Πριν από οκτώ χρόνια ακριβώς παρουσιάζαμε την Anna Calvi σαν μια από την Αγία Θηλυκή Τριάδα της δεκαετίας των '10. Προς το τέλος της, η «αγία τριάδα» έχει μεταβληθεί αλλά πλέον δεν έχει καμία σημασία να διαχωρίζουμε με βάση το φύλο την προσφορά του καθενός καλλιτέχνη/καλλιτέχνιδας. φωτο: Γ.Πλόχωρας Σημασία έχει η αξιοπρέπεια και η προσήλωση και αυτό χαρακτηρίζει την Anna Calvi μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Δεν κατάφερα ποτέ να ξεπεράσω τη στοιχειωτική νοσταλγία του πρώτου της άλμπουμ. Για κάποιο λόγο είμαι ακόμα κολλημένος σε αυτό. Αυτό ήταν και το μόνο πρόβλημα, καθαρά υποκειμενικό, που δεν με άφηνε να δω καλύτερα την εξέλιξη της. Όμως αντικειμενικά, βγαίνοντας έξω από το όνειρο του άλμπουμ εκείνου η συνέχεια ήταν αυτή που αρμόζει σε μεγάλη καλλιτέχνιδα. Τα επόμενα δύο επομένως επίσημα άλμπουμ της, ήταν πιο σύγχρονα σε θεματολογία και σε μουσική αισθητική. Εξακολουθώ να τα ακούω με πολύ ευχαρίστηση και να τα θεωρώ πολύ σημαντικά για