Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

«In a playlist you found new love songs to sing/Now the two of us are just memories, as you stretch/ beyond my reach to close the door/so finally I’ll grasp the magnitude of love» 4. Avatars Of Love – SONDRE LERCHE (Japan version)  [PLZ, Flake] «Growing up in a suburb of Bergen, Lerche was heavily influenced by 1980s pop. Lerche was fascinated by bands such as the Beatles, A-ha, the Beach Boys, and Prefab Sprout, and began formal guitar instruction at the age of eight.Not being satisfied with classical lessons, Lerche's teacher introduced him to Brazilian music, such as bossa nova, and thus formed the foundation of Lerche's vast array of complex melodies and chords throughout his music today. At the age of fourteen, Lerche penned his first song, "Locust Girl". Lerche performed acoustic gigs at the club where his sister worked while he was still under age.[3] Norwegian producer H.P. Gundersen "discovered" Lerche, and began to mentor him, exposing him to diver...

''Took some time for me to find the rhythm It's hard to see but believe in me, it's within'' 18. Giving The World Away – HATCHIE [Ivy League] Ο δεύτερος δίσκος της Hatchie είναι από τους δίσκους που κινείται σε συμβατικούς δρόμους αλλά διαθέτει μελωδίες και παραγωγή που δημιουργούν άμεσα συναισθηματική επαφή. Τα τραγούδια έχουν δυνατά ρεφρέν, για να τα τραγουδάει κανείς δυνατά, καθαρό, δυνατό, «εμψυχωτικό» ήχο ξεκάθαρα βασισμένο πάνω στο shoegaze ακόμα και στις μπαλάντες αλλά καθαρότερο και με μελωδίες με λιγότερη αντήχηση από τα βαρύτερα αντίστοιχα. Τα εύσημα εδώ πάνε στον Jorge Elbrecht που είναι βασικός παράγοντας επιτυχίας του άλμπουμ.  Όπως γράφει και το δελτίο τύπου: « Its story comes to life in the way it’s told: new songs are intentionally glossy and hi-fi, joyful and arena-sized in sound, articulating Pilbeam’s newfound strength and certainty. In fact, Giving the World Away is a record intentionally built for everyone’s empowerment, telling Pilbeam’s pe...

16. Mercurial World - MAGDALENA BAY (Luminelle) ' Ένα  πολύ σημαντικό ποπ ντεμπούτο που ανακυκλώνει είκοσι χρόνια εμπορικής ποπ και προβάλλει τα θετικά της στοιχεία. Αυτό φαίνεται από το ''Mercurial World'' με τραγούδια που κρύβουν μερικά εθιστικά hooks και ενορχηστρώσεις που θα έκαναν την Grimes να κάνει άμεσα τα χαρτιά της για σύνταξη, δείχνουν την άνεση του δίδυμου να διασκεδάζει και να είναι δημιουργικό ταυτόχρονα (είναι και υπερδραστήριοι στον εικονικό κόσμο επίσης). Χωρίς να θέλουν να ξεπεράσουν τα τα τείχη της ποπ, χωρίς να έχουν την παραμικρή όρεξη για πειραματισμούς, δημιούργησαν έναν ειλικρινή δίσκο που προσφέρεται για χορό, διασκέδαση και ευφορία ψυχής. Προσωπικά τον έχω ακούσει από την αρχή μέχρι το τέλος αρκετές φορές είτε κάνοντας δουλειές είτε απλά είμαι μόνο ακροατής και κάθε φορά ο χώρος μου φαίνεται καλύτερος. Και κάπως έτσι εννοούμε την εμπορική ποπ. Μερικά βήματα πίσω από την αιχμή της μουσικής εξέλιξης, να κατανο...

shot by @kokeyman Οι U.S.E . είναι ντουέτο και αποτελούνται από τους Dan James Smith και Krystall Schot . Είναι στο προσκήνιο ήδη τέσσερις μήνες και έχουν αναρτήσει στο soundcloud και σε διάφορες υπηρεσίες streaming, το πρώτο τους ψηφιακό single '' Face Matter / Two Way Mirror ''   συν άλλα έξι τραγούδια. Σε αυτά τα πρώτα βήματα δοκιμάζουν διάφορα στυλ, μεταξύ alternative ποπ και σκοτεινής electronica. Δεν θα παίξουμε το παιχνίδι ''τι μου θυμίζει'' γιατί όποιες επιρροές και αν έχουν τις έχουν απορροφήσει σωστά και βρίσκονται σε εξέλιξη του ήχου τους. Δείχνουν να γνωρίζουν αρκετά καλά το περιβάλλον που κινούνται ενώ έχουν συγκεκριμένες απόψεις σχετικά με την ύπαρξη τους σαν σχήμα: '' Their project is about stream of conscious and doing what comes organically so is doesn't fall into any one genre, although they have coined the term Grungewave. "There are definite electronic elements but we keep evolving. It is impo...

''Μερικά χρόνια πριν, σ' ένα πολύ κοντινό μας Γαλαξία ένας νέος καλλιτέχνης αναδύθηκε φαινομενικά από το πουθενά, φορώντας μια χρυσή μάσκα που κρατούσε την ταυτότητα του μυστική. Κανείς δεν ήξερε αν προερχόταν από τη διπλανή αποικία ή από κάποιο Σύμπαν παράλληλο ή ακόμα και από κάποιο σύμπλεγμα αστερισμών που εικάζεται ότι υπάρχει ζωή. Ωστόσο ο SKAUSS προκάλεσε την προσοχή με τη μουσική του. Αν και αρκετά οικεία στους μυημένους σαν άκουσμα, υπήρχε αρκετό συναίσθημα και αρκετό ταλέντο για σκοτεινή ποπ με ηλεκτρονικά στοιχεία και χαρακτηριστικές μελωδίες ώστε να προκαλέσει την προσοχή. Ένα τραγούδι ( Whoami )) κυκλοφορούσε σε συγκεκριμένο σταθμό για οκτώ ολόκληρα χρόνια ενώ ένα ακόμα το '' Father '', προμήνυε το πρώτο του άλμπουμ από το 2015. Τότε ξεκίνησαν να έρχονται και οι πρώτες πληροφορίες που μιλούσαν για έναν φυσιολογικό τελικά άνθρωπο, σαν κι εμάς τους Γήινους, που απλά πίσω από τη μάσκα του μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Σχετικά...

“ Maybe 20 million people think I'm a hipster with a pink wing!” “Princess Chelsea isn't like a girly character, it's almost like a cooler and more confident version of myself . I'm like a nerd. I didn't ever really think I'd be fronting a band and performing so I just have to switch into a slightly more confident character.'' ''I feel like synthesisers are used by bands in a pretty boring way, just fleshing out the sound of an indie rock band.'' “A lot of people assume I smoke a lot of weed and stuff, like they assume Connan Mockasin does drugs because of the psychedelic stuff . . . but neither of us do. I don't suit doing drugs.'' “I'd like to take the band to Disneyland on the way back home. I've been . . . but I've got some grown men playing in my band who've never been. It's pretty silly, but I want to do it for them.” Chelsea Nikkel ( α...

« The opening song, “Geyser,” introduces us to a woman who can no longer hold it in. She’s about to burst, unleashing a torrent of desire and passion that has been building up inside ». Όντως..Πέρα όμως από το συναισθηματικό ηφαίστειο που είναι έτοιμο να ξεσπάσει, η εισαγωγή στο πέμπτο επίσημο άλμπουμ της Mitski Miyawaki , της 27-χρονης Γιαπωνέζο-Αμερικανίδας πολυαγαπημένης των alternative εντύπων στην Αμερική, είναι κάτι σαν ξυπνητήρι για τα αυτιά μου. Την παρακολουθώ εδώ και μερικά χρόνια, διαβάζω τις διθυραμβικές κριτικές άκουσα το προπέρσινο '' Puberty 2 '' αλλά ήταν σαν οι ήχοι να φεύγουν και να μην κάνω καμία προσπάθεια να τους κρατήσω. Οπότε δεν επεδίωξα να ακούσω άμεσα ούτε και τα πρώτα σινγκλ του άλμπουμ ( '' Geyser '', '' Nobody '' ) που βγήκαν την Άνοιξη και τον Ιούλιο αντίστοιχα. Όμως να που με την κυκλοφορία του άλμπουμ και τις αναμενόμενα διθυραμβικές κριτικές κάθισα να το ακούσω για να πάρω μια γεύσ...

Είναι δύο πιτσιρίκες από το Norwi c h τη ς Μ. Βρετανία ς και είναι κολλητές από τα τέσσερα τους. Η Rosa Walton και η Jenny Ho llingworth Hollingworth στα 16 και 17 αντίστοιχα, αντί να ακούν και να χορεύουν με Taylor Swift ή Beyonce και να χαζεύουν στις βιτρίνες ή έστω να κατεβαίνουν σε πορείες διαμαρτυρίας για τα δικαιώματα είτε των ζώων είτε των ανθρώπων, καταπιάνονται με το σκοτάδι, την περίεργη πλευρά της ποπ και της πειραματικής ηλεκτρονικής όσο το επιτρέπει η πείρα και η ηλικία τους βέβαια, με αργόσυρτους ρυθμούς από συνθετικά ντραμς και υποβλητικές γοτθίζουσες ατμόσφαιρες φτηνών συνθεσάιζερ και τραγουδούν ή ενίοτε ραπάρουν με το φαλτσέτο που ενοχλεί τους εχθρούς των COCOROSIE και με γλυκές μελωδίες, παράξενες, εφιαλτικ ές ιστορίες , κακές παραισθήσεις, νοσταλγικές στιγμές και μισοφωτισμένα ναυάγια ψυχής.  Η σκοτεινή πλευρά της παιδικής ηλικίας αλλά και της εφηβικής Οδύσσειας έχουν βρει τον ήχο που τους ταιριάζει με αυτές τις πολυτάλαντες Βρεταν ίδες, οι οποίες ...

'' Echo Tides | Κ + Γ + Γ + Π Echo Tides | Το χωροχρονικό συνεχές μεταξύ του Pan Pan και των φίλων του Echo Tides | 25% κορίτσι + 75% όλα τα άλλα Echo Tides | Χώμα, νερό κι από πάνω το βόρειο σέλας Echo Tides | Ο αέρας μέσα από τα δόντια μας Echo Tides | Για μια εύθυμη κατεδάφιση''   Πρόκειται για μιά καινούρια μπάντα στην οποία συμμετέχει ο Pan Pan παίζοντας keyboards και γράφοντας τραγούδια. Το πρώτο δείγμα είναι το '' The Ride '' και είναι ένα λυρικό συνθ ποπ τραγούδι που κερδίζει με την νεφελώδη '80'ς αύρα του... Λίγο πριν κυκλοφορήσουν το πρώτο τους άλμπουμ οι: Καλλιόπη Μητροπούλου (φωνή + βιολί) , Γιώργος Λυγουριώτης (drums + θόρυβος), Γιάννης Αναγνωστόπουλος (μπάσο)  και ο Pan Pan φυσικά, στα synths, δοκιμάζουν το υλικό του άλμπουμ καθώς και παλιότερες «επιτυχίες» του Pan Pan ζωντανά στο Boiler ( Βλαχάβα 9 ) στις 31.03.2016 μετά τις 10.  Είστε περίεργοι; Τότε αυτή βραδιά είναι για σας!

«.. January 10 2016 - David Bowie died peacefully today surrounded by his family after a courageous 18 month battle with cancer. While many of you will share in this loss, we ask that you respect the family’s privacy during their time of grief...» Το 1986 στην πενθήμερη μου κίνησε την περιέργεια κάτι που είδα γραμμένο σε μπουφάν ενός από άλλο σχολείο. « - All The Madmen; Τι είναι αυτό;» λέω στο παιδί. Με κοίταξε περίεργα.. «- Δεν ξέρεις το ''All The Madmen;» μου απάντησε. « Είναι Bowie ρε φίλε! Από το ''The Man Who Sold The World'', πρώτη πλευρά, δεύτερο τραγούδι. 1970» «- Φαν του Bowie ε;» χαζορώτησα. «- Μέχρι κόκκαλο. Έχουμε όλα τα άλμπουμ του. Μέχρι το '80 όμως. Μετά άρχισε κι αυτός να κάνει μαλακίες» μου απάντησε με τόνο περηφάνιας στη φωνή. Κι εγώ σκέφτηκα: « Έχω μείνει πίσω..». Την ίδια χρονιά άρχισα να ψάχνω λίγο πιο σοβαρά, δεδομένου ότι πλέον ήμουν φανατικός ακροατής της μεταπανκ και new wave σκηνής και ΟΛΟΙ έπιναν στο όνομα του ...