Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

01. Rival Dealer - BURIAL (Hyperdub) Έρχεται από το 2013 αλλά θα μπορούσε να έρχεται από τα βάθη της ψυχικής αβύσσου μας σαν ένας ατέρμονος ανείπωτος θρήνος. Το συναίσθημα που βγαίνει είναι τόσο διατρητικό που  εισβάλλει  σαν       ορμητικός χείμαρρος  φεύγοντας από το στούντιο.  Τρεις συνθέσεις που καλπάζουν ρυθμικά σαν να προσπαθούν να ξεφύγουν γδαρμένες από την κόλαση.Απότομα σταματήματα και αυτή η ηχητική βροχή/φθαρμένο βινύλιο/πιτσαρισμένα φωνητικά που στοιχειώνουν κάθε δουλειά του,εντείνουν το φορτωμένο ηχητικό περιβάλλον.. 29 λεπτά εμ-πύριας μουσικής που δένει γάντι με την τσακισμένη ύπαρξη του καθενός από μας. 02.   Fada_Spaces - SUN GLITTERS ft. MAKIMAKKUK (Self Release) Ο Sun Glitters γ.κ.ω.   Victor Ferreira , έχει εντυπωσιάσει  με τις αραχνοϋφαντες μουσικές του και είναι ένας παραγωγός που χαίρει την εκτίμηση της παγκόσμιας ηλ...

03. Phantomime - DOUBLE ECHO Έχω ακούσει τόσους πολλούς αντιγραφείς των THE CURE και των υπόλοιπων πρωτογενών new wave σχημάτων όλα αυτά τα χρόνια. Τόσα πολλά flanger και βαθύμπασσες ελεγείες. Τόσο μελόδραμα και στομφώδη φωνητικά. Τόσο γκρίζο, είτε σκληρό και καπνισμένο,είτε ανοιχτό και ελαφρύ. Και μου αρέσουν οι περισσότερες. Φέτος οι GIRLS NAMES ήταν υπέρλαμπροι έτσι όπως χειρίστηκαν το θέμα αυτών των επιρροών/αντιγραφών. Όμως οι DOUBLE ECHO κέρδισαν το παιχνίδι στο τέλος. Το '' Phantomime '' ή ταν καθηλωτικό από την πρώτη ακρόαση κιόλας. Τραγούδια με συναρπαστικές ορθόδοξες new wave γραμμές στο μπάσο και απογειωτικά flanger εφφέ στις κιθάρες ,γεμάτα υγρασία και ομίχλη. Τα θαμμένα έως εξαφανισμένα φωνητικά που μυρίζουν A.Eldrich με περισσότερη ψυχή και μη μετρήσιμο στόμφο,είναι σε δεύτερο πλάνο αλλά οι απλές μελωδίες τους είναι λειτουργικές και δίνουν ψυχή σε όλο αυτό τον ηχοστρόβιλο που παρασέρνει και απογ...

Από τη στιγμή που κυριαρχεί τέτοιος ήχος,που σε παρασέρνει,σε στροβιλίζει ,σου πετάει όλη την ασχήμια από μέσα σου,δεν έχω να πω τίποτε. Αν ο δίσκος των GIRLS NAMES μου άρεσε δέκα το πρώτο συγγενικό ηχητικά,άλμπουμ των DOUBLE ECHO '' Phantomime '' μου άρεσε δεκαπέντε.Έχει όμορφο τίτλο και καλοφτιαγμένα τραγούδια με συμπαγή ήχο και ισόποσες δόσεις νοσταλγίας και ονείρου. Δεν είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς την εποχή που τους επηρέασε αλλά σίγουρα η ηχητική απόδραση και μετανάστευση στον τρέχοντα αιώνα μόνο καλά μπορεί να αποφέρει.  Λίβερπουλ 2013.. Πλέον η Μ.Βρετανία αποκτά τη χαμένη μουσική της αίγλη...Σας αφήνω να παρασύρει κι εσάς αυτό το καινούριο μουσικό ρετρό θαύμα: Phantomime by Double Echo