Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Η σχέση μου με το Καναδικό σχήμα των FRONT LINE ASSEMBLY ήταν αρκετά έντονη στα πρώτα χρόνια των εκπομπών μου στο ραδιόφωνο. Οι δίσκοι που κυκλοφορούσαν στην Third Mind records ήταν πάντα στις playlist και στο πικάπ μου. O ήχος τους, το μείγμα ψηφιακού θορύβου, μεταλλαγμένου ροκ, δυστοπίας, ε.φ., κυβερνοαισθητικής με τραβούσε αρκετά, άσχετα αν η δύσκαμπτη, εμμονική και από κάποιο σημείο και μετά κουραστική αισθητική τους μου επέτρεπε να λαμβάνω μόνο περιορισμένες «δόσεις». Μετά το 1993, σταμάτησα να ασχολούμαι με το σχήμα γιατί πλέον η μουσική παραγωγή της δεκαετίας του '90 είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου.  Οι F.L.A. ανήκαν στη δεκαετία του '80........Αλλά ήταν όντως έτσι; Στις Η.Π.Α. στα μέσα των '90΄ς και ύστερα από την επιτυχία του ''Downward Spiral'' των NINE INCH NAILS,  η ζήτηση για industrial/ebm/cyberpunk αυξήθηκε και έγινε περισσότερο προβεβλημένη από ποτέ. Οι F.L.A. γνώριζαν μεγαλύτερη επιτυχία εκείνα τα χρόνια και μέχρι τις μέρες μας, αφοσιωμέν...

18.  Sacred Times - PyPy (Goner) Το μίνι supergroup PYPY από το Μόντρεαλ (προφέρεται ως «pie pie», αλλά στην Ελλάδα μπορείτε να το προφέρετε και ως «π π» αν προτιμάτε, καθώς αναφέρεται στο περίφημο π) σχηματίστηκε στα μέσα των 00's από την Annie-Claude Deschênes (Duchess Says) και τον Roy Vucino (Red Mass, CPC Gangbangs). Παίζουν lo-fi γκαραζοπανκ με μια δόση αγάπης για τους STOOGES και τα φτηνά συνθεσάιζερ.   Κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 2007, αλλά αυτό δεν είναι γνωστό σε πολλούς, οι οποίοι πιστεύουν πως το πρώτο τους άλμπουμ εκδόθηκε στις αρχές του 2014. Πιθανόν έχουν δίκιο, καθώς το «ΚΚ» του 2007 ήταν ένα CD-R με δική τους διανομή. Στη συνέχεια, το σχήμα έπεσε σε χειμερία νάρκη, όπως και τα παλιά συγκροτήματα των μελών του. Φέτος, είδαμε ένα καταπληκτικό ηλεκτροάλμπουμ της Annie-Claude Deschênes στο 66 της λίστας μας και ένα νέο άλμπουμ ως PyPy, που δείχνει να έχουν ξυπνήσει, σαν να ξεκινούν μια νέα καριέρα. Το «Sacred Times» ξεκινά με γρήγορο τέμπο και...

 Η πρώτη πεντάδα από τα επόμενα 50 περιλαμβάνει ένα άλμπουμ ορθόδοξου ροκ, δύο άλμπουμ εξελιγμένου shoegaze/dreampop/new wave και άλλα δύο που θα αρκεστούμε στο χαρακτηρισμό ''μουσική της δεκαετίας του'20''. Αναλυτικά: 46. Good Luck – DEBBY FRIDAY (Sub Pop) Γεννήθηκε στην Νιγηρία αλλά μεγάλωσε στο Μόντρεαλ και αυτό το άλμπουμ είναι το πρώτο της. Κέρδισε και το φετινό Polaris και έγινε περισσότερο γνωστή από την εποχή που κυκλοφορούσε το ένα ep μετά το άλλο. Δεν μπορεί να ανήκει σε καμμία άλλη δεκαετία πέρα από αυτή. Hip Hop , Pop , Industrial επιρροές δημιουργούν ένα προσωπικό αποτύπωμα στο χώρο της ηλεκρονικής μουσικής του τώρα. Τα τραγούδια είναι προσωπικά και ειλικρινή, καθοδηγούν πύρινους ρυθμούς και παθιασμένα φωνητικά. Στα αυτιά μου ακούγεται συναρπαστικό και ανανεωτικό από την πρώτη στιγμή. Καθαρά μουσική που δημιουργείται από τη σημερινή ζωή στην πόλη και στο διαδίκτυο από νεαρή καλλιτέχνιδα που σίγουρα έχει αυτιά και μάτια ανοικτά, αναζητά ταυτότητα αλ...

10. Shirushi – TEKE::TEKE (Kill Rock Stars) «TEKE::TEKE is a 7 piece band featuring a Shinobue (traditional Japanese Bamboo flute), a Taisho Koto and a trombone alongside fuzzy guitars and a rhythm section to create a sound reminiscent of 1960’s – 70’s era psychedelic Japanese soundtracks, while remaining undeniably modern and punk. Their debut album entitled ‘Shirushi’ (or ‘signs of great changes to come’) takes you through a vast array of imagery with themes of identity, spirituality, rebirth and the profound exploration of oneself.» Η κληρονομιά του ΚαναδοΓιαπωνέζικου σχήματος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση του ήχου τους όμως δεν παραμένει στη νοσταλγική τετραχρωμία του παρελθόντος αλλά διαθέτει σινεμασκόπ φιλοδοξίες και ενθουσιασμό για ηλεκτρισμό, εντάσεις και αμεσότητα. Το '' Shirushi '' εκθέτει τις αρχικές επιρροές άλλα και την τάση για ηχητικές παρεκτροπές και επεμβάσεις που χαρτογραφούν την TEKE::TEKE ενδοχώρα. Ωστόσο μέχρι να επιβεβαιωθεί, ίσως με...

 18. Ignorance (deluxe edition) - THE WEATHER STATION ( Fat Possum) Και εκεί, ανάμεσα σε όλα τα δισκάκια από νεο φολκ/rock/soul/hip hop ποιήτριες και τραγουδοποιούς που προτιμά το Pitchfork και για μουσικούς λόγους ξεπηδά το '' Ignorance'' της Καναδής Tamara Lindeman μουσικού, ηθοποιού αλλά και διπλωματούχου εκπαιδεύτριας στη χιονοσανίδα,  που στο πέμπτο άλμπουμ με το σχήμα της ξεδιπλώνει συναίσθημα, μελωδίες, μουσικότητα και μόνο με αυτά και χωρίς κανένα άλλο θόρυβο ξεχώρισε και κατέκτησε μουσικό τύπο και κοινό φέτος. Κάθε τραγούδι του άλμπουμ, είναι μια ειλικρινής εξομολόγηση και άποψη φτιαγμένη χωρίς φανφάρα αλλά με διαυγή ταπεινότητα. Διαθέτει φωνή που δεν καλύπτει αλλά δίνει αιθέριο τόνο στον δεμένο και συμπαγή ήχο της εξαιρετικής μπάντας της, καταφέρνει με μία και μόνο ακρόαση να κάνει τον ακροατή να βυθιστεί στα τραγούδια της, να ακούσει απόψεις για το περιβάλλον και τις ανθρώπινες σχέσεις και να απολαύσει τη μουσική που είναι αρκετά εξελιγμένη για να την πει...

Κομψότητα, Ομορφιά, Χάρη και Αγάπη για τις ρίζες Χ2. Βρείτε τα πέντε άλμπουμ.... 31. Adjar - TINARIWEN      (Wedge) Για τον ήχο τους έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν. Κάθε άλμπουμ τους από την γέννηση του ιστολογίου μέχρι τώρα είναι πάντα αγαπημένος και κοσμεί τις λίστες του πάντα. Ο φετινός δίσκος δεν αποτελεί εξαίρεση. Δεν διαφέρει από τους υπόλοιπους, αφήνει το πνεύμα να περιπλανηθεί ελεύθερο, την ψυχή να ευφραίνεται από τον χαλαρό βηματισμό των ρυθμών, τον θεραπευτικό κιθαριστικό ηλεκτρισμό και τις ήρεμες φωνές να καθοδηγούν τον ακροατή στην ομορφιά της απλότητας και το μεγαλείο της σύνδεσης με τη φύση, αλλά με στίχους πολιτικούς και υπαρξιακούς που αντανακλούν τη γνησιότητα των μουσικών και τις ανησυχίες τους... Ηχογραφήθηκε «στο δρόμο στη Δυτική Σαχάρα, και Μαυριτανία (με επιπλέον στούντιο ηχογραφήσεις στην Αλγερία) και με τη συμμετοχή Αμερικάνων, Αφρικανών και Αυστραλών μουσικών που ήθελαν προφανώς να νιώσουν το ανένταχτο και αυθεν...

  « Here I am in 2018, in this mammalian form, in this grey concrete metropolis of Toronto, trying to carry on in such a way that I feel I am contributing something meaningful to the world -- seeking to share some form of solace and transcendence through music and art. »    Ονομάζεται Clara Engel , είναι τραγουδοποιός, ζωγραφίζει και ζει στο Toronto. Στο bandcamp της υπάρχουν 25 ηχογραφήσεις της, e.p., μεγαλύτερης διάρκειας, remix e.p.s και live. Ηχογραφεί από το 2004 μόνη της ή παρέα με διάφορους μουσικούς ενώ φιλοτεχνεί η ίδια τα εξώφυλλα των δίσκων της που κατά καιρούς κυκλοφορεί και σε φυσική μορφή. Η μουσική της έχει χαρακτηριστεί, όχι άδικα, σαν "minimalist holy blues" και "folk noir" ενώ μπορεί να χαρακτηριστεί και σαν '' ambient blues''.   Το καινούριο της e.p., η 26η ηχογράφηση που θα βρίσκεται ολόκληρη στο bandcamp την 1η Οκτωβρίου (προς το παρόν μπορείτε να ακούσετε 2 τραγούδια), ονομάζεται '' A Shore F...