Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Δέκα χρόνια πριν, τον Ιούνη του 1999, κυκλοφόρησε το άλμπουμ '' Agaetis Byrjun ''. Αν και ο τίτλος στα Ισλανδικά σημαίνει '' Καλό Ξεκίνημα '' ήταν μόλις το δεύτερο άλμπουμ, των SIGUR ROS , αλλά το πρώτο που θα τους έκανε γνωστούς παγκοσμίως και θα έβαζε την Ισλανδία στο μουσικό χάρτη για τα επόμενα χρόνια. Σημαντικός δίσκος στην εκπνοή του 20ου αιώνα,με σημαντική επιροή στη μουσική σκηνή των αρχών του 210υ. Ειδικά στις Η.Π.Α., παρ' όλο που ήταν τραγουδισμένο εξ' ολκλήρου στα Ισλανδικά, γοήτευσε τόσο πολύ,που έκανε το συγκρότημα να αποκτήσει φήμη περισσότερη και από την Ευρώπη.. Λογω επετείου λοιπόν το συγκρότημα προσφέρει δύο σπάνια ντοκουμέντα. α) Tο βίντεο για το '' Nýja Lagið '': Γυρισμένο για την Ισλανδική τηλεόραση , στο Icelandic Opera House ,στις 12-06-2009 την ημέρα της εκδήλωσης για την επίσημη κυκλοφορία του άλμπουμ και για πολλά χρόνια ''αθέατο''. Το τραγούδι ,δεν μπήκε σε κανένα από τα άλμπουμ τους

Και νόμιζα ότι μόνο η διασκευή των THIS MORTAL COIL ,ήταν πάνω απ'όλες. Ήχογραφημένο τα Χριστούγεννα του 1979. Ούτε που την ήξερα,αυτή την εκτέλεση.Όσο Ζω μαθαίνω.. Το πρωτότυπο και πιό ''μαύρο'', ανήκει στον ROY HARPER . Κλάψτε άφοβα....

Με τα τελευταία γεγονότα δεν είχα την ευκαιρία να σας γράψω τις εντυπώσεις μου για τη συναυλία της προηγούμενης Τετάρτης στις 24-06. Ήταν μιά βραδιά από εκείνες που το λιγοστό Αθηναϊκό κοινό που παραβρέθηκε θα πρέπει να νοιώθει προνομιούχο για δύο λόγους. 1. Το ότι είδε μετά από χρόνια μία από τις καλύτερες Ελληνικές μπάντες που δεν ξέρατε ότι υπάρχουν (δυστυχώς) αλλά δεν φταίτε εσείς. Οι GARDENBOX έχουν ήδη δύο εξαιρετικά άλμπουμ ( Ομώνυμο και Last Resort ) που όσοι τα έχουν ακούσει έχουν μόνο καλά λόγια να πούν, αλλά και ένα ακόμα cdr που το έχουν 150 μόνο άτομα ( Watch Your Step ) . Στην,μετά από χρόνια, επανεμφάνισή τους, κέρ δισαν τις εντυπώσεις με ένα άψογο ,όμορφο,ατμοσφαιρικό post rock σετ που δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από τα αντίστοιχα των διάφορων ανάλογου ύφους σχημάτων που εμφανίζονται κατά καιρούς στη χώρα μας. Ο ήχος τους με έβγαλε εκτός χωροχρόνου κάποια στιγμή ,με παρέσυρε μακριά και με αποτελείωσε με τη συμμετοχή της κοπέλλας στα δύο τελευταία κομμάτια, πο

Ποτέ δεν ήταν τόσο ζωντανοί ! Ο Prince κάποια στιγμή,στο άγνωστο μέλλον, θα προστεθεί και αυτός, στη μπάντα και εύχομαι, όταν έρθει η σειρά μου ,να είμαι κι εγώ στο τυχερό ακροατήριο.As in Earth ,in Heaven... Υ.γ. Δύο νηφάλια και ρεαλιστικά σχόλια μακριά απο τη δοξολογία και τους τυπικούς συναισθηματισμούς , που πρέπει να λάβετε σοβαρά υπ'όψην είναι αυτά του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου και του BK FERRIS . Με καλύπτουν και συμπληρώνω ότι πίσω από την κερδοφόρα μηχανή επιτυχιών αλλά και εικόνα- πρότυπο για αυτούς που ήθελαν να του μοιάσουν ή να βγούν απο την αφάνεια,κρυβόταν ένα δυστυχισμένο παιδί, θύμα της μουσικής βιομηχανίας και του πατέρα του. Ο ''βασιλιάς της ποπ '' είναι νεκρός.Κατάφερε να γίνει πασίγνωστος και φημισμένος αλλά όπως και ο Elvis, πέθανε δυστυχισμένος και χωρίς τη χαρά που πρόσφερε στούς οπαδούς του. Θα τον λατρέψουν σαν θεό πιά.Αλλά θα θυμηθούν να προσεύχονται γι'αυτόν και να εύχονται να ξαναβρεί την ψυχή του εκεί που θα είναι ?

Άκουγα αυτό το τραγούδι συνέχεια τελευταία,στο Gagarin λίγο πριν ξεκινήσουν τα πρόσφατα λάιβ .Δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να είναι σημάδι για κάτι... Καί όμως.. Ο SKY SAXON , θρυλική μορφή της Αμερικάνικης ψυχεδελικής σκηνής της δεκαετίας του '60 και ήρωας πολλών μουσικών στην αναβίωσή της στη δεκαετία του '80,, πέρασε στην άλλη μεριά σήμερα το πρωί (25-06) και όπως ανακοίνωσε η γυναίκα του Sabrina : '' ...η YaHoWha, ( η μπάντα της θρησκευτικής σέκτας Source Family στην οποία ανήκε από το 1970 ),τον περιμένει στην πύλη.Σύντομα θα πάει σπίτι με τον Πατέρα του...''. Δεν είχα την τιμή να πάω σε καμμία από τις συναυλίες του εδώ στην Ελλάδα,ούτε στα '80'ς ούτε στα 00'ς.Αλλά η μουσική των SEEDS , όποτε ακούγεται στο Σπίτι ,ακούγεται με κατάνυξη.. Ήταν ένα μόνο από τα πολλά άσχημα νέα πού άκουσα σήμερα.Αλλά με στενοχώρησε περισσότερο.Περισσότερο κι από την είδηση των θανάτων της Φάρα Φώσετ ,του Andy Hughes (ex- ORB) και του MICHAEL JACKSON (αυτό

Ζούν και αναπνέουν στα Ιωάννινα.Δημιουργήθηκαν πριν από έντεκα χρόνια και το μόνο που έχουμε από αυτούς προς το παρόν, είναι επτά ελληνόφωνα τραγούδια το ένα καλύτερο από τ'άλλα, που θα σας θυμίσουν τον τρόπο που τραγουδάει ο ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ) και αυτό είναι τιμή. Κανείς μέχρι σήμερα από τα συγκροτήματα που αντιγράφουν το σημαντικότερο Ελληνόφωνο ροκ σχήμα των '90'ς,δεν έχει πλησιάσει στο ελάχιστο την ευαισθησία , τη μαγκιά και τη συναισθηματικά φορτισμένη ερμηνεία του τραγουδιστή τους. Ακούγονταν πολύ χειρότερα και δήθεν, γι'αυτό και μέχρι σήμερα δεν έχω κάνει καν το κόπο ν'ασχοληθώ με αυτά. Τώρα όμως έχουμε ΤΟ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΤΟΥ LARRY BIRD .Με αρκετό συναισθηματικό φορτίο ικανό να γεμίσει δίσκους και δίσκους με παθιασμένα τραγούδια ,και πεντακάθαρους,ξάστερους,Ελληνικούς στίχους, τραγουδισμένους με ψυχή και εσωτερική ανάγκη, άσχετα αν ο τρόπος ερμηνείας μας πάει πίσω.Κάνουμε πίσω από τη στιγμή που το συναίσθημα βγαίνει χωρίς δηθενισμούς και έ

Τρισάγια και σκόρδα σήμερα στο Σπίτι .Οι Oleg Guitarakula , Zombierella και ο ντράμερ φάντασμα , γνωστοί και σαν MESSER CHUPS , επιστρέφουν !! Το καινούριο άλμπουμ των ''καμένων'' Ρώσων surf rockers και κολλημένων λίγο παραπάνω από το κανονικό με τα B-movies ,τους SHADOWS , τον LINK RAY και τις ιστορίες τρόμου,λέγεται '' Heretic Channel '' και αν τους σώζει κάτι από την πυρά της Ιεράς Εξέτασης ,είναι οι ευφάνταστοι τίτλοι των τραγουδιών τους. Από τις 17 + extra, συνθέσεις του άλμπουμ διαλέγω τέσσερεις που μ'αρέσουν. '' Vincent Price Bible '', '' Spooky Tiki '', '' Η επικεφαλίδα της σημερινής δημοσίευσης '' και '' Loch Ness Surfing '' (στο οποίο τα απόκοσμα ρεψίματα που ακούτε ανήκουν στη γλυκειά μας Nessy ..αλήθεια..). Μουσικά και στιχουργικά είναι προφανές τι θα ακούσετε.Χαλαρό, νοσταλγικό σερφ, με κραυγές αγωνίας, σατανικά γέλια ,πόρτες που τρίζουν και νυχτοπούλια να φτιάχ

Ενώ στην Αμερική το κομμάτι '' Βρετανικό indie rock 1986-1992 '' αναπαράγεται σχεδόν πιστά από τεράστια μερίδα μουσικών και ήδη διαβρώνει το έδαφος της ροκ αρτηριοσκλήρωσης και σπέρνει νέες αντιλήψεις (θέλω πολύ να ελπίζω) για την ποπ και ροκ εξέλιξη της επόμενης δεκαετίας,στην Βρετανία, κανείς δεν ενδιαφέρεται ακόμα και σωστά,γιά αυτή την ''Shοegaze αναβίωση'' του φετινού καλοκαιριού. Κανείς ? Οι 93 MILLION MILES FROM THE SUN , έρχονται από το Doncaster και κρίνοντας από το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους,χειρίζονται πολύ καλά το θέμα. Μελωδίες χαμένες και ιπτάμενες ανάμεσα σε στρώματα από παραμορφωμένα, ψυχεδελικά θορυβοσύννεφα,φέρνουν στο νου πολύ εύκολα τους SLOWDIVE και SPACEMEN 3 , λίγο πιό μετά τους MY BLOODY VA LENTINE και τους RIDE κάπου στο βάθος. Μετά θαυμάζει κανείς το πόσο καλοχτισμένο και συμπαγή ήχο έχουν,πόσο όμορφα ενορχηστρωμένα και αρμονικά ανεπτυγμένα είναι τα τραγούδια τους.Στο τέλος αναρωτιέσαι μήπως οι 93M MFTS , είναι καί κάτι

Η μέρα μεγαλώνει, οι διαθέσεις έχουν ήδη αλλάξει και Το Σπίτι ανοίγει διάπλατα τις πόρτες γιά λίγη δροσιά... Κλέβει την παραπάνω φωτογραφία απο το προφίλ του TRANSPARENCE , ενός εξαιρετικού Γάλλου μουσικού, dj,παραγωγού κλπ. και χρησιμοποιεί τη μουσική του για να υποδεχθεί και επίσημα το Καλοκαίρι. Ένας ύμνος στη Χαρά της ζωής και στην Ελπίδα.Με την καταλυτική συμμετοχή της χορωδίας των παιδιών του ορφανοτροφείου Naivasha της Κένυα. Τραγούδι ανώτερης Τέχνης.Θα μπορούσε να είναι ο Ύμνος της Γης. Αυτός που θα εμψυχώνει και θα φέρνει στα ίσα του την ανθρώπινη φυλή. Το πρωτοάκουσα το 2007 και είναι ακόμα ακυκλοφόρητο. Καλό Καλοκαίρι και επίσημα...

Η SYLVIA JUNCOSA (προφέρεται : sILL•vee•uh djun •KOH ssuh ) έκανε την πρώτη της ζωντανή εμφάνιση, ύστερα από 15 ολόκληρα χρονια, την ημέρα που εμείς ήμασταν στο Synch . Η αρχαία βασίλισσα του τάστου επέστρεψε. MARNIE STERN φυλάξου !.

Superpowerfragilis - THE VAN ALLEN BELT Drift - NOSAJ THING Rated O - ONEIDA Shivers [e.p.] - ALEC EMPIRE After The Gold Rush [mixcd] - THE AVALANCHES Μήνας συναυλιών αλλά οι δίσκοι δίσκοι.Δεν είχα την τιμή να σας παρουσιάσω αρκετούς από αυτούς που άκουσα,ακόμα. Το ( 1 ) και ( 5 ) όμως τριγυρίζουν συνεχώς στο Σπίτι και ξέρετε ήδη γιατί. Το ( 4 ) είναι ότι πιο καινούριο έχει να παρουσιάσει, πριν τη συναυλία του στις 20 /07 ανοίγοντας ξέρετε για ποιούς και είναι ένα σκοτεινό ηλεκτρονικό e.p. μακριά από το επιθετικό electropunk του παρελθόντος του. Το ( 2 ) προέρχεται από το Los Angeles και είναι άλλο ένα απερίγραπτο δείγμα μουσικής από άλλη διάσταση. Το ( 3 ) ακόμα το επεξεργάζομαι. Τριπλό cd που σε κάθε άκουσμα ανακαλύπτω καινούρια στοιχεία,ένα απρόσμενα εντυπωσιακό,πλούσιο και εξαντλητικό μικρό αριστούργημα που σε μία νύχτα ανεβάζει τις μουσικές μετοχές τ

Δεν θα γκρινιάξω.Όχι.Το φετινό EJEKT 2009 , έπρεπε να είναι καλύτερο,από πέρυσι. Γιά πολλούς λόγους. Δεν ήταν. Καθυστερήσεις, πολλή ώρα αναμονής με ατέλειωτα εφιαλτικά sound check και αδικαιολόγητα (?) κενά,τράβηξαν το πρόγραμμα ξημερώματα πάλι. Μερικά φεστβάλ δεν μαθαίνουν ποτέ... Δεν πήγα στην πρώτη εμφάνισή τους αλλά τελικά δε μπόρεσα να τους αποφύγω και έτσι για κανά σαραντάλεπτο ανακατεύτηκα με τα τρεντάκια-απόγονους των κλασσικών ιντυ θείων τους, που αναζητώντας την ξεπερασμένη,γεροντίστικη πλέον ''ροκ ρε μαλάκα !..φάση'' και όχι την ''Ροκ ρεεε!..γιά όσους ξέρουν,κατάσταση),θα χτυπιόντουσαν,θα πέταγαν νερά ,θα φόραγαν ότι ηλίθιο γυαλί κυκλοφορούσε στη μόδα,θα σπρωχνόντουσαν, με οτιδήποτε έχει όλα τα στερεότυπα που ΠΡΕΠΕΙ να έχει ο κάθε corporate (ντόπιος ή Ν.Ζηλανδίας ) ρόκερ γιά να παιχτεί στον Rock, στον Red και να εξασφαλίσει την είσοδο του στα Rockwave του μέλλοντος ή την απαραίτητη καραγκιοζορόκ (συγγνώμη Καραγκιόζη) συμμετοχή στα διάφορα Glastonbury

Η SALLY SHAPIRO και ο παραγωγός της JOHAN AGEBJORN , προσφέρουν ντισκοηλεκτρορομαντζαδες από το 2006.Λατρεύουν τη Ιταλική ντίσκο της δεκαετίας του '80, αλλά έχουν καλύτερα τραγούδια, ικανά να σε κάνουν να κοιτάς το κενό, να λειώνεις από τις μελωδίες και την ψυχρή ομορφιά της μουσικής τους. Έχουν ήδη ένα άλμπουμ από το 2007 ( Disco Romance ) ,αρκετά 12'' και τον Αύγουστο με το τέλος του καλοκαιρίου, θα κυκλοφορήσουν το δεύτρερο και τότε θα μάθουμε επιτέλους για την '' My Guilty Pleasure '' της Sally. Προς το παρόν το '' Miracles '' είναι το πρώτο σινγκλ και χωρίς πολλές περιστροφές σαν έρωτας με την πρώτη ματιά,μπαίνει στο φετινό καλοκαιρινό σάουντρακ του Σπιτιού. Προσφέρεται σε 4 μίξεις για μακράς διάρκειας απόλαυση. Συν το ανεπίσημο βίντεο καθώς και ένα άλλο ανεπίσημο βίντεο απο μία cosmic disco μίξη του '' I'll Be By Your Side '' ,γιά ρομάντζα ακόμα πιό αστρικά...

Είπαμε. Το '' Since I Left You '' είναι το άλμπουμ που 8 χρόνια μετά την κυκλοφορία του ακούγεται στο Σπίτι με τη δέουσα ευλάβεια. Ακόμα με συγκινεί,ακόμα με ταξιδεύει. Η ονειρική ,ασταμάτητη ροή του,η σοφία και η φιλοσοφία πίσω από τα σαμπλ που χρησιμοποιούνται σε αυτό το Έργο Τέχνης δεν έχουν βρεί αντίπαλο δέος. Όλα αυτά τα χρόνια οι φήμες για ένα δεύτερο άλμπουμ από τους AVALANCHES και η αναμονή,θυμίζουν την υστερία με τις φήμες γιά το καινούριο άλμπουμ των MY BLOODY VALENTINE . Πέρυσι το YouTube ξέβρασε ένα βίντεο που ,υποτίθεται ακούγεται απόσπασμα από το επερχόμενο δίσκο φάντασμα αλλά αμφισβητείται εντόνως. Επίσης πολλά μπλογκ απο το Μάρτη και μετά ποστάρουν σχετικά μ'ένα mixcd του συγκροτήματος που ανακατεύει Bob Dylan,Beach Boys,Mr. Oizo, Guns'n' Roses κλπ. Έχει το σημαδιακό τίτλο '' After The Goldrush '' και είναι ένα 39λεπτο απολαυστικό όργιο ικανοτήτων και φαντασίας επιλογών.Το ακούω απο τη αρχή μέχρι το τέλος,χωρίς να το β

'' Η τραγουδίστρια παντρεύτηκε τον ντράμμερ και την έκαναν για Μπαλί. Το νέο άλμπουμ είναι έτοιμο '' ανακοίνωσε στις αρχές Ιούνη ο B.K.FERRIS , στο μπλογκ των THE VAN ALLEN BELT . Στο Σπίτι σήμανε συναγερμός και η αγωνία κορυφώθηκε,όταν το ,ας πούμε ,πρόμο mp3 έφτασε στο γραμματοκιβώτιο... Το Superpowerfragilis , είναι το δεύτερο άλμπουμ, αυτού του ξεχωριστού σχήματος από το Pittsburgh και έρχεται δύο χρόνια μετά το αριστουργηματικό ντεμπούτο τους,'' Meal Ticket To Purgatory '' . Πέντε από τα έντεκα τραγούδια τα ξέρετε ήδη αν παρακολουθείτε το προφίλ τους στο myspace ή επισκέπτεστε τακτικά το Σπίτι . Μαζί με τα υπόλοιπα έξι ανακατεύουν την τράπουλα της Αμερικάνικης μουσικής ποπ ιστορίας ( το ''τοίχος'' του Phil Spector,το Doo-wap,τη flower power, τη soul κλπ. ) δημιουργώντας άλλο ένα άλμπουμ ιδιαίτερης ψυχεδελικής ποπ, μοναδικής και μοναχικής.. Με τις, χαρακτηριστικές- σήμα κατατεθέν, επικές ενορχηστρώσεις ,να υπονοοούν ακόμα περισσότ

Τώρα τελευταία οι μπάντες που ανοίγουν για τα συγκροτήματα έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον γιά αυτό και τους αφιερώνουμε επιπλέον δημοσίευση. Έτσι πριν από τους THE PAINS OF BEING PURE AT HEART , είδα για πρώτη φορά το αρκετά ανεβασμένο σε φήμη Πατρινό σχήμα των FLAKES . Ήδη έχουν ένα άλμπουμ στο ενεργητικό τους και ανήκουν στη νέα γενιά των Ελληνικών συγκροτημάτων που επηρρεάστηκαν καθαρά απο την εξέλιξη του ανεξάρτητου ροκ αυτής της δεκαετίας. Έτσι οι επιρροές απο τους YEAH YEAH YEAHS και BLOC PARTY δεν κρύβονται μόνο αλλά και τους κουκουλώνουν. Καλοί μαθητές γενικά και περιμένουμε περισσότερα.    Όσο για τους COMMON SENSE που έπαιξαν μετά,χάρηκα που τους ξαναείδα. Πιό έμπειρη και πιό ολοκληρωμένη μπάντα από τις δύο άλλες βραδιάς και δεμένη όσο ποτέ,έδωσε την καλύτερη συναυλία της. Έπαιξαν με πολύ συναίσθημα,όπως πάντα ,αλλά με καλύτερο ήχο και με τη φωνή της Τατιάνας,καλύτερη από ποτέ. Έπαιξαν πολύ περισότερο από τους ...PURE AT HEART , σε μελωδικότερα και ατμοσφαιρικότερα

Νέοι στην καρδιά, συμπαθέστατοι,χαμογελαστοί. 'Εστησαν σε χρόνο ρεκόρ τα όργανά τους και έτσι απλά ξεκίνησαν ορμητικά. Αν εξαιρέσουμε κάποια άνευ σημασίας φάλτσα στα όχι και τόσο δυνατά φωνητικά έπαιξαν με σφριγηλότητα, ζωντάνια και ορμή, πάνω σε δανεικές συγχορδίες και κλίμακες των FIELD MICE,RIDE, JESUS AND MARY CHAIN κλπ. χωρίς Εγγλέζικη έπαρση αλλά με την νοοτροπία του παιδιού απέναντι.Διασκέδασαν τόσο ,όσο και το υποψιασμένο κοινό τους. Η μουσική τους δεν είναι η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι αλλά η ελαφρότητα της αβάσταχτης εφηβείας.Μία εκρηκτική ώρα ήταν αρκετή, για να χαμογελάς τις επόμενες 23. Γι' αυτό το όμορφο ντεμπούτο και γι'αυτό το μονόωρο πισωγύρισμα θα τους θυμάμαι μιά αιωνιότητα... Δε χρειάζεται παρά πέρα σκέψη,καμμία άλλη κριτική.Θα ήταν σαν να ξαναέχανες τη φωτεινή πλευρά της εφηβείας σου,είτε γιά πρώτη είτε για δεύτερη φορά.Ανάλογα την ηλικία...

Το καλύτερο Synch, έχει ρίξει αυλαία εδώ και δύο μέρες.Γιά άλλη μία χρονιά κουράστηκα να παρακολουθώ όσο γίνεται περισσότερα αλλά ήταν μιά κούραση γλυκειά. Συνάντησα φίλους που είχα να δω χρόνια ή τους έβλεπα μόνο σε κάθε synch ακόμα και μέσα στο πλήθος. Άκουσα και είδα τα περισσότερα σχήματα που έχω δεί σε φεστιβάλ και όλα είχαν από κάτι γιά να τους θυμόμαστε. Αν εξαιρέσει κανείς τους A MOUNTAIN OF ONE και τους TORTOISE,που απλά δεν λειτούργησαν όσο έπρεπε όλα τα υπόλοιπα που είδα ήταν σε εξαιρετική φόρμα ,έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και ενθουσίασαν τον κόσμο. Δεν υπάρχει κάποιο συγκρότημα που θα ξανάρθει στην Ελλάδα και δε θα ξαναδώ.Δεν ήταν μεγάλα ονόματα αλλά η ποιότητά τους είναι αναμφισβήτητη.Και αυτό ήταν μιά έμμεση απάντηση γι' αυτούς που προεξόφλησαν την αποτυχία του, γιατί δεν είχε λέει μεγάλο όνομα. Μα γιατί υπάρχει το ROCKWAVE και το EJEKT ? Το Synch και φέτος κράτησε χαρακτήρα. Μόνο που έπρεπε να ενημερώσει τον κόσμο περισσότερο για τα συγκροτήματα ειδικά της τρίτης

Η τρίτη μέρα του Synch ,ήταν η λιγότερο διαφημισμένη και δυστυχώς ,ντρέπομαι που το λέω ,πήγα αδιάβαστος. Με τον MERZBOW να ε ίναι απών, είχα την ευκαιρία να δω δύο από τα τρία συγκροτήματα και να βρίζω τον εαυτό μου που δεν ήρθα προετοιμασμένος. Οι SCHALTKREIS WASSERMANN , μ' ένα μόνο άλμπουμ ( Psychotron ) που κυκλοφόρησε το 1981, έχουν κτίσει τη φήμη τους ,στο κοινό που παρακολουθεί την Ευρωπαική εξέλιξη της ηλεκτρονικής μουσικής, τις τελευταίες δεκαετίες.Νεκραναστημένοι από πέρυσι παρουσιάζουν multimedia παραστάσεις σ' όλη την Ευρώπη με αρκετά καλή αποδοχή. Εδώ πάντως είδα ότι δεν έχουν μετακινηθεί μέρα φωτός από εκείνη τη δεκαετία. Το άκουγες στην ηλεκτρική κιθάρα,στα ντεμοντέ ρυθμικά μέρη, ο χρόνος είχε σταματήσει. Και μιλάμε για καινούριες συνθέσεις. Παρ' όλα αυτά βρήκα το όλο θέαμα αρκετά ενδιαφέρον μιάς και αυτό που ακούσαμε είναι αγνή,παραδοσιακή ηλεκτρόνικα από σπιτικά και αγνά υλικά.... Οι YOU ή YOUrovision , είναι στο προσκήνιο από το 1979 και όπως κατα

...Οι JUNIOR BOYS είχαν ήδη ξεκινήσει όταν έφτασα στη δεύτερη σκηνή. Από το soundcheck ακόμα μου έκανε εντύπωση ο όγ κος και η καθαρότητα του ήχου τους. Χωρίς να μου πολυαρέσουν οι δίσκοι τους (πολύ soft γιά μένα) κατάφεραν να με κάνουν μέχρι και να χορέψω,στο ει κοσάλεπτο που τους παρακολούθησα. Ακούγονταν καλύτερα λάιβ.Αρκεί να ξανακούσετε το '' Double Shadow ' ' ,το τραγούδι που με ''εξόντωσε'', την επόμενη μέρα από το δίσκο. Η μετακαλοκαιρινή ηλεκτρονική θλίψη που κουβαλά απλά υποβόσκει στη στούντιο εκτέλεση... Έπρεπε όμως να ακούσω και SQUAREPUSHER . Μυθική μορφή για τη σύγχρονη electronica, με δίσκους που προσωπικά δεν μπορώ να υποφ έρω για πάνω από 20 λεπτά. Η ταχύτητα που αλλάζει μουσικά στυλ σε μία μόνο σύνθεση και η ταχύτητα της μουσικής του μερικές φορές γίνεται εκνευριστική . Πηγαίνοντας στην κεντρική σκηνή, δε φανταζόμουν τί με περίμενε,όμως. Αφού στριμώχτηκα στο ήδη ενθουσιασμένο κοινό,αντίκρυσα ένα μουσικό ν'ανεβοκατεβάζει κλίμακε

Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με τη μεγάλη μπάντα του MATTHEW HERBERT , να παίρνει θέση με τις παρτιτούρες έτοιμες ,τα ηλεκτρονικά αναμμένα ,τον μαέστρο έτοιμο και τους μουσικούς προσηλωμένους.Αλλά να και η μαύρη ντίβα.Εντυπωσιάζει με το εξωτικό μακιγιάζ υπονοώντας,ότι αυτό που θα ακούσουμε δε θα είναι μιά συνηθισμένη τζαζ απο big band αλλά κάτι που παραπέμπει στο μέλλο ν. Η ιδέα πίσω απο την MATTHEW HERBERT BIG BAND ξεπερνά ακόμα και τους εμπνευστές της. Αλλά κατάφεραν να μας καθηλώσουν με ένα ασυνήθιστο όσο και γοητευτικό σετ μπλέκοντας ,μπουκάλια ,εφημερίδες,ηλεκτρονικά και κλασσική τζαζ.Απο λαυστικό και αν δεν έτρεχα για να προλάβω τους A MOUNTAIN OF ONE , θα έμενα μέχρι το τέλος. Η εμφάνιση τους ήταν αυτή που περίμενα περισσότερο ,ύστερα από το εξαιρετικό '' Institute Of Joy ''. Όμως είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθεί η ατμόσφαιρα και η συναισθηματική φόρτιση των τραγουδιών τους,ζωντανά.Πόσο μάλλον σε συνθήκες φεστιβάλ. Όπως και οι TORTOISE ,έτσι και αυτοί θέλο

..Μετά τις εκπλήξεις, η εμφάνιση των μεγάλων TORTOISE δεν συγκίνησε όσο έπρεπε ,μάλλον προκάλεσε βαρεμάρ α στους περισσότερου ς. Έπαιξαν ένα σετ με πολλά παλιά και καινούρια, ο ήχος ήταν απίστευτα καθαρός και δυνατός, η εκτέλεση των κομματιών εξαιρετική αλλά η μουσική τους απαιτεί προσήλωση και διάθεση για να λειτουργήσει ζωντανά. Προσωπικά δεν άντεξα πολύ και θα ήθελα να τους παρακολουθήσω μόνους τους κάποια στιγμή, να επιδίδονται σε αυτή τη συναρπαστική και ξεχωριστή μουσική που φτιάχνουν τόσα χρόνια.Απλά δεν είχα διάθεση για τόσο εγκεφαλικά πράγματα. Χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες , μεταφέρθηκα γιά άλλη μία φορά στη δεύτερη σκηνή όπου οι FRIENDLY FIRES έπαιζαν τ ο καλύτερο τραγούδι τους Jump In The Pool .Με πάρα πολύ όμορφα σίνγκλς και ένα ά λμπουμ που δεν με ενθουσίασε και τόσο ,κατόρθωσαν να κάνουν όλο το κόσμο να χορεύει ακόμα και με μέτρια τραγούδια. Έχουν το ρυθμό μέσα τους οι λεβέντες και αυτό μετρά σε ζωντανές εμφανίσεις. Έτσ ι δεν απογοήτευσαν κανένα,το αντίθετο μάλιστ

Να σας πω την αλήθεια ,ήμουν κάπως ράθυμος γι' αυτή την πρώτη μέρα. Πίστευα ότι θα έβλεπα μερικά καλά αλλά μάλλον χλιαρά σετ και αυτό ήταν όλο. Καθώς έπεφτε ο ήλιος οι JAZZANOV A άνοιγαν το φεστιβάλ με απογευμάτινους κυριλέ jazzy/funk/soul/downtempo και άλλα 90's ήχους, προσφέροντας την καλύτερη μουσική για το απογευματινό κοκτέηλ ή μπύρα των παρευρισκομένων. Στη δεύτερη σκηνή η βραδιά ξεκίνησε με τους EBONY BONES .Άγνωστοι εδώ αλλά με ταχύτατη φήμη έξω,κατέληξαν να γίνουν το γκρουπ της ημέ ρας. Η EBONY με τους ,κατά μία τραγουδίστρια λιγότερη στα δεύτερα φωνητικά, BONES δεν εντυπωσίασαν μόνο με το εξωτικό ,καρναβαλίστικο (προς Mardi-Gras μεριά ) ντύσιμο τους και τους Αφρικάνικους χορούς τους. Όλους μας συνεπήρε η χαρούμενη,φωτεινή ,εορταστική ατμόσφαιρα της μουσικής τους που έξυπνα ανακατεύει dub, ethnic,funk,dubstep,reggae ,house,pop ρυθμούς και μελωδίες σ' ένα μοναδικό μείγμα εξωτικής, διονυσιακής χορευτικής μουσικής που μας έκανε όλους χαρούμενους και μας πυρο