Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

  Το ήξερα ότι θα παρακολουθούσα ένα πολύ καλό live.Αυτή τη φορά δεν είχε την Blondie G.D. μαζί άλλα είχε προσκαλέσει τέσσερις μουσικούς που τον βοήθησαν κυρίως στα φωνητικά. Όμως ήταν ένα one man show. Ο KING ELEPHANT ,μια ορχήστρα από μόνος του ,διευθυντής,ενορχηστρωτής και εκτελεστής,την ίδια μπορεί να έχει κυκλοφορήσει μόνο ένα δίσκο που διαρκεί περίπου σαράντα λεπτά και έχει 18 σύντομα κομμάτια με  μέσο όρο δύο λεπτά σε διάρκεια,αλλά η παρουσίαση του ξεπερνούσε το ηχογραφημένο υλικό κατά πολύ. Το άλμπουμ του είναι ένα συμπυκνωμένο ηχητικό τετράδιο εμπειριών και ιδεών από τη μουσική που του αρέσει (Ethiopiques,blues,jazz,ψυχεδέλια,funk, Kraut ) επιχειρώντας να φτιάξει τα οχήματα που θα τον οδηγήσουν στην μελλοντική επέκτασή του,με τη βοήθεια της kraut rock αισθητικής και αντίληψης. Μπορεί τα 18 αποσπάσματα που περιέχονται στο δίσκο,να ακούγονται σαν ένα mixtape ενός θαυμαστού κόσμου,από μουσικές και ήχους που φέρνουν άλλο αέρα στην εναλλακτική σκηνή της Ελλάδας ...

Δεν είναι παράξενο αυτό που συμβαίνει ,μερικές φορές ;Πόσες φορές προκαταλαμβάνεστε με κάποιον καλλιτέχνη που ανήκει σε χώρο που δεν σας πολυαρέσει ή τέλος πάντων δεν έχετε διάθεση ν' ακούσετε , ακόμα κι αν είναι το τελευταίο trend ή ο σημαντικότερος μουσικός που υπάρχει στον πλανήτη ; Πόσες φορές έχετε μετανοιώσει γι' αυτή τη στάση σας ; Εγώ αρκετές φορές..Και παραλίγο να γίνει το ίδιο και με την ψηλόλιγνη βίκινγκ μερικά δευτερόλεπτα αφότου άρχισα να παρακολουθώ το βίντεο για το τραγούδι της '' California ''. Δεν ξέρω τι με φώτισε και δεν πάτησα το pause. Μέχρι το τέλος η Erika Μ.Anderson άρχισε να γίνεται η συμπάθειά μου. Το '' Past Life  Martyred Saints '', είναι απο τα ντεμπούτα που προκάλεσαν αίσθηση φέτος παντού ,άσχετα αν κινήθηκαν στο υπογάστριο της mainstream. Η εμφάνισή της στην Αθήνα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη,από τη στιγμή που ανακοινώθηκε μέχρι τη στιγμή που η ξανθιά ανέβηκε σε ένα από τα έπιπλα του Bios,ζητώντας απεγνωσμένα ...

 Αναμενόμενη η πληρότητα του διαθέσιμου χώρου  στην πρώτη εμφάνιση των KEEP SHELLY IN ATHENS . Χρειαζόταν διπλάσιος και ίσως τριπλάσιος χώρος για να καλυφθεί από τους ενδιαφερόμενους,αυτό το ξεχωριστό γεγονός και είναι κρίμα που έμεινε τόσος κόσμος απ'έξω.. Παρ' όλα αυτά το συγκρότημα που έχει γίνει γνωστό,με το σπαθί του, σε πολλά μέρη του κόσμου,με κυκλοφορίες σε βινύλιο και κασσέτα από καιρό εξαντλημένα αλλά χωρίς καμμία επίσημη ζωντανή εμφάνιση μέχρι 22/10, έπαιξε με αξιώσεις και στάθηκε στο ύψος του. Τέσσερα άτομα επι σκηνής,ατμοσφαιρικός φωτισμός και ο καλύτερος δυνατός ήχος από το σούπερ ηχητικό σύστημα του Bios, βοήθησαν ώστε η ποπ αισθητική του σχήματος,να βγει με τον καλύτερο τρόπο.  Αυτή η εμφάνιση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια μικρή αναδρομή στη μέχρι τώρα πορεία τους αλλά και το επόμενο βήμα. Τα καινούρια τραγούδια τους που θα κυκλοφορήσουν το Γενάρη δείχνουν το πέρασμα από μια συμπαθητική ποπ Lounge/chill wave/downtempo- τα όμορφα electroni...

 Υπάρχουν συγκροτήματα που ξεκινάς να τα παρακολουθείς γιατί έχεις διαβάσει τα καλύτερα γι' αυτούς, σέβεσαι και εκτιμάς τις πολιτικοκοινωνικές τους απόψεις ,θεωρείς ότι  με ο,τιδήποτε και αν ασχολείται κανείς πρέπει να είναι συνέχεια «on line» με το περιβάλλον του και να ανατροφοδοτείται από αυτό.Αλλά στο πέρασμα του χρόνου ,όταν όλα τα υπόλοιπα καταρρέουν και τα συγκεκριμένα είναι όχι μόνο σταθερά αλλά και ακμαία,τότε αυτό που λέμε Ελπίδα έχει και απτά παραδείγματα να επιδείξει και αυτό αξιολογείται περισσότερο κι από χρυσάφι... Οι THE EX ,είναι μια από τις μπάντες που για τριάντα χρόνια αποτελούν μια συνεπή,ακμαία δύναμη στο χώρο του ροκ. Η ωριμότητα τους δεν είναι μόνο ηλικιακή αλλά και μουσική.Μέσα στα χρόνια από ένα σχήμα σκληροπυρηνικής πύρινης πανκ, έχουν μετατραπεί σε ένα σχήμα που εξελίσσει τον ήχο του προσθέτοντας στοιχεία απο μουσικές του κόσμου αλλά  και jazz.Αυτό που δεν αλλάζει είναι η πάντα επίκαιρη πολιτικοκοινωνική κριτική τους.Καθαρή και ξάστερη με ...

Αυτό το τραγούδι αλλά και οι επιλογές του dj για την επόμενη μισή ώρα,ήταν το αποκορύφωμα της βραδιάς.Δεν είχα ξανακούσει το '' Nightcall '' του Γάλλου KAVINSKY ,σε παραγωγή των DAFT PUNK και με την Lovefoxx ( CSS ) στα δεύτερα φωνητικά, από την ταινία '' Drive '',κι ας υπάρχει εκεί έξω αρκετούς μήνες. Ομολογώ ότι ήταν έρωτας με το πρώτο άκουσμα διαρκείας απ'ότι φαίνεται από το ογδοηκοστό όγδοο... Ο DIRTY BEACHES ,το κύριο όνομα  και ο λόγος που το Bios γέμισε ασφυκτικά από κόσμο λίγο πριν, μπορεί να εντυπωσίασε με το retro μικρόφωνο, την άνεση και το cool παρουσιαστικό του,αλλά άφησε μάλλον χλιαρές εντυπώσεις.. Πέρα και πάνω απ'όλα,αυτό που παρουσίασε ο καλλιτέχνης μαζί με τον σαξοφωνίστα του ήταν η δικιά του φαντασίωση του πειραματικού ροκ των τελών της δεκαετίας του'70,όπως ερχόταν από τους SUICIDE και επιλεγμένες no wave μπάντες όπως των DNA καθώς και  ροκαμπίλυ φαντάσματα των '50'ς,με ολίγη James Brown . Χαρι...

..Από τη χθεσινή εμφάνιση της MARIA MINERVA στο bIOS. Η Maria σε μια σύντομη ,μόλις σαράντα λεπτά,εμφάνιση στάθηκε όσο επαγγελματικά μπορούσε αλλά εξαφανίστηκε στο ηχητικό πλέγμα που δημιούργησε μη μπορώντας να το δαμάσει. Ο ήχος του βίντεο δεν ήταν ενδεικτικός. Ακουγόταν πολύ χειρότερος .Σα να ήθελε να εξαλείψει όλα τα καλά στοιχεία που αγαπάμε στον ήχο της δεσποινίδας Juur   που, κρίνοντας από τη χθεσινή της εμφάνιση, φαίνεται να είναι άπειρη ακόμα, όχι τόσο συνθετικά αλλά στη γενική οργάνωση και ολοκλήρωση του ήχου της. Μπορεί όμως να καταφέρει πολλά αν βάλει λίγη τάξη και αν καταφέρει να κάνει όλο αυτό το ομιχλώδες,ευφορικό ηχητικό οικοδόμημα που δείχνει να λιώνει από στιγμή σε στιγμή ,ένα ταξιδιάρικο νέφος δημιουργικής μετα ποπ ή έστω να του προσδώσει ένα πιο στιβαρό χαρακτήρα,παρά να τον αφήνει ανεξέλεγκτο και διάτρητο...Επίσης οι «μεθυσμένες» διασκευές στα '' Unchain My Heart '' και '' You Really Got Me '' φτάνουν στα όρια ιεροσυλίας και ...

  Μετά από τέτοια νύχτα δεν θα ήθελα να γράψω κάτι ,παρά μόνο να παραθέσω κουνημένα βίντεο και φλουταρισμένες φωτογραφίες.Ήταν μια βραδιά γεμάτη λάμψη και αναμνήσεις. Οι PULP είναι ένα σχήμα ζωής. Δεν τους έζησα την εποχή που σχηματίστηκαν,αλλά βίωσα την άνοδο τους,την αναπάντεχη αλλά πολύ ευχάριστη καθιέρωσή τους στις μάζες για τέσσερα χρόνια και το φυσιολογικό φινάλε τους,εκεί στις αρχές των '00ς. Οι αιτίες του επανασχηματισμού τους,δεν μπορούν να αναζητηθούν σε οικονομικούς λόγους μόνο,ύστερα από  το πολυδάπανο, φωτεινό,λαμπερό,pop art οπτικοακουστικό θέαμα που μας παρουσίασαν,παρά μόνο στη νοσταλγία μιάς εποχής που ανάλογη της δεν υπάρχει σήμερα. Και την τίμησαν αυτή τη νοσταλγία και με το παραπάνω. Έπαιξαν πολλά αγαπημένα τραγούδια,πολλά από αυτά ακούστηκαν ακόμα πιο ακμαία και προκάλεσαν μαζικό ενθουσιασμό στο πολυπληθές κοινό που τραγουδούσε χόρευε και χαιρόταν με τον πάντα ακμαίο και με κοφτερή αίσθηση του χιούμορ του JARVIS COCKER και την διακριτική,προσηλωμένη ...

.....Ξεκινούν την καριέρα τους με οργή, απόκλιση και ναρκωτικά, εκσπερματώνοντας τόνους ηλεκτρικής μετεφηβικής ενέργειας και απόγνωσης, που σε κάνουν να τους κοιτάς όπως τα άγρια θηρία και καταλήγουν να τα «σπάνε» επι σκηνής και να διασκεδάζουν με τη μουσική που παράλλαζαν και παραχάραζαν όταν ήταν παιδιά/γέροι παίζοντας την όσο γίνεται πιό πιστά αλλά με δόσεις ενέργειας που συναντάς στα χαρούμενα πρόσωπα των πιτσιρίκων όταν κάνουν σκανταλιές....  Δεν υπάρχει απούτως τίποτε αγχωτικό και τρομακτικό για να πούν.Αντίθετα παίζουν σαν νεαρές τίγρεις ,λυσσάνε σαν τα πιτσιρίκια με ενέργεια που περισσεύει και κυρίως προκαλούν και τον πιο εσωστρεφή ακροατή να πάρει μέρος στο πανηγύρι του... Οι GRINDERMAN είναι ένα καλό παράδειγμα,όσων αναφέραμε πιο πάνω.... Η συναυλίες τους είναι ένα εξηλεκτρισμένο Διονυσιακό όργιο,με έμφαση στο μπλουζ και στη χαρά του ηλεκτρισμού.  Αν θυμάμαι καλά τελευταία φορά που έκανε stage diving ο NICK CAVE ήταν με τους BAD SEEDS 1.0 ,τίγκα στα ναρκωτικά και...

Κάποια στιγμή στη ζωή μου πρέπει να γράψω κάτι σπουδαίο για τη LAURIE ANDERSON . Μια πραγματεία,ένα δοκίμιο,μια δοξολογία,κάτι.... Είχα «φουσκώσει» από σκέψεις και συναισθήματα μετά την παράσταση του '' Delusion ''.Ήθελα να βρώ emoticon με ρολόγια για να βάλω στο τέλος κάθε πρότασης.Και να δείχνουν πόσο μου πήρε να την τελειώσω...Αναγκαστικά οι σκέψεις μου πήγαιναν από το φανταστικό στο πραγματικό,στην καλλιτέχνη και στον άνθρωπο Laurie Anderson . Στη σύλληψη του έργου,στους άξονες που στηρίχτηκε.Στην ανάλυση.....Μετά σκέφθηκα να ψάξω για τους παράξενους συγγραφείς που ανέφερε. Θυμόμουν μόνο τον Nikolai Fedorov .Αλλά όλα αυτά τα βιβλία για τα οποία μας μίλησε ,υπήρξαν πραγματικά.... Όλα ξεκίνησαν με τον θάνατο της μητέρας της.Περίεργο αλλά πριν τρία χρόνια ο θάνατος της μητέρας της ΛΕΝΑΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ , είχε επίδραση στην μουσική της επιστροφή...Ένα ψυχικό ξεγύμνωμα,μια ειλικρινή συγκλονιστική κατάθεση που ξεπερνούσε έννοιες...Το ίδιο και στο Delusion ... Όλα τα υπόλοιπα...

Με τη χθεσινή εμφάνιση των ASIAN DUB FOUNDATION , δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία για μένα τώρα.Μπορεί να έχουν σχεδόν μια εικοσαετία στην πλάτη τους αλλά πότε δεν υπήρξαν τόσο επίκαιροι και τόσο συνυφασμένοι με την εποχή τους όσο τα τελευταία χρόνια και ειδικά φέτος.Σε κάθε σπείρα παρακμής και καταβύθισης του Καπιταλιστικού Θηριού στο χάος, αυτοί ακούγονται ακόμα πιό επίκαιροι,απαραίτητοι όσο ποτέ. Το πιό πρόσφατο άλμπουμ τους,'' A History Of Now '' είναι ένα τυπικό άλμπουμ αλλά όχι με τη σημασία του βαρετού. Σθεναρά υπερασπιζόμενοι την όλη τους ύπαρξη, με κεραίες μεγάλης ευαισθησίας και μουσικής που τονώνει ,ακούγονται σαν το μοναδικό σχήμα που ΖΕΙ στο σήμερα.. Η χθεσινή τους εμφάνιση ήταν εξαιρετική όπως πάντα και είχαν σύμμαχο μια καλύτερη ποιότητα ήχου από την προηγούμενη φορά . Τα samples ήταν λίγο χαμηλά με αποτέλεσμα να χάνεται αρκετό από το άρωμα της παράδοσης τους,που κάνει τις συνθέσεις τους τόσο εμψυχωτικές αλλά όλα τα υπόλοιπα ήταν σε καλά επίπεδα. Οι κιθ...

Δύο ακόμα βίντεο από την Παρασκευιάτικη συναυλία στο Bios . To '' Loli,Loli,Loli '' σε μια εκτέλεση που δυστυχώς δε διασώζεται ολόκληρη και που δείχνει για άλλη μια φορά πόσο λειτουργικό είναι το εκστατικό ριφφ του '' Mother Sky '' των CAN ,όταν χρησιμοποιείται σωστά.Αυτό ήταν αρκετό για να βάλει τον KING ELEPHANT στη λίστα μου,με τις ελπίδες της Αθηναϊκής σκηνής και το δεύτερο η εισβολή του GONJA SUFI στη σκηνή την ώρα που ο KING ELEPHANT και η BLONDIE G.D .,μας είχαν «στείλει» με τους μυστηριακούς Αφρογενείς ρυθμούς τους. Η συνέχεια ήταν το ίδιο συναρπαστική. Πανικός είχα πει και τώρα που το ξαναβλέπω,έστω και με μπουκωμένα μπάσσα,ήταν όντως το κάτι άλλο !Αξίζει να το δεις και ευχαριστούμε τον uploader....

  Είχα φύγει με πολύ καλές εντυπώσεις από την πρώτη εμφάνιση του και η είδηση ότι θα εμφανιστεί με μπάντα αυτή τη φορά,μόνο σαν καλό οιωνό θα μπορούσα να το εκλάβω.Θα πήγαινα και μόνος του να εμφανιζόταν,βέβαια.Είναι σπουδαίος τύπος ο GONJA SUFI . Αυθεντικός... Περίμενα μισή ώρα να εισέλθω,έχοντας τρεντάκηδες να μου σπάνε τα νεύρα με το πόσο καλά θα είναι στο Rockwave φέτος αλλά τί ξενέρωμα που η δεύτερη μέρα θα έχει κάτι άγνωστους όπως ο Ψαραντώνης !!;;  Νεολέρα..Ευτυχώς δεν τους ξανάκουσα οπότε παρέμεινα στην υπάρχουσα ψυχολογική μου κατάσταση ,έτοιμος να παρακολουθήσω το σχήμα που θ' άνοιγε τη βραδιά. Δεν ήξερα τίποτε για τον KING ELEPHANT , αλλά διαβάζοντας μια συνένετευξή του στην iefimerida , ήθελα να μου φύγει η περιέργεια.Στη σκηνή εμφανίστηκε με την Blondie G.d. ή κάπως έτσι και αυτό που παρουσίασαν την επόμενη μισή ώρα ήταν πραγματικά ευχάριστο και ενδιαφέρον. Μεγάλη πλειοψηφία κρουστών , πολλά πλήκτρα ,sampler ,σαξόφωνα και ένα σετ στα όρια μεταξύ ενός live jammin...

Δύο μέρες μετά. ...Τ' αυτιά ξεβούλωτα,στεγνωμένα από ήχους,θορύβους και αιθερικό ηλεκτρισμό. Έχω επανέλθει από την απώλεια χωροχρονικής ευαισθησίας. Είναι Άνοιξη,λίγο πριν από τη Μ.Εβδομάδα,που για διάφορους λόγους πάντα παίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή μου. Έχει αλήθεια σημασία πια αν θα ξαναδώ άλλες ζωντανές εμφανίσεις στη ζωή μου ; Μήπως θα πρέπει να θέσω τέρμα στη συναυλιακή μου ζωή ;..... Η επιρροή της Αθηναϊκής εμφάνισης των SWANS , στις 14-04 ,έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια. Τα κλιμακούμενα κύματα ηλεκτρικών δονήσεων, η τελετουργική χρήση των υψηλών εντάσεων της μουσικής συνυφασμένες με συγκεκριμένα και επιλεγμένα στοιχεία της ευρύτερης ροκ και μπλουζ παράδοσης,παιγμένα με συνείδηση και επιδεξιότητα από τους εξαιρετικούς μουσικούς, η ερμηνεία του M.Gira ,απαλλαγμένη απο τα στομφώδη στοιχεία του παρελθόντος,λιτή,έντονη και συγκλονιστικά πειστική ακόμα και η διάταξη της σκηνής ήταν στοιχεία που μετέτρεψαν μια ροκ συναυλία σε μια ηχητική εμπειρία ζωής. Δεν γνωρίζω πώς ήταν ...

Γιατί όλα περιστρέφονται γύρω από τη νοσταλγία.Τη νοσταλγία για τον καμπανιστό ήχο της Sarah records .Για τους INTERPOL που αγαπήσαμε.Για τον IAN CURTIS ,που πέθανε νωρίς και δεν τον ακούσαμε ή είδαμε ποτέ χαρούμενο.  Με μια χαρακτηριστική απλότητα,σεμνοί και μετρημένοι,οι Ρώσοι MOTORAMA , έκλεψαν καρδιές,με τραγούδια που δεν κρύβουν τις επιρροές τους αλλά ούτε και το γνήσιο των προθέσεων των συνθετών τους.  Το θέμα δεν είναι οι επιρροές,αλλά αυτό που βγαίνει, από αυτό τον έξυπνο συνδυασμό καμπανιστών κιθάρων που σε στέλνουν στον Παράδεισο με τα απλά αλλά γεμάτα ζωτικότητα ριφ τους,φωνητικών που ενώ υστερούν σε τεχνική,εκπέμπουν συναισθήματα αγνά και αμόλυντα, τυπικών ρυθμών αλλά με παλμό και πλήκτρα που μπορούν να εξελιχθούν σε μεγάλη αρετή για το σχήμα,είναι ένας ήχος που ξυπνάει όλη την χαμένη αγνότητα,εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο που κρατά συνήθως μόνο μια στιγμή μέσα στην αιωνιότητα, όπου νοιώθουμε απυρόβλητοι από την προσβλητική πραγματικότητα και θερμοί από ...

Η Καναδική μπάντα αγαπά το παλιό ροκ και το έδειξε εμπράκτως στην πρωταπριλιάτικη εμφάνισή της στην Αθήνα. Η μουσική τους είναι ένα καλειδοσκόπιο όλων των τάσεων του κλασσικού Αμερικάνικου ροκ της δεκαετίας του '70,ένα μουσικό κουτί με τις καλύτερες στιγμές του.Αυτό τους προσδιορίζει,αυτό τους στοιχειώνει. Όμως εκεί που περιμένεις ν' ακούσεις άκαπνα σόλο,φωνητικά με κίβδηλη αγριάδα και πάθος, εκεί που περιμένεις να δεις ένα τσίρκο επιδειξιομανίας,ναρκισσισμού και ματαιοδοξίας,ακούς και βλέπεις ένα σχήμα,αφοσιωμένο στη μουσική του,χωρίς διασκεδαστικά καραγκιοζιλίκια από τον τραγουδιστή επίκεντρο. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στους BLACK MOUNTAIN .Κανείς δεν είναι Ο ΣΤΑΡ. Και οι πέντε υπάρχουν και δεν υπάρχουν στη σκηνή.Αυτό όμως που σίγουρα καταλαβαίνεις και το καταλάβαμε καλά,είναι ένας δυνατός,γιγάντιος και συμπαγής ήχος. Η εικόνα έρχεται δεύτερη.Ανορθόδοξο αλλά κάνει τη διαφορά... Αν εξαιρέσουμε την υποβάθμιση του ιερού moog και των λοιπών πληκτροφόρων,την αδυναμία να ακουστούν ...

Το υποηχητικό τέκνο στα όρια Detroit/Warp σκουληκότρυπας,των HANA ,που εμφανίστηκαν σόλο,ήταν μια μη αναμενόμενη έκπληξη.Αν και στη σκιά της φήμης των δύο ονομάτων του δεύτερου ,πιο πετυχημένου σε προσέλευση και κέφι από το πρώτο,το ίδιο όμως σημαντικό για τα μουσικά συμβάντα στην φτωχή Αθήνα, nothingdays 2 ,oι HANA μπορεί να μην προκάλεσαν σοκ στο κοινό αλλά σίγουρα η μουσική τους με εξέπληξε θετικά. Το Σπίτι θα τους παρακολουθεί.... Το σετ του μικροσκοπικού και συμπαθέστατου oOoOO , είχε πολύ χιπχοπ όπως θέλω να το ακούω,με κοφτερά μπητ,παλαβωμένο ραπ και διεστραμμένες συχνότητες ανάμεσα.Είχε πολύ κατασκευασμένη ποπ προς αγκιλέρα και κεσσα μεριά,ελάχιστο witchouse ( το Ixc999 ,ήταν ακόμα πιο σπουδαίο σε μεγάλη ένταση),juke και χιπ χοπ ξανά. Ήταν ξεσηκωτικός,παρέμεινε cool μέχρι το τέλος και κατάφερε να να μετατρέψει το Bios σε μια μεγάλη ντισκοτεκ.Ο κόσμος τριγύρω μου χόρευε όπως δεν τον έχω δει τελευταία.Το διασκέδασα όσο μπορούσα αλλά πιό πολύ χάζευα μια νέα γενιά να διασκεδάζει...

... Κι όμως κόσμος ήλθε.Σε μια εποχή που το είδος του minimal synth δεν είναι και τόσο δημοφιλές εδώ πια και έχουν απομείνει λίγοι οπαδοί περισσότερο των νεοκυματικών και Γοτθικών φυλών της Αθήνας,η πρόσκληση της  Veronica Vasicka αλλά και η ζωντανή επανεμφάνιση των IN TRANCE 95 ,ύστερα από δεν ξέρω κι εγώ πόσο καιρό,φάνταζε σαν εικονική πραγματικότητα. Λίγος κόσμος είναι αλήθεια.Και οι πιό πολλοί για το συγκρότημα των Αλέξανδρου Μαχαίρα και Νίκου Βελιώτη ,που ανέβηκαν στη σκηνούλα του Bios ,ύστερα από το πολύ θερμό καλωσόρισμα- tribute στην προ synth wave εποχή, με εξαιρετικά κομμάτια επιλεγμένα από τους Echovolt djs . Είναι έτοιμοι για δύο δισκογραφικές κυκλοφορίες.Η μία '' Cities Of Steel And Neon '' θα είναι συλλογή και θα κυκλοφορήσει σύντομα από την Minimal Wave records της Veronica και η άλλη ,το '' Abovearth '',θα έχει καινούριο υλικό και θα κυκλοφορήσει αργότερα μέσα στο έτος. Δεν θυμάμαι να έχω δει τους  IT95 ,ποτέ όπως έπρεπε.Αλλά η σ...

Πιστοί στην παράδοση να παρακολουθούμε σημαντικά συγκροτήματα σε ώριμη ηλικία,με τις μέρες δόξας τους να έχουν περάσει αλλά να συνεχίζουν αξιοπρεπώς, παρευρεθήκαμε την Κυριακή 13 Μαρτίου στο  Gagarin , για να δούμε τους παλιούς μας ήρωες WIRE ,για πρώτη φορά ύστερα από 26 χρόνια αναμονής........ Ήταν και είναι ένα σχήμα πολύ ιδιαίτερο.Είναι το σχήμα που περισσότερο από τους φαν τους,τους αγαπάνε τα συγκροτήματα που επηρεάζονται από αυτούς. Και είναι πολλά.Ολόκληρες σκηνές... Το χθεσινό live, περιείχε όλη τους την ιστορία,χωρίς όμως τα τραγούδια, που αρέσουν στην ολοένα και λιγότερη εναλλακτική Αθηναϊκή ομήγυρη ,η οποία όμως τους τίμησε με την παρουσία τους.Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό ,μιάς κι έχουν άλλα τόσα και περισσότερα καλά,ίσως και καλύτερα.   Από τις πρώτες μέρες, μας κεραυνοβόλησαν με τα '' Two People In A Room '' και '' Pink Flag '' σε ζεματιστές εκτελέσεις, βρώμικες και ολοζώντανες. Μνεία στην κορυφαία στιγμή της εμφάνισης.Το '' Und...