Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Με μεγάλη της θλίψη η DiDi ανακοινώνει οτι η συναυλία των FRANZ FERDINAND αναβάλλεται. Απο τη μία καλό ακούγεται γιατί θα κάνουμε οικονομία, δε θα υποστούμε πάλι το Γολγοθά της Μαλακάσας και δεν θα ακούσουμε την απαίσια προφορά του KAPRANOS όταν μιλάει Ελληνικά. Απο την άλλη θα χάσουμε ένα λαιβ από ένα συγκρότημα που βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα και έχει ακόμα δυνατά τραγούδια. Κρίμα...

Εικοσιεννέα χρόνια απο τα πρώτα αθάνατα ριφφ του Back In Black και μια ντουζίνα ανέμελες ,αξέχαστες στιγμές με την παλιοπαρέα απο το Λύκειο ''ντυμένες'' με τη μουσική τους, θα ήταν λογικό να φτάσω τρέχοντας στο Οακκα και απο νωρίς να ξεροσταλιάζω στις πρώτες σειρές ,να πιώ ένα δύο κουτάκια μπύρας για προθέρμανση και να περιμένω να ζήσω αυθεντικές ροκ στιγμές με τη μπάντα που η μουσική τους είναι συνώνυμη της ακατάσχετης μπυροποσίας, των φτηνών απολαύσεων,των σωματικών εκκρίσεων και της υπερβολής. Δεν χωράνε φιλοσοφίες και πνευματικές αναζητήσεις στην μουσική που βραχυκυκλώνει κάθε εγκεφαλική λειτουργία και οδηγεί το σώμα σε λυτρωτικές ηλεκτρικές εκκενώσεις-εκτονώσεις. Δεν είχα όμως πρόθεση να πάω. Τους προτιμώ χωρις σώου ,μόνο με τα βασικά.Σε κλαμπ ,να τους βλέπω και να τους ακούω απο κοντά. Τελικά πήγα. Αργά. Ουσιαστικά με ''απήγαγαν'' για να πάω. Μπήκαμε στο στάδιο και τα χιλιάδες ''κιτσατα'' κερατάκια φεγγοβολούσαν ανυπόμονα. Οι μπύρ

Πάρτε μιά τζούρα από το παρόν.Αύριο θα έχω ACDC..

La patère rose || PaceMaker from Dare To Care Records on Vimeo . Νέα Καναδική δύναμη... myspace

Primary Colours - THE HORRORS Flashback 7'' - ARIEL PINK'S HAUNTED GRAFFITI Beacons Of Ancestoship - TORTOISE Aocana - OJOS DE BRUJO Yesterday And Today - THE FIELD Τα (1) και (2) έφτασαν γι'αυτό το μήνα και μου ήταν αρκετά.Σε συνεχόμενη ακρόαση ,σε καθημερινή βάση.Έγινα λίγο τεμπέλης εξ' αιτίας τους, αλλά το διασκέδασα πολύ. Το (3) ήταν μια έκπληξη απο την πλήξη του προηγούμενού τους και χρειάστηκε πολλά ευχάριστα ακούσματα για να βεβαιωθώ ότι θα περάσουμε χάρμα με αυτούς στο synch . To (4) αρχικά με απογοήτευσε αλλά λίγο η ζέστη και λίγο η σαγήνη του ήχου τους, με κέρδισαν σταδιακά,χωρίς βέβαια να μου αρέσει όσο το '' Techari ''. Τα ίδια ισχύουν και για το (5) . Σαν συνέχεια του πρώτου αλλά με δυο-τρεις δυνατές στιγμές και χωρίς να ενδιαφέρεται για το μέλλον,αφού χθες και σήμερα τα πάει καλά...

Κυκλοφόρησε πέρυσι.Δεν του έδωσε κανείς σημασία ,ούτε κι εγώ ακόμα, που δηλώνω τρελλός και παλαβός μαζί τους. Το '' Nights E.P . '', περιείχε μία πιο ψυχεδελική,πιο συναισθηματική, πιο ιπτάμενη διασκευή του '' Nights In White Satin '' σε δύο γλώσσες, με την Αγγλική να βάζει το πρωτότυπο των MOODY BLUES , στα αζήτητα.Περιείχε επίσης δύο καταπληκτικά καινούρια βαριά ψυχεδελουργήματα '' Stormy Eyes '' και '' Should Have Known '',καθώς και δύο ρυθμικότερες, χορευτικότερες μίξεις των '' Souvenirs '' και'' Patient Eye '' των δύο πιο αγαπημένων μου κομμάτιων του σχήματος, από τους αξιότιμους Nick Zinner ( YEAH YEAH YEAHS ) και James Iha (ex- SMASHING PUMPKINS ) αντίστοιχα. Εκτοτε τίποτε άλλο δεν έχει προέλθει από το συγκρότημα.Ούτε ηχογραφήσεις ,ούτε νέα ,ούτε καν φήμες. Έστω και αργά όμως και ενώ το καλοκαίρι χτυπά την πόρτα της πόλης και της διάθεσης, το περσυνό μίνι ψυχεδελικό τριπ των MIDN

Μπορεί να πήγα για τους FSOL αλλά οι διοργανωτές είχαν την καλή ιδέα,πριν την σύνδεση με το γκρουπ ,να στοιβάξουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα Ελληνικά μουσικά σχήματα και performers,που δεν ήξερα (πλην των εξαιρετικών και γνωστότερων, DROG_A_TEK ) αλλά ήδη άρχισα να ψάχνω γι' αυτούς. Μέσα σε ασφυκτικά περιορισμένο χρόνο , παρουσίασαν εξαιρετικά δείγματα ώριμης και συνηδητοποιημένης Τέχνης και έκαναν την αναμονή για τους FSOL λιγότερο βαρετή.. Ξεχώρισα την οικολογικού περιεχομένου, συγκινητική performance των ZEN GARDEN SEMANTIC ,τη βαριά electronica των MEDEA ELECTRONIQUE (ευρηματικό όνομα), και το μίνι σετ των σπουδαίων DROG_ A_TEK .Ειδικά τους τελευταίους ,κάθε φορά που τους βλέπω,έρχομαι κοντύτερα στη σκέψη ότι είναι το πιο ασυμβίβαστο σχήμα της γενιάς του,με μέλη που συνεχίζουν σε ακόμα ωριμότερο στάδιο την καλλιτεχνική τους πορεία που ξεκίνησε πριν απο είκοσι χρόνια περίπου ,όταν ξεκίνησε η αναγέννηση της νέας Ελληνικής σκηνής. Οι JOALZ , θέλουν λίγη προσοχή ακόμα ,το χο

Ήταν ένα γεγονός γι' αυτούς που ξέρουν τους FSOL και τους παρακολουθούν μέχρι σήμερα. Σαν συγκρότημα έχει πάψει να κυκλοφορεί cd με καινούριες συνθέσεις εδώ και πολλά χρόνια.Όμως μέσα απο το ηλεκτρονικό δισκάδικό τους ,κυκλοφορούν ένα "κάρο" ( συγγνώμη "διαστημόπλοιο" ήθελα να πω) cd ,με εξαιρετικό ακυκλοφόρητο υλικό και εναλλακτικές μίξεις που κρατάνε το ενδιαφέρον μέχρι σήμερα.Προφανώς οι λόγοι που εμφανίζονται σε επιλεγμένες πόλεις είναι στα πλαίσια της προώθησης του υλικού αυτού(αν και πολύ λίγες καινούριες ηχογραφήσεις ακούγονται στις ''εμφανίσεις" τους) αλλά και να έχουν την ευκαιρία στερημένοι, σαν κι εμάς εδώ,να παρακολουθήσουν ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα ηλεκτρονικά σχήματα αυτού του Γαλαξία,για τον εικοστό αιώνα. Δεν αντιλέγω..Η ιδέα για μετάδοση μέσω ISDN,σε στάδια συναυλιών,με χαλάει. Αλλά υπάρχει χώρος για εξαιρέσεις. Η μουσική των FSOL δε χρειάζεται τόσο Σώμα ,όσο Μυαλό και Συναίσθημα.Ταυτόχρονα η εικαστική απεικόνιση της

Την επόμενη μέρα καταλαβαίνεις τη διαφορά... Ο ARIEL PINK με τη μπάντα του σε μιά εμφάνιση έκπληξη ακόμα και για όσους τον ήξεραν καλά. Μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι αυτό που είδα ΔΕΝ ήταν μια ροκ συναυλία με κακό ήχο,από φάλτσους μουσικούς αλλά, Η συναυλία ροκ που περίμενα να δω χρόνια,ήταν ήδη αργά. Βλέπω τα βίντεο και λυπάμαι που άφησα τη διάθεσή μου να πέσει,όταν το''ακριβώς στις 12'' θα γινόταν ακριβώς αργάμιση.Ύστερα από μία σκληρή μέρα δουλειάς,έχει σημασία αυτή η καθυστέρηση... Πάντως ήταν μια κεφάτη εμφάνιση, υπήρχε ενθουσιασμός απ' όλους ,τα τραγούδια στην πλειοψηφία τους,ακούγονταν καλύτερα από τις σπιτικές εκτελέσεις ενώ τα πιο καινούρια με κάνουν να περιμένω το καινούριο αλμπουμ με πολύ ενδιαφέρον. Θα γίνει ακόμα πιο μεγάλος ο ARIEL PINK .Είναι δοσμένος στη ροκ μυθολογία και ψωνισμένος με τη μουσική του.Αλλά αρκετά πιο έξυπνος για να μην πάει χαμένος. Η μπάντα του είναι εξαιρετική. Αν τη δουν λίγο πιο ''επαγγελματίες'' και δέσουν

Η KAA κατάγεται από το Πουερτο Ρικο και τον ελεύθερο χρόνο της τον περνά γράφοντας ποιήματα για συναισθήματα,όνειρα,απώλειες και κοινωνική κριτική. Ποιήματα που συγκινούν με την ξεχωριστή συναισθηματική δύναμη και ευαισθησία τους. Δύο από αυτά ( Necropolis ,Revolution ) τράβηξαν την προσοχή των αναγεννημένων MECANO και αποτέλεσαν δύο από τις καλύτερες στιγμές και βασικό άξονα του άλμπουμ τους Those Revolutionary Days ,αναδε ικνύοντας την Karen ,το τρίτο ανεπίσημο μέλος αλλά και ποιητικό στυλοβάτη του γκρουπ για μετέπειτα ηχογραφήσεις. Στη σελίδα που έχει στο Myspace ,θα βρείτε τα προαναφερθέντα ποιήματα όπως τα απαγγέλει η ίδια και όπως θα έπρεπε να υπήρχαν στο άλμπουμ. Ειδικά στην Ισπανόφωνη εκδοχή τους βγάζουν όλη τη δύναμη που έχουν. Εκεί,επίσης, θα βρείτε και αποσπάσματα από διάφορα ποιήματα που έχει γράψει κατά καιρούς και τα οποία αναμένεται να κυκλοφορήσουν σε βιβλίο κάτω από τον τίτλο Sensorial Luz Oscura σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Υπάρχει όμως και το πολύ

Θυμάμαι την απαίσια, από ηχητικής άποψης, πρώτη έμφανιση των LADYTRON , πριν από κάτι χρόνια και παρακαλούσα να μην έχουμε τον χαμηλόσυχνο εφιάλτη εκείνης της μέρας. Με αυτές τις σκέψεις,έφτασα στο κλαμπ ελπίζοντας να δω και τους ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ,αλλά φαίνεται ότι βγήκαν την ώρα που σκούπιζαν το παρκέ και έτσι, τους έχασα. Η εισαγωγή του Black Cat ,έδειξε ότι το χάλι του 2003 δεν θα επαναλαμβανόταν, αλλά είχαμε ν' αντιμετωπίσουμε πέρα από τον δύσκολο και απαιτητικό ήχο του σχήματος και τον κακό ήχο ,που παραδοσιακά, στοιχειώνει αυτό το κλαμπ, λες και είμαστε στις αρχές των '90'ς στο ΡΟΔΟΝ . Ήταν όμως σαφώς καλύτερα από την προηγούμενη φορά.Το συγκρότημα έχει καλές ποπ συνθέσεις που λάμπουν ακόμα και μέσα στο χάος. Μέσα στην επόμενη ώρα,ακούσαμε πολλά τραγούδια που θα θυμίζουν τη ρομαντική πλευρά των μικροτσιπ και των τρυφερών φαντασμάτων που γυρνοβολάνε στις μηχανές της δεκαετίας αυτής, γιά πάντα. High Rise,Seventeen,Discotraxx,Destroy Everything You Touch, Tomor

Με αφορμή τα σημερινά γενέθλια του μεγάλου μουσικού και θετικής δύναμης του μουσικού στερεώματος της μουσικής του 20ου αιώνα,του καλλιτέχνη που ξεπερνάει το χωροχρόνο σε προσφορά και αξία καλλιτεχνικού έργου,σας παρουσιάζω ένα από τα τραγούδια που δεν ξέρω πώς,με συγκινεί αφάνταστα,παρ'ολο που δύο ντουζίνες τραγούδια του μου αρέσουν περισσότερο. Το φαντάζομαι να παίζεται κάπου στο φινάλε ενός σετ και να κλείνει βράδυα ανεμελιάς,προς το τέλος του καλοκαιριού σε μέρη δροσερά, όχι απαραίτητα στη θάλασσα,με δυνατά ποτά, καυτές παρεές και δυνατές συγκινήσεις ή φινάλε βραδιάς που θα ήθελες να θυμάσαι με νοσταλγία γιά πάντα.... Κυρίες και Κύριοι, ο STEVIE WONDER !! Another Star !!

SYNCH 2009 FRIENDLY FIRES by Synch_Festival ...Αυτό εννοούσα,μην πάει ο νους σας αλλού.. Ωραίο βιντεο γενικά, όχι μόνο γιά promotion..

Αν δεν χορταίνετε ANIMAL COLLECTIVE , ορίστε πώς έπαιξαν προχθές 11 Μάη στην Washington DC. Ακολουθήστε τις οδηγίες και κατεβάστε όλο το σώου ελεύθερα και άφοβα. Σας δινω μόνο το σετ λιστ και μερικές φωτό. Μιάς και δεν προβλέπεται να έρθουν σύντομα,ας αρκεστούμε σε αυτό... ANIMAL COLLECTIVE LIVE 11-05-2009 WASHINGTON DC "Chocolate Girl" "Summertime Clothes" "Guys Eyes" "What Would I Want Sky" "Comfy in Nautica" "My Girls" "Slippi" "Daily Routine" "Bleed" "Lablakely Dress/Fireworks" "Banshee Beat" "Who Could Win a Rabbit" "Brother Sport"

Tο NME θεωρεί το Primary Colours , δεύτερο άλμπουμ των THE HORRORS , σαν το Βρετανικό αρτ-ροκ άλμπουμ που περίμεναν τόσο καιρό, οι υπόλοιπες κριτικές είναι θετικές και στο Σπίτι δε σταματά ν΄ακούγεται καθημερινά με την ίδια ένταση και την ίδια θέρμη. Μόνο που το ξεκινάμε ανάποδα. Απαραίτητα πρέπει ν΄ακουστεί το Sea Within A Sea πρώτο (ναι,δε ζω χωρίς αυτό το ψυχεδελικό αριστούργημα τα τελευταία εικοσιτετράωρα,όπως θα γνωρίζετε μερικοί,το παραδέχομαι) και μετά ανάλογα την όρεξη και τη διάθεση. Πάντα όμως καταφέρνω να το ακούω μέχρι το τέλος. Οι μουσικές αναμνήσεις που κουβαλά είναι αγαπημένες αναμνήσεις από τα τέλη της δεκαετίας του '80,που έκαναν γκρουπ όπως PAINS OF BEING PURE AT HEART , VIVIAN GIRLS , CRYSTAL STILTS και Σια, γνωστούς ,αγαπητούς και σε λίγο καιρό αν πάνε έτσι,μεγάλους γι'αυτή τη δεκαετία. Οι HORRORS , ακούγονται λιγότερο lo-fi από τους Αμερικάνους αντίστοιχους ''νοσταλγικούς'' και με ό,τι έχουν καταπιαστεί ως τώρα , γκα

Ναι είναι το καινούριο των ARIEL PINK'S HAU NTED GRAFFITI. Flashback ,λέγεται. Ναι είναι hard rock ,ξετσίπωτο,εθιστικό, hard rock. Το κολλάς δίπλα στο Burnin' For You των BLUE OYSTER CULT και τρελλαίνεις τους μακρυμάλληδες. Νοσταλγικότερο κι απ΄το I Can't Heαr My Eyes . Τόσο καλοκαιρινό που νομίζεις ότι ο ήλιος είναι ρόκερ και σολάρει στο σύμπαν. Ναι το γουστάρω.Το γουστάρω πολύ. Όχι μόνο το Flashback ,αλλά και τα τρία υπόλοιπα. Το, αλά CLASH χαρούμενο πανκ , Rama Ya ,το είμαι-ο -Bernie Worrell-και- βαριέμαι-αλλα -ας- παίξω-κάτι -για- να- περάσει- η- ώρα-δε-χρειάζεται-να-έχω-τον-τεχνικό-ήχου-κοντά-μου-θα-βγεί-γαμάτο-έτσι-κι-αλλιώς , Reminiscences αλλά και το πιό απαλότερο, σαν Arielικό αεράκι το απόγευμα , Phantasthma . Το 2009 προστάζει επιστροφή στις ρίζες και αυτό είναι το διαμάντι στο στέμμα της νοσταλγίας 2009. Δε χορταίνω ν΄ακούω..Απλά ακαταμάχητο.. Η 22 Μάη ζυγώνει.... Προετοιμαστείτε..

Είναι αναρτημένο στο myspace από τον Απρίλη και κυκλοφορεί επίσημα απο την Kitsune στις 25 Μάη. Είναι το νέο τραγούδι των Βάσκων CRYSTAL FIGHTERS που πέρυσι είχαν ξετινάξει το Σπιτι με το απίστευτα παράξενο I Love London . Το Xstatic Truth , όπως το ακούω στην εκτέλεση που είναι αναρτημένο, φέρνει τη δροσιά του πρωινού με την εθνο αμπιεντ εισαγωγή του αλλά εξελίσσεται σε ένα μεταμεσονύκτιο εθιστικό ηλεκτροντισκο παραλήρημα που δε θέλεις να σταματήσει... Δεν ξέρω πότε και αν θα κυκλοφορήσουν κανονικά cd ,αλλά αν είναι να μας πετάνε τέτοιες ηλεκτροεθνικ μολοτωφ υπό μορφή 12'' αραιά και που ,τότε χαλάλι η αναμονή.. Υπάρχει πάντως διαθέσιμο το εκρηκτικό mixtape που προσφέρουν δωρεάν και το καταιγιστικό I Do This Everyday σε αυτή τη ντεμο εκτέλεση, που δεν αφήνει τίποτα όρθιο.

Νέο ''φρούτο'' από τον Καναδά,που ακούγεται σαν μια πιο ελαφρή εκδοχή των DEVO και της γενικότερης Αμερικάνικης πανκ ,αν έπαιζαν στην Ιαπωνία !!! Ηλεκτρονικό, παλιάς τεχνολογίας πανκ, υψηλών ταχυτήτων.. Κεφάτοι ,με αρκετή ενέργεια και με την απαραίτητη ειρωνεία αλλά και την έπαρση της ηλικίας, έχουν τρία απολαυστικά E.p. και τρία singles σε διαδικτυακή μόνο διάθεση. Περνούν το κρασ τεστ του Σπιτιού με επιτυχία, τουτέστιν το απόγευμα δεν πήγε χαμένο και ήταν αρκετά διασκεδαστικό με τους RADIO CITY SOUNDSYSTEM . Γι'αυτό κι εγώ σας ετοίμασα ένα ωραίο σπέσιαλ τζουκμποξάκι με επιλογές για να περάσετε κι εσείς την ώρα σας ευχάριστα....

Είχα να το ακούσω πάνω από 15 χρόνια.Ένα απο τα πιο όμορφα τραγούδια του BLAINE L. REININGER . Άνοιγε τη δεύτερη πλευρά του Byzantium ,ενός ξεχασμένου (αλλά αγαπημένου) άλμπουμ του, από το 1987 . Το βίντεο δεν είναι το επίσημο (δεν υπάρχει κάτι τέτοιο) αλλά το εγκρίνει ο ίδιος ο BLAINE ,γιατί απλά κάποιος σκέφθηκε να μεταδώσει τραγούδι του στο YouTube. Περιέχει σκηνές από το Onibaba , μια πολύ τολμηρή ,για το 1964,Γιαπωνέζικη ταινία του KANETO SHINDO . Δεν την έχω δεί αλλά θα το βάλω σκοπό...

Το γλυκό Παρασκευιάτικο βράδυ της ογδόης Μάη, έπεφτε κάπως ελαφρύ για τη μουσική των G.I.A.A ., αλλά όπως αποδείχτηκε (και όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε) δεν πτόησε ούτε τους ίδιους ούτε και το κοινό τους να δημιουργήσουν μια όμορφη ατμόσφαιρα μέσα στο Γκαγκάριν.Έπαιξαν με συναίσθημα και δύναμη ενώ το οπτικό μέρος ήταν απολαυστικό. Η μουσική τους είναι ένα ολόκληρο ηχητικό ταξίδι, μία ηχητική ταινία ,που σε ζωντανές εμφανίσεις όπως και η συγκεκριμένη, κρατά το κοινό καθηλωμένο σε όλη τη διάρκειά του. Παίζει με τη φαντασία και τα όνειρα προκαλώντας τον κάθε ακροατή να την οικειοποιείται ντύνοντας τους προσωπικούς του κόσμους με αυτή. Ειλικρινά, δεν ένοιωθα ότι βρισκόμουν εκεί όλη τη μιάμιση ώρα συν τα ενθουσιώδη encore. Είχα παρασυρθεί-αποτραβηχτεί στα δικά μου "λημέρια" ,που εκείνη τη στιγμή είχαν σαν ηχητική επένδυση κάτι απο τα Fragile ,Fire Flies And Empty Skies,Far From Refuge, Echoes,Zodiac,Route 666 κλπ. Για μερικούς, αυτού του είδους η αποξένωση μπορε

Δεν το φανταζόμουν ποτέ,αλλά να που συμβαίνει. Summer Clothes με φόντο χορευτές.Και στην εκπομπή του Letterman .Οι ANIMAL COLLECTIVE είναι σπουδαία μπάντα και ήταν καιρός να το μάθουν περισσότεροι Αμερικάνοι... Παρεπιπτόντως σήμερα πρωτοφόρεσα τα καλοκαιρινά μου ρούχα και έκανα μιά μακρινή βόλτα απολαμβάνοντας ήλιο και ζέστη. Μήπως ήρθε το καλοκαίρι ?

Να ποιόν μου θύμισε ο GASLAMP KILLER,σε στιγμές έξαρσης. Στο λιγότερο άγριο βέβαια...

Δεν ήταν ένα dj set από αυτά που ξέρουμε. Δεν είναι ο δισκοθέτης που θ'αράξει δίπλα στον υπολογιστή και απλά θα κάνει κλικ στο επόμενο. Ήταν το σετ που με έκανε να μείνω για πάνω από μία ώρα (ατομικό ρεκόρ) να το ακούω,να το χορεύω και να χαίρομαι που ακόμα υπάρχουν djs να χτυπιούνται στα ''ντεκ'' ή ,στη συγκεκριμένη περίπτωση ,και στον τοίχο. Η επιλογή των κομματιών ήταν απ' όλα αυτά που ακούγαμε στα mixtape του κατα καιρούς και ήταν όλα διαλεχτά .. Από τη δεκαετία του '60, για λίγο δυστυχώς ,σε κλασσικά χιπχοπ και τσιφτετέλια (και πάλι γιά λίγο ,δυστυχώς) μέχρι dubstep και αφηρημένα ρυθμοειδή που θα ακούμε και στην επόμενη δεκαετία. Μακάρι να γίνει ακόμα πιο δημοφιλής..

" Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι για το εύθραυστο της ύπαρξής και για τις στιγμές όταν περπατάμε στο δρόμο ψάχνοντας για τις απαντήσεις,τη στιγμή που το έδαφος κάτω από τα πόδια μας δεν είναι και τόσο σταθερό. Εκείνες τις στιγμές που αισθανόμαστε αόρατοι από όλους τους γύρω μας,καθώς συνεχίζουμε να περπατάμε, αναζητώντας σήματα και συνδέσεις, χαμένοι,ψάχνοντας για μια νέα οδό προς τα εμπρός. Είναι συναισθηματικό και προσωπικό, σπαρακτικό και τρυφερό, είναι ένα εξάμηνο παραμύθι από τη μεγάλη πόλη πλήρες.Με ήρωες και εγκληματίες, με νικητές και ηττημένους." Τα παραπάνω καθώς και αναπάντητες ερωτήσεις τύπου " Πότε τα όνειρα μας και το μέλλον μας παρασύρθηκαν μακριά μας ?", αλλά και τον ήχο της " Μουσικής που εξαφανίζετα ι" ή μελοδράματα κλαμένα στο πιάνο, τύπου" Όταν χωρίσαμε η καρδιά μου ήθελε να πεθάνει" περιλαμβάνονται στο νέο κοντσέρτο γιά πιάνο,ατμόσφαιρες ,συναισθήματα και περιπλάνηση στο δρόμο χωρίς να είσαι εκεί,του ψ

Η μπασσογραμμή σας θύμισε το MOTHER SKY των CAN, ε ?Δύο καταπληκτικοί δίσκοι και 10 Ιούνη στο Gagarin.. Περισότερα τις επόμενες μέρες... Ελπίζω ο καιρός τον Ιούνη να μην είναι πολύ καυτός γιατί συναυλιακά, θα τσουρουφλάει. Δείτε και το πιό καινούριο τώρα..

1. Institute Of Joy - A MOUNTAIN OF ONE 2. E.p. - GONJA SUFI 3. Moth/Wolf Cub (12'') - BURIAL & FOURTET 4. Tour E.p. - APTEKA 5. Further Complications - JARVIS COCKER Το (5) έχει να κάνει με το ξάφνιασμα που νοιώθεις όταν ξυπνάς από ένα βαθύ ύπνο μιάς ολόκληρης δεκαετίας. Ξεσκούριασμα με γκλαμ-ροκ λάδι,ότι πρέπει γιά δοξασμένους πενηντάρηδες . Δύο "μετρ'' ,φαίνεται να ξεμπέρδεψαν με τις δισκογραφικές τους υποχρεώσεις,γιά φέτος, μόνο με τα δύο αριστουργηματικά του (3) .Άσε τους άλλους να τρέχουν και να μη φτάνουν.. Το (1) πάει για μετάλλιο στο τέλος του χρόνου και είναι η αποκάλυψη του 2009. Το (4) είναι δωρεάν και δείχνει ένα γίγαντα να ξυπνάει. Τέλος το (2) έρχεται από άλλες συχνότητες .Ακατανόητα υπέροχο, οικεία αλλόκοτο....

Ήμουν από αυτούς που δεν πήγαν στην πρώτη τους εμφάνιση το Νοέμβρη του 2008.Θα μπορούσα να σας πω χιλιάδες δικαιολογίες,αλλά θα σας πω την αλήθεια. Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ μαζί τους. Η όλη φάση του ποστ ροκ, με συνάρπαζε στα τέλη της δεκαετίας του ΄90 αλλά κάποια στιγμή το βαρέθηκα.Ήταν αρκετά προβλέψιμο και 'οποτε άκουγα το ''κλινγκ-κλινγκ-κλινγκ'' της εισαγωγής ΔΕΝ περίμενα ν' ακούσω το ξέσπασμα. Τελευταία ,μετά την αναπάντεχη επιτυχία των συναυλιών αυτού του είδους στην Ελλάδα άρχισα να μελετώ το" φαινόμενο" και να ακούω ό,τι είχα χάσει τα τελευταία 5 χρόνια. Οι GOD IS AN ASTRONAUT ,μπήκαν τους τελευταίους μήνες στο Σπίτι και μπορώ να σας πω ότι με έχει παρασύρει η καλλιτεχνική τους αρτιότητα και η τεχνική τους κατάρτιση. Ηχητικά μπορεί ν' ακούγονται όπως όλα του είδους αλλά πολύ εύκολα βυθίζουντον ακροατή σε όμορφα τοπία νοσταλγίας και αναμνήσεων. Δίκαια λοιπόν τους αξίζει η φήμη που έχουν. Στις 08-05 λοιπόν ,μετά τη θριαμβευτ

Δημιουργήθηκαν το 2006 από τους Mo Morris και Zeben Jameson και έχουν ήδη στο ενεργητικό τους αρκετά 12'' και ένα άλμπουμ συλλογή ( Collected Works ) από τα τρία πρώτα τους,κυκλοφορημένο το 2007. Έχουν αποσπάσει την προσοχή και τα θετικά σχόλια από την ''ξάγρυπνη'' μερίδα της μπλογκόσφαιρας αλλά και των εναλλακτικών εντύπων, όμως ακόμα θετικότερα σχόλια και μεγαλύτερη κριτική αποδοχή θα αποσπάσουν φέτος με το Institute Of Joy ,το ουσιαστικά παρθενικό τους άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει επίσημα στις 9 Ιουνίου ,καλώς εχόντων των πραγμάτων. Πέρα από το δίδυμο των A MOUNTAIN OF ONE , συμμετέχουν στην παραγωγή οι Guy Massey και Danton Supple (γνωστός για τη συμμετοχή του σε δίσκους των Coldplay, Manic Street Preaches, Spiritualized κλπ.) και όσοι το έχουν ακούσει μιλάνε και γράφουν γιά ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Το Institute Of Joy ,είναι ένα πολύ όμορφα ηχογραφημένο άλμπουμ που δίνει άλλη διάσταση στις επιρροές του. Ενορχηστρώσεις

Το 12" που είχε τη μεγαλύτερη ζήτηση από ανάλογα του είδους,πριν ακόμα κυκλοφορήσει.Ήδη είναι εξαντλημένο στα δύο από τα τρία διαδικτυακά μαγαζιά,που κοίταξα. Μαύρο εξώφυλλο, καμμία πληροφορία, κανένα promotion. Δύο μόνο συνθέσεις, που φτάνουν και περισσεύουν. Εξωτικές,μαγευτικές,απογειωτικές. Έτοιμες να λειώσουν στο παίξιμο, επίσημα από τις 04/05... Απλά αριστούργημα... BURIAL παρέα με FOURTET , και το ανάποδο. Μια μαγική συνεργασία.Τί άλλο να ζητήσει κανείς ?

Η βολτα στο Los Angeles του 4009 θα τερματίσει γι' αυτή την περίοδο, με τη συλλογή From L.A. With Love που κυκλοφόρησε δύο χρόνια πριν και άκουσα γιά πρώτη φορά μόλις σήμερα, αρκετές φορές ,μη πιστεύοντας τ'αυτιά μου... Με συμμετοχές των FLYING LOTUS ,GASLAMP KILLER ,GONJA SUFI, πολύ πριν τους γνωρίσουμε αλλά και πιό άγνωστων ονομάτων που πρέπει οπωσδήποτε να ξεκινήσω να παρακολουθώ,και συνθέσεις που παρουσιάζουν μιά πολύ προχωρημένη πλευρά της μουσικής που παράγεται στην πόλη,μπορούν άνετα να χαρακτηρίσουν τη συλλόγη ,σαν μιά από τις πιό πρωτοπορειακές γι΄αυτή τη δεκαετία,αν όχι την καλύτερη (δεν υπερβάλλω). Περιέχει από χιπ χοπ μέχρι lounge και indie,αλλά είναι από τις λίγες φορές που οι ταμπέλες χάνουν τη σημασία τους. Ευρεία μουσική αντίληψη, φαντασία, μία ακουστική εμπειρία από τις πιό συναρπαστικές αυτή τη δεκαετία.Πολλά ηχοχρώματα,αναθεώρηση ακόμα και του τρόπου που ακούγαμε μέχρι σήμερα τα είδη που ανακατεύονται εκεί μέσα,ήχος πραγματικά διαφορετικός. Τα πολλά λ

Ήδη εδώ πίνουν νερό στ' όνομά του. Είναι ο dj που θα καθόμουν ν'ακούσω όλο το σετ του,ένας εξαιρετικός και με φαντασία δισκοθέτης που ''κολλάει'' NIRVANA, Ασιατική ποπ,60's ψυχεδέλεια,ανατολίτικη μουσική με ότι πιό εξωγηίνο χιπχοπ έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια.. Κολλητός του FLYING LOTUS και του GONJASUFI , συναγωνίζονται μεταξύ τους γιά το ποιός θα δημιουργήσει το πιό ''ιπτάμενο'' εξωδιαστάτικο ηχητικό δισκογράφημα. Η δισκογραφία του δεν περιλαμβάνει κάποιο επίσημο cd,αλλά mix cd, split 12'', και συλλογές που βρίσκεις μόνο στο soulseek . Ο GASLAMP KILLER , έρχεται από το L.A. και θα είναι στο bIOS στις 9 Μάη . Εδω μιά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στη Lifo μαζί μ΄ένα από τα φανταστικότερα μιξ που έχω ακούσει τελευταία (μάλλον το καλύτερό του), δωρεάν και με τη set list.Όχι, παίζουμε.. Να κι' ένα βίντεο από παλιότερη εμφάνιση.

Δεν είναι το επίσημο βίντεο, αλλά η εκδοχή ενός ''τρελλαμένου'' με τα παλιά 8-μπιτα δυσδιάστατα ηλεκτρονικά παιχνίδια της προPlaystation εποχής και με τον KANYE WEST . Αν ήμουν ο Κανυ θα του πλήρωνα και τα εργατικά πέρα απο τα ποσοστά... - Καλή αγωνιστική Πρωτομαγιά,καλό μήνα και μην ξεχνάτε ότι, πέρα από τις μαργαρίτες, και το οκτάωρο είναι πλέον ξεφυλλιασμένο για να μην πω κάτι παραπλήσιο.Περαστικά μας όπως έχουμε καταντήσει...