Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Η τρίτη εμφάνιση της Laurel Halo στη χώρα μας, δεν είχε το hipster glamour των δύο προηγούμενων εμφανίσεων της. Απορώ αν το τρίτο άλμπουμ της '' Dust '', έχει ακουστεί όσο πρέπει. Δεν μου έκανε εντύπωση που γέμισε την εκκλησία του Αγ. Παύλου γιατί έτσι κι αλλιώς εκατό άτομα που ακούν ακόμα, έσπευσαν να προμηθευτούν έγκαιρα εισιτήριο. Αυτή τη φορά είχε και τον περκασιονίστα Eli Keszler που έχει τη δικιά του underground ιστορία στο χώρο της Αμερικάνικης αυτοσχεδιαστικής και πειραματικής μουσικής και που ήταν ικανότατος στυλοβάτης της νέας μουσικής εξερεύνησης της καλλιτέχνιδας, όπως παρατηρούσαμε . Από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι το σετ της  Laurel Halo δεν ήταν ακριβώς για την προώθηση του '' Dust ''.    Η σκοτεινή, μυσταγωγική εισαγωγή που μύριζε χαλαρή voodoo τελετουργία με τον Eli Keszler , να χειραγωγεί ότι κρουστό έφερε μαζί του και τη  Laurel Halo , να κουρδίζει το χώρο με τις ηλεκτρονικές στρώσεις της, μας ...

Ας  ξεκινήσουμε από τα τετριμμένα για να δείξουμε ότι η εμφάνιση του ήταν ένα σημαντικό γεγονός από τη στιγμή της αναγγελίας της. i). Ο Nick C ave είναι ένας ζωντανός θρύλος του ροκ για την Ελλάδα αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο. Έσπασε τον άγραφο κανόνα του ροκ, που λέει πως, για να γίνεις Θρύλος πρέπει να είσαι αυτοκαταστροφικός σαν χαρακτήρας (έξω ή έσω) και να πεθάνεις: ή στα 27 ή πριν τα 50 ή να αυτοκτονήσεις ή από ηρωίνη ή από αλκοόλ.. ( κενό για αυτά που μου διαφεύγουν).   Αυτός, ο Iggy Pop , ο Mick Jagger , ο Lou Reed , ο David Bowie και ...( κενό για αυτά που μου διαφεύγουν), έσπασαν αυτό τον κανόνα και απαξιώθηκαν. Είναι κάτι ασυγχώρητο για τους θεωρητικούς ακροατές της ροκ, λένε ότι ξεπουλήθηκαν αν παραμείνουν ζωντανοί και ακόμα χειρότερα αν πουλάνε δίσκους. Φυσικά όταν πεθαίνουν τότε μιλάνε όλοι, μα όλοι όμως, για τη σημαντική προσφορά τους, το πόσο θρύλοι είναι....(κενό για αυτά που μου διαφεύγουν). ii). Ο Nick C ave ...

Η συλλογή '' A Sparkle From The Past '' είναι από τους δίσκους που μας γυρίζουν πίσω στις αρχές των '90'ς όταν στην Ελλάδα ξεκινούσαν τα πρώτα σχήματα δειλά δειλά να γρατζουνάνε κιθάρες και να ονειρεύονται ασπρόμαυρα, επηρεασμένα από την Βρετανική κιθαριστική ποπ γενιά του 86 και τους άμεσους διαδόχους τους (σχήματα που υπέγραφαν σωρηδόν στην Creation, στη Sarah και σε λιλιπούτειες ανεξάρτητες εταιρείες) μέχρι την επικράτηση και σβήσιμο με το καυτό λάδι της Brit pop, της shoegaze σκηνής. Σχήματα σαν τους ONE NIGHT SUSAN διασκεύα ζαν το '' Isolation '' σαν φτωχοί συγγενείς των JOY DIVISION αλλά σε διάστημα μηνών θα ανακάλυπταν ότι οι TELEVISION PERSONALITIES κ αι οι THE SMITHS ήταν οι πατέρες του ήχου τους μαζί με όλη τη μουσική παραγωγή των παραπάνω μουσικών τάσεων της Βρετανικής μουσικής αλλά και της πείρας τους σαν ακροατές της ψυχεδελικής μουσικής από την Αμερική και της ποπ των THE GO BETWEENS   και των ευρύτερων Αυστραλέζι...

  ( Η πρώτη παράγραφος αφορά τους millenials και όχι τη γενιά μου ) Οι THE DREAM SYNDICATE και οι R.E.M. είναι δύο από τα πιο πετυχημένα και τελικά όπως αποδείχθηκε και τα μακροβιότερα σχήματα μιάς γενιάς σχημάτων της δεκαετίας του '80, που άρχισαν να δραστηριοποιούνται, χονδρικά, ύστερα από μια περιπέτεια αυτογνωσίας που ξεκίνησε όταν αγόρασαν το '' THE VELVET UNDERGROUND & Nico '' και ΄τι άλλο είχαν κυκλοφορήσει, μετά από μυθικά comedown σε πάρτυ με μουσική υπόκρουση δίσκων των THE BYRDS και συναφών '60'ς σχημάτων. άρρηκτα συνδεδεμένοι με την πρώτη γενιά ροκ ακροατηρίου στην Ελλάδα των'80'ς, που μεγάλωσε υπό την τότε νέα ροκ κατάσταση. Οι THE DREAM SYNDICATE από όλα εκείνα τα σχήματα αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των υπόλοιπων εναλλακτικών της πραγματικής δεκαετίας του '80, ήταν εκείνο που άφησε τις πιο  ανεξίτηλες μνήμες στους Έλληνες και Ελληνίδες οπαδούς της εναλλακτικής σκηνής όταν έπαιζαν ζωντανά. Οι τότε ...