πρωτοκυκλοφόρησαν.Δεν έχει σημασία που τα έχω όλα σχεδόν σε cd,έχοντας πουλήσει τα ελληνικής κοπής ντροπιαστικά για τον ήχο του γκρουπ ,βινύλια. Σημασία έχει που η διάλυση τους όπως και αυτή των PIXIES ,μου στοίχισαν περισσότερο από τη διάλυση των R.E.M .,ας πούμε. Γιατί μου λείπουν ακόμα και μου λείπουν πολύ.Γιατί στον ιδανικό πλανήτη, θα μπορούσαν (;) να έχουν σταδιοδρομία σαν των R.E.M. Τριάντα χρόνια συνεπούς καρριέρας με εξαιρετικούς έως αξιοπρεπείς μετριότητες δίσκους αλλά θα ήταν εδώ..Και θα διέλυαν επίσης αξιοπρεπώς.Αλλά και πάλι νομίζω ότι θα με σημάδευαν και πάλι.Θα μου έλειπαν από τη δεύτερη μέρα.Κάτι που δε συμβαίνει και ούτε θα συμβεί με τους R.E.M .... Μου άρεσαν οι R.E.M. και φορές φορές πολύ.. Για να μην παρεξηγιόμαστε...