Η καθυστερημένη έναρξη της εκδήλωσης ήταν από τις λίγες που δεν με ενόχλησαν. Αντιθέτως και δεδομένου ότι έχω να βγω από το σπίτι κάτι μέρες,ήταν μια καλή ευκαιρία για εκτεταμένη κουβέντα για τα εναλλακτικά live της πόλης με φίλους και γνωστούς ενώ ταυτόχρονα ακούγαμε και την πρόβα της Laurel Halo ,η οποία έπαιξε πρώτη τελικά. Ήταν από τις πιο παράξενες αλλά αρκετά συναρπαστικές ζωντανές εμφανίσεις που έχω παρακολουθήσει κατά καιρούς. Αν απομόνωνες τον ήχο και την παρακολουθούσες απλώς να λικνίζεται ,θα έπαιρνες όρκο ότι η μουσική που ακουγόταν εκείνη τη στιγμή θα ήταν hard rock ,χαλαρά.Βοηθούσε και το μακρύ μαλλί γι' αυτό. Προφανώς όμως υπακούει σε πιο ιδιαίτερους ρυθμούς, όχι εύκολους,όχι άμεσα αναγνωρίσιμους δύσκολο να τους ακολουθήσει ακόμα και το κοινό του Bios που απλά, παρακολουθούσε χωρίς να μπορεί να «πιαστεί» από κάπου,να βρει μια σταθερά ασφαλείας.Ούτε κι εγώ φυσικά αλλά πραγματικά τη θαύμασα γι' αυτό. Γιατί η μουσική της Halo δεν πάσχει από έλλει