Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Ήταν μια άθλια δεκαετία..Πέρα απο κάθε πρόβλεψη. Θα ακουγόμουν σαν τρελλοπροφήτης ή παρακμιακός Κομμουνιστής αν έλεγα αυτά που ήθελα να πω. Όχι,δε θα ωραιοποιούσα το χάλι με επαναστατικές φράσεις Επαναστατικών αγώνων του κ**ου. Θα ήμουν σαν τους διεφθαρμένους Αμερικάνους Τηλε ευαγγελιστές.Μετανοείτε ! Καλή Δεκαετία σας εύχομαι αλλά δυστυχώς για την δικιά μου αλαζονεία, το Ποντίκι σήμερα με το εξώφυλλό του με έστειλε αδιάβαστο...Άντε, με το καλό να μας βγεί...Πάνω απ'όλα αισοδοξία !! Υ.Γ. Ευχαριστώ το Ποντίκι και συγγνώμη για την "κλεψιά"...

Είχα καιρό να κοιτάξω τα request απο το myspace..Και ήταν κάμποσα.. Τα περισσότερα ήταν απλά συμπαθητικά,απο αυτά που λες "εντάξει ,θα δούμε" ή "καλααα είναι μωρέ ,αλλά..". Οι THE MYSTERY LIGHTS όμως με "έπιασαν" αμέσως.Και ακούγοντας το ντεμπούτο άλμπουμ τους σε streamed version, θυμήθηκα τη διαφήμιση της αγαπημένης μου σοκολάτας. " Ποιό γκαράζ γίνεται ?Γίνεται..Ποιό μπλουζ ροκ γίνεται?..Γίνεται.Ποιό '60'ς γίνεται ?..ΔΕΝ γίνεταιαιαια !! " Είναι σαν το " Teenage Catgirls & The Mystery Lightshow ", να σκονιζόταν για σαράντα χρόνια σε στούντιο , κάπου στην πόλη Salinas της Καλιφόρνια και να είδε το φως της ημέρας λίγο πριν το μέρος γίνει στριπτηζάδικο.Τόσο μέσα στο κλίμα..Δεν είναι παρα πιτσιρικάδες και φαίνεται ότι έχουν πολύ καλά ενσωματωμένο το είδος μέσα τους,αν και είναι λίγο φλύαροι που και που.Το άλμπουμ όμως γενικά είναι απολαυστικό όσο και παράδοξο. Σήμερα βαριέμαι να κάνω προβλέψεις αλλά μήπως προετοιμαζόμαστ

Δεν είναι και τα πιο ευχάριστα Χριστούγεννα που περνώ αλλά από μουσική πάμε καλά .Πολύ καλά.. - Οι  LIARBIRDS μου έστειλαν για δώρο το κομμάτι που ανοίγει το πρώτο ( Επιτέλους !), άλμπουμ τους " Hat Trick ". Το " Manu ? " είναι ένα παιχνιδιάρικο οργανικό που ανακατεύει  60's ποπ και indie,φέρνοντας τον ήλιο (ή το καλοκαίρι για τους πιο αισιόδοξους),νωρίτερα του κανονικού. Υποψιάζομαι ότι το πρώτο σπουδαίο Ελληνικό indie pop άλμπουμ είναι προ των πυλών..Στις 05/01,θα παίξουν ζωντανά στο κλαμπ "Μύγα" και θα ακούσουμε με τα ίδια μας τ'αυτιά όλο το άλμπουμ. Προς το παρόν,ορίστε η διεύθυνση για το "Manu" . Είναι σε μορφή wav, που σημαίνει ότι έχετε και ηχητικά, ένα ποιοτικό δώρο.Δικό σαςς !   Για το δίσκο έχουμε τη λίστα με τα τραγούδια και περισσότερα,οσονούπω. 1.  MANU? 2.  CYNICAL HELL 3.  FORTUNE TELLERS MAY TELL YOU (THEY WON'T TELL YOU HOW) 4.  RUNNING MIND 5.  ENOUGH=DEAD 6.  ESTUARY IN ME 7.  TONIC 8.  DICTATORS, PLA

Θα το χωρίσω σε δύο ενότητες.Τη νοσταλγική,με καλλιτέχνες που ήρθαν στην Ελλάδα,πολλά χρόνια μετά την εποχή της λάμψης τους,πολλά χρόνια από την περίοδο που ήταν στο επίκεντρο. Η δεύτερη ενότητα θα περιέχει τη λίστα με ονόματα που ήμασταν τυχεροί που τους είδαμε στην εποχή της ακμής τους ( με εξαίρεση το 1 και 6 ,που στην περίπτωσή τους δεν υπάρχεο ο χρόνος,το τότε ή το τώρα).Θα υπάρξει η λίστα με τις συναυλίες που δεν πήγα για πολύ σοβαρούς λόγους δυστυχώς. Και για encore,σας φύλαξα τη wishlist μου γιά το 2010 και μερικές φαντασιώσεις...Τα φώτα χαμηλώνουν ,η σκηνή ανοίγει και το παρελθόν λάμπει ξανά.... THE " Nostalgia Lives On " LIST... 1. Λένα Πλάτωνος ,Γιάννης Παλαμίδας,Σαββίνα Γιαννάτου : Σαμποτάζ  ( Θέατρο Παλλάς, 20-10-2009) 2. Sad Lovers And Giants ( Gagarin 205, 26-04-2009) 3. And Also The Trees ( Gagarin 205, 07-02-2009) 4. Chameleonsvox ( Κύτταρο, 13-12-2009) 5. The Future Sound Of London ( 23-05-2009) 6. Die Krupps (Gagarin 205 , 10-04-2009)

Ναι, ακριβώς.Αυτό το κομμάτι είναι αυτό που με κάνει να πέφτω στα γόνατα και να ευχαριστώ το Πνεύμα των Χριστουγέννων που μου το έστειλε.Ακούγεται στη δωρεάν συλλογή της Domino και απλά ξεχωρίζει μακράν,απο τα υπόλοιπα. Η Helen Costas ,γεννήθηκε στο Λονδίνο αλλά είναι Κύπρια στην καταγωγή.Σπουδάζει μουσική απο τα επτά της ενώ τώρα μαθαίνει μπουζούκι. Στο  ντεμπούτο της σαν JOKER'S DAUGHTER , " The Last Laugh ", παραγωγή έχει κάνει ο Dangermouse . Όχι δεν έχει να κάνει με αυτή τη διάσταση και εποχή.Τα τραγούδια της συμπαθέστατης Ελένης σε παρασέρνουν μακρυά ,την εποχή του Μέρλιν και των Νεράιδων. Είναι αυτό που λένε psyche folk ή φολκ των ξέφωτων, των ζεστών καλοκαιρινών νυχτών και των παραμυθιών. Τραγουδισμένα απο μια φωνή φεγγαρίσια,αιθέρια,γλυκειά και εκφραστική, που σαν Σειρήνα δε λέει να με αφήσει να παω για ύπνο στις δύο τα ξημερώματα. Μόνο να την ακούσετε να τραγουδά με σπαστά Ελληνικά, στο Jesse The Song και κάθε φολκ σειρήνα των τελευταίων ετών,θα αποκτήσε

Το δέντρο στην πλατεία Συντάγματος φωτισμένο καλύτερα απο ποτέ και ο space διάκοσμος τριγύρω ,ήταν η αιτία που άλλαξε τελείως η ψυχολογία μου προχθές καθώς περνούσα απο δίπλα με το ταξί.Ο οδηγός συφυλιασμένος έβριζε και χτυπούσε την κόρνα ,γιατί όλοι οι οδηγοί χάζευαν το δέντρο και οδηγούσαν αργά,αλλά κατάφερα να τον φέρω στα νερά μου και να γίνουμε και φίλοι μάλιστα. Ειρήνη μεταξύ μας και να σκάσουν όσοι ζηλεύουν τις στιγμές ηρεμίας,χαλάρωσης και χαρμολύπης που προσφέρει η περίοδος...Είναι γιορτή του Φωτός και ιδιαίτερη περίοδος για την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση.Δεν είναι μόνο το καταναλωτικό και το ξέρετε καλά αυτό,μη μου το παίζετε ανίδεοι,μερικοί... Η 4AD και η Domino έχουν Χριστουγεννιάτικες συλλογές με πολύ όμορφες επιλογές απο τις πρόσφατες κυκλοφορίες τους και τις προσφέρουν δωρεάν, εδώ κι εκεί αντίστοιχα. Από το κύκλωμα των διαρροών όμως ,έχουμε τους πρώτους ενδιαφέροντες δίσκους για το 2010 ! Το τρίτο άλμπουμ των MIDLAKE ,'' The Courage Of Others " τους βρ

Στην είσοδο ,με το εισιτήριο έπαιρνες και ένα φακελάκι με τα παραπάνω.Σαν τα πάρτυ "εκείνων των ημερών"... Το Τίκι ήταν γεμάτο απο γνώριμες φάτσες που είχα χρόνια να δω.Όλοι μεγαλωμένοι,όλοι χαρούμενοι που ήταν εκεί.Η μουσική που έβγαινε απο τα ηχεία ήταν τόσο γνώριμη ,αλλά τόσο ξεχασμένη. FELT ?Θυμάσαι τους FELT ? Ααα !Οι FEEEELT ! Οι LE PAGE , άνοιξαν τη βραδυά αλλά ο ήχος δεν έβγαινε με τίποτε.Εγκατέλειψαν άδοξα τη σκηνή αλλά το μέλλον είναι ανοιχτό γι' αυτούς. Οι NEXT TIME PASSIONS , με κανονικό ντράμμερ ξεκίνησαν με επευφημίες του κοινού (όλοι από "εκείνες τις μέρες" συν δύο γενιές popsters ακόμα).Πρώτο τραγούδι το " Angel Flower " και γιά δεύτερη φορά φέτος,μετά τη συναυλία του MARK GARDNER και της PAULA FRASER , ήταν σαν το 1993 ,στο αΝ. Το γκρουπ σε μεγάλα κέφια και τρομερά δεμένο.Θα έλεγα ότι ήταν σαν να μη πέρασε χρόνος απο τότε, αλλά τελικά ήταν καλύτεροι από τότε. Ναι, έπαιξαν όλα τα παραπάνω και δε θα σας πώ περισσότερα..Δε θα

Πενήντα ακατέβατα. Το πάρτυ της χρονιάς...Χωρίς λόγια...Με περίπου αξιολογική σειρά..Για τα δέκα πρώτα τουλάχιστον.. Flashback - ARIEL PINK'S HAUNTED GRAFFITI My Girls - ANIMAL COLLECTIVE Sea Within A Sea - THE HORRORS Marilyn - ΤΟ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ΤΟΥ LARRY BIRD I've Hummed This Tune To All The Girls  I've Known - LEYLAND KIRBY No Compass - BLANK DOGS Tail & Mane - CRYPTACIZE You're In My Eyes (Discosong) - JARVIS COCKER Xtatic Truth  - CRYSTAL FIGHTERS  Moth/Wolf Cub - BURIAL AND FOUR TET Are You The One - BULLION I'm Not Alone - CALVIN HARRIS Papillion - EDITORS Raindrops - BASEMENT JAXX Love Comes Close - COLD CAVE Helen Of Troy - TELEFON TEL AVIV Surf Solar - FUCK BUTTONS What Would I Want ? Sky - ANIMAL COLLECTIVE Shelia - ATLAS SOUND I Can't Hear My Eyes - ARIEL PINK'S HAUNTED GRAFFITI From Memory - MISTABISHI Higher Than The Stars ( Saint Etienne visits Lord Spank mix) - THE PAINS OF BEING PURE AT HEART S

Αυτά είναι τα πέντε αγαπημένα "μικρά". Σύντομη, αλλά εγγυημένη απόλαυση. Και ένας σοβαρός λόγος να λειτουργεί το "repeat"και να μη σκονίζεται... Αν ήταν λίγο μεγαλύτερα σε διάρκεια,πέντε από την επίσημη λίστα θα είχαν αποχωρήσει και θα είχαν δώσει τη θέση τους σε αυτά..Τόσο καλά .. 01. Fall Be Kind  E.P. - ANIMAL COLLECTIVE Χορταστική διάρκεια, πέντε τραγούδια, ένας καινούριος θαυμαστός ψυχεδελοπόπ κόσμος. Αφήνει ακόμα πιο πίσω τους εγκεφαλικούς και κουλτουριάρηδες συνακόλουθους τους εκεί στο Brooklyn. Και μην ξεχνάτε. Κατάγονται απο τη Βαλτιμόρη.... 02. Panda (A Story About Love And Fear) - MAY ROOSEVELT Αυτό το exotica πέρασμα με το theremin, απο το 1.08 μέχρι το 1.36  σε ''αυτό με τη λίστα'' (2), απλά με "σκοτώνει". Ευφυές, όπως και όλη η ανάπτυξη, δραματουργία, εκτέλεση και μουσική σκηνοθέσια αυτής της τρυφερής όσο και πληγωμένης μινι όπερας, για το φόβο του έρωτα στα χρόνια της Σκοτεινής Εποχής...Απόλυτα 2009 και εί

...αλλά παρουσίασαν ενδιαφέρον και ακούστηκαν με προσοχή .... Tonight - FRANZ FERDINAND S/t - DEAD MAN'S BONES Seek Magic - MEMORY TAPES Heavy Liquid - THE LAST DRIVE Bone Of My Bones - EBONY BONES Lind Und Schatten - FIELD MUSIC Get Color - HEALTH Warm Heart Of Africa - THE VERY BEST Two Dancers - WILD BEASTS A Brief History Of Love  - THE BIG PINK

01. Merriweather Post Pavillion - ANIMAL COLLECTIVE  Το είχα πει,από πέρυσι .Όχι μόνο ήταν εξαιρετικός ,αλλά σημάδεψε όμορφα και ανεξίτηλα τη μουσική δεκαετία,κλείνοντας την με λαμπρό τρόπο. Μέχρι και στο τοπ 20 του Billboard, ανέβηκε,παίζοντας με τους δικούς του κανόνες. Είναι δίσκος που θα μείνει στην Ιστορία και σαν η μεγαλύτερη επιτυχία δίσκου που πρωτοκαθιερώθηκε από τη μπλογκόσφαιρα.Απο εμάς... Είναι δίσκος που αντέχει σε ένα εκατομμύριο παιξίματα και ωριμάζει με κάθε άκουσμα.Οι ANIMAL COLLECTIVE ,άθελά τους και χωρίς κάποιο πλάνο ή στρατηγική,κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα δίσκο που  αν ξεκινήσω να τον χαρακτηρίζω θα φτάσω να σπάσω κάθε δεοντολογικό κώδικα.Απλά θα το χαρακτηρίσω ένα άλμπουμ που σημαδεύει μια ολόκληρη εποχή και σφραγίζει την πρωτοκαθεδρία της Αμερικάνικης εναλλακτικής σκηνής για τα δύσκολα χρόνια 2000-2009.... Ταυτόχρονα είναι το πιο αγαπημένο άλμπoυμ του Σπιτιού Με Τα Παράξενα ,από τοτε που ξανάνοιξε.Το Γιατί δε μου βγαίνει εύκολα,όπως στα υπόλοιπα αγαπη

02. Sadly The Future Is No Longer What It Was  - LEYLAND KIRBY Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για τον πιο αγαπημένο ηλεκτρονικό συνθέτη του Σπιτιού, τουλάχιστον γι' αυτή τη δεκαετία. Πέρυσι ,ως THE CARETAKER , έφτιαξε το πιο στοιχειωμένο άλμπουμ της δεκαετίας .Φέτος παρουσιάζεται με το πραγματικό του όνομα,κυκλοφορώντας ένα τετράωρο,απέραντο,ονειρικό και βαθειά συναισθηματικό έργο, που απλώνεται σε τρία cd και απαιτεί αναπροσαρμογή ωραρίων και ζωής για να το απολάυσεις ολόκληρο και όπως πρέπει.Όμως, η εμπειρία είναι αληθινά μοναδική. Δεν το βαρέθηκα στιγμή.Κολύμπησα σε αυτή την πισίνα ονείρου και τη βρήκα οικεία και συγκινητική! Ο LEYLAND KIRBY ,δημιούργησε ένα έργο σπάνιας ομορφιάς που υπακούει πρώτα και κύρια στον κανόνα της Ψυχής και των συναισθημάτων.Μετά η αφαιρετική ,περιβαλλοντολογικού τύπου "μετάφραση" αποκτά διαφορετικό νόημα.Μία μουσική γλώσσα που δε χρειάζεται να αναλυθεί και να περιγραφεί.Απλά τη νοιώθω να μου μιλάει και να με κάνει να ονειρεύομαι.Το συναίσθ

03. The Insurrectionist / Night Raider - CRIPPLED BLACK PHOENIX Το ολοκληρωμένο έργο των C.B.P .,είναι ένα διπλό άλμπουμ που εμπνέεται απο την πικρή πλευρά της ζωής αλλά θέλει να κάνει τον ακροατή να κοιτάξει ψηλότερα από το βούρκο που είναι πεσμένος. Μουσικά,ενορχηστρωτικά,συνθετικά,εκτελεστικά ακούγεται άψογος,καλοκουρδισμένος,πλούσιος,μεστός αλλά..Είναι φτιαγμένος με ψυχή και απο εσωτερική ανάγκη.Αυτό ακριβώς είναι που εξυψώνει ένα καλοφτιαγμένο δίσκο σε έργο Τέχνης, σε ένα μουσικό αντίδοτο για πάσης φύσης πνευματικά δηλητήρια και ελαττωμένα ψυχικά αποθέματα. Μουσική των καταθλιπτικών είπαν τα τραγούδια του δίσκου, αλλά ακούγεται σαν μια αργόσυρτη,ανοδική μουσική απο τα σκατά στα αστέρια.Κάποιες στιγμές φέρνουν στο νού, Pink Floyd της καταθλιπτικής περιόδου τους αλλά  δεν κλείνονται στο καβούκι τους και δεν παραιτούνται.Τα τραγούδια τους έχουν τη δύναμη να αναστρέφουν ο,τίδηποτε πάει στραβά.Μπαλάντες από το τέλος του κόσμου,όπως ορθά χαρακτηρίζονται αλλά όποτε ξεσπούν τότε

04. Embryonic - THE FLAMING LIPS Με πρόλαβε το Pitchfork ..Το NME και κάμποσα άλλα το αγνόησαν και  έχω την εντύπωση ότι οι FLAMING LIPS είναι οι νέοι ροκ Δενόσαυροι,για μερικούς. Στην πραγματικότητα τίποτα απ'όλα δεν ισχύει από τη στιγμή που στο Embryonic ,κάνουν  ό,τι τους κατέβει ,έχοντας μια τρομακτικά υπερβολική αυτοπεποίθηση,που ουκ ολίγες φορές τη μπέρδεψα με αλαζονεία,αλλά κατέληξα ότι έχουν Γνώση και έλεγχο σε αυτό που κάνουν.Προσόν μόνο των πολύ μεγάλων μουσικών σχημάτων. Δεν μπορώ να μείνω ασυγκίνητος με το παράξενο ηχητικό εκτόπλασμα που δημιούργησαν.Πιο κράουτ κι από κράουτ,πιο φρικαρισμένο κι απο ψυχεδελικό,λίγο πιο μικρό απο το Γαλαξία,πιο παλαβό κι απο διεστραμμένο. Χιούμορ δεν του λείπει,τα τραγούδια μιλάνε για υπέρβαση και επιστροφή στη φύση/μήτρα,καταστροφή του Εγώ, κάπου το χάνουν ή μάλλον εμείς τους χάνουμε μα το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας καθηλωτικός δίσκος που δείχνει ,πώς κάποια εγκεφαλικά κύτταρα δεν κάηκαν τελικά αλλά μεταλλάχτηκαν σε μουσικά σ

05. Primary Colours - THE HORRORS Αποθέωση !Αυτό έχω να πω..Ένα Βρετανικό σχήμα που ξέρει μουσική ιστορία και έχει το πιο ισχυρό δυναμικό για να ανανεώσει το ροκ και τα συναφή. Το Primary Colors δεν είναι μόνο το καλύτερο Βρετανικό κιθαριστικό ποπ άλμπουμ των τελευταίων ετών αλλά και ένας εξαιρετικός λόγος για να περιμένετε τα καλύτερα μέσα στη δεκαετία που έρχεται. Είναι ένας απο τους δίσκους που ξύπνησαν το indie στοιχείο της  ύπαρξής μου σαν μια κρύα ,αναζωογονητική κανάτα με νερό. Άκουγα νυχθημερόν για ένα μήνα περίπου χωρίς να βαρεθώ στιγμή,τραγούδια με μελωδίες που έπαιζαν παιχνίδια με το παρελθόν τιμώντας το και ανανεώνοντάς το.Τραγούδια που μπορεί να μην είχαν το στοιχειό του γκαράζ ,όπως στο εκρηκτικό ντεμπούτο τους " Strange House ",αλλά είχαν πεντακόσια άλλα στοιχειά να περιπλέκονται μοναδικά και κάτω από τα μαγικά χέρια του Geoff  Barrow να παίρνουν χαρακτήρα και προοπτικές .Ουσιαστικά δεν ξέρω ακόμα αν το ίδιο σχήμα ορίζει αυτά που δημιουργεί ή απλά προ

06. Dirty Bombs - FILASTINE Δίσκος εγκληματικά αγνοημένος , αλλά με εξαιρετικές κριτικές του παγκόσμιου τύπου.Ένα πλούσιο μείγμα απο μουσικές του κόσμου,με ρυθμολογία που αγγίζει ακόμα και το urban. Φτιαγμένο στην Ευρώπη ,το " Dirty Bombs " είναι ένα σφιχτοδεμένο άλμπουμ - καρδιοχτύπι ενός κόσμου που βρίσκεται σε πολιτικοκοινωνικό αναβρασμό. Η μουσική  συναρπάζει και κρατά σε εγρήγορση τον ακροατή από το πρώτο εως το τελευταίο λεπτό. Ταυτόχρονα η μυρωδιά της φωτιάς είναι διάχυτη τριγύρω.. Η ένταση δε λέει να κοπάσει...Και στο τέλος ένα δίλεπτο μαρτυρικό φλαμένκο ( Como Fugitivos ),που σπάει καρδιές. Σπαρακτικό φινάλε, του πιο έγκυρου  μουσικού σαουντρακ για τις πολιτείες του 21ου αίωνα, του 2009...

07. The Drift - NOSAJ THING Το υπόγειο μουσικό L.A., δεν ήταν ακριβώς άγνωστο σε μας. Πολλά χρόνια τώρα δεν ήταν λίγες οι φορές που ξεπετάγονταν διάφορες ορδές μουσικών και συγκροτημάτων είτε κάτω από την ίδια εταιρεία,είτε κάτω από την ίδια φιλοσοφία. Με την έλευση του ομώνυμου δίσκου του FLYING LOTUS στην Ευρώπη πέρυσι,όχι μόνο βοήθησε τη Warp να ανέβει δραματικά σε σπουδαιότητα, αλλά ταυτόχρονα, άνοιξε άλλη μια Πύλη για μια νέα ανεξερεύνητη μυσική περιοχή με μουσικούς ηλεκτρονικής μουσική και μετρονομίας.Αφαιρετικό χιπ χοπ ?Ταξιδιάρικο τριπ χοπ ?Ηλεκτρονική dream hop ? Ότι και μα είναι το νερό που πίνουν εκεί προφανώς διαφέρει.... Το The Drift του Αμερικανοασιάτη παιδιού -θαύμα NOSAJ THING που απο τα 13 εξερευνά ρυθμούς και ηλεκτρονικό sequencing,χρωστά πολλά στην ηλεκτρονική παρέα της Warp ,στον DR.DRE   και στο εξωγηίνο χοπ του FLY LO , αλλά η δικιά του φιλοσοφία φεύγει προς τα άστρα και άλλες ονειρικές περιοχές του Γαλαξία. Χωρίς να χρησιμοποιεί samples απο άλλους,δημ

08. S/t  - FEVER RAY Είναι παράξενο πώς ένας τέτοιος δίσκος,έχει την εκτίμηση όλων σχεδόν των μουσικών περιοχών.Δεν ξεκινά καμμία μόδα,είναι σκοτεινός,σοβαρός,μεταξύ ονείρου και φαντασίας, δεν έχει επιτυχίες,η Karijn δεν είναι γκόμενα και φαίνεται απόκοσμη, η φωνή της δεν πληρεί τις μπεμπεκίστικες,γατίσιες προδιαγραφές για μεγάλα ακροατήρια,ούτε κάνει την άγρια. Το καλλιτεχνικό IQ της δεν είναι gaga, ούτε έχει γαλλικό υποκοριστικό.Άρα ποιός ο λόγος ν΄ασχολείται κανείς μαζί της,αν δεν έχει την αναγνωσιμότητα που απαιτείται? Το ντεμπούτο της είναι το πιο παράξενο άλμπουμ αυτής της χρονιάς.Μια καταβύθιση στο ασυνείδητο, στα όνειρα,στα σκοτεινά νερά της φαντασίας ,ένα φλερτ με το απόκοσμο.Καθηλωτικό, υποβλητικό,σε προσκαλεί για να ακονίσεις τις αισθήσεις σου και να φιλιώσεις με την ανήλιαγη μεριά της ύπαρξης...Αριστούργημα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Μέγα Βραβείο : Παράξενο 2009

09. Tarot Sport - FUCK BUTTONS Με την προσθήκη του Andy Weatherall στη θέση του παραγωγού,ο ήχος του συγκροτήματος έγινε ξαφνικά ένα τρισδιάστατο,απέραντο,ηχοτοπίο με επικούς,εκστατικούς, επαναλαμβανόμενους ρυθμούς,  ηλεκτρονικούς θορύβους που λειτουργύν σαν καύσιμη ύλη,για την τελική εκτόξευση και μελωδίες που οξυγωνόνουν τα αυτιά και τον εγκέφαλο δίνοντας αυτό το ακαταμάχητο αίσθημα ευφορίας- σήμα κατατεθέν του άλμπουμ. Οι FUCK BUTTONS ,μετά το υποδειγματικό noise- electronica ντεμπούτο τους,αναδιοργανώνουν και στρογγυλεύουντον ήχο τους,προσφέροντας, αντί σούπα για τα ακροατήρια, ένα ακόμα εκλεκτικό γεύμα, υψηλής ηχητικής αξίας.Ένα αριστούργημα ηλεκτρονικής μετα ποπ, που αναβαθμίζει  το σχήμα και το βάζει στο κλαμπ των μεγάλων...

10. My Guilty Pleasure - SALLY SHAPIRO " ..Είναι πλασμένο από τα υλικά των ονείρων και πρέπει να ακούγεται μετά τα μεσάνυχτα,ιδιωτικά,για να μην ακούει κανείς άλλος, τα δάκρυα που πέφτουν από την έντονη νοσταλγία και τη συναισθηματική έξαρση που μπορεί να σου προκαλέσει. Το άλμπουμ του Καλοκαιριού του 2009,χωρίς πολλά πολλά.Σαν καλοκαιρινός έρωτας, που όμως θα συνεχίσει μαζί σου για πολλά περισσότερα.. " Είναι ο δίσκος, που  αν ψάξεις καλά,εξηγεί τί λείπει απο τους ROYKSOPP και γιατί δε μπορώ να πάρω στα σοβαρά τους βαρετούς JJ .Είναι ο δίσκος που σε ξεγελά με την 80'ς αισθητική του αλλά μην ψαρώνετε.Εδώ υπάρχει κάτι αλλόκοτο. Είναι ο δίσκος που "έσωσε" τη ζωή μου αυτό το δραματικό Καλοκαίρι,που μου έδειξε τα άστρα σαν τη μόνη διέξοδο καθαρού αέρα, με παρέσυρε απο τα εγκόσμια και με πήρε και με σήκωσε. Δε σας κάνω πλάκα.... Η ιταλοντίσκο ποπ του " My Guilty Pleasure " δεν κολάζει αγίους.Αντιθέτα δείχνει τον Παράδεισο σαν μια υψηλής ευκρίνεια

11. He & She ,Angry Enough To Keep Loving In The Dark Ages  -   2L8 Σκοτεινές εποχές.Η Αγάπη κάνει κομμάτια και καίει τους φοβιτσιάρηδες.Έρωτας στις σκοτεινές εποχές.Μα τρελλάθηκες τελείως ? Τουλάχιστον έχουμε καλλιτέχνες που τους ωθεί να δημιουργήσουν έργα ζωής, ροκ τραγωδίες με ανατριχιαστική ευαισθησία και καλλιτεχνικές αξιώσεις. Και αυτά γίνονται στην Ελλάδα.Απο πολύ νέους ανθρώπους.Απο πραγματικούς καλλιτέχνες.Προσωπικότητες που είναι διαφορετικοί απο τους άλλους και αυτό δεν είναι πάντα υπέρ. Δεν είχα προλάβει ν' ακούσω το άλμπουμ όταν κυκλοφόρησε στα τέλη του προηγούμενου έτους.Η λίστα μου είχε βγεί,οπότε θα πήγαινε χαμένο. Όμως ας μου συγχωρεθεί η αυθαιρεσία να τον συμπεριλάβω μέσα στα καλύτερα αυτής της χρονιάς.Ένα έργο με σύλληψη,εκτέλεση και παρουσίαση ιδανική και κάπως ασυνήθιστη για τα εδώ δεδομένα.Οι καλλιτεχνική ομάδα των 2L8 ,έχει βάλει όλη της την ψυχή,όλη την δημιουργικότητά τους ,όλη την καλλιτεχνική τους υπόσταση σε αυτό το τεράστιο έργο.Η ακρόαση α

 12 . S/T - THE PAINS OF BEING PURE AT HEART Αν ήμουν 17-20,χρονών θα έγραφα κανονικά οτιδήποτε έχει να κάνει με αντικειμενική κριτική,επιρροές και προθέσεις και θα έβαζα αυτό το ντεμπούτο στην κορυφή.Νο 1 .Θα είχα παρασυρθεί απο την ορμή του " Come' ' , θα το χόρευα κάθε μέρα και θα κοίταζα να ξυπνώ κάθε Ανοιξιάτικη μέρα του χρόνου, βάζοντας το στη διαπασών,χαιρετίζοντας την ηλιοφάνεια και εξορκίζοντας κακή διάθεση,Κρίση,Δευτέρα Παρουσία,Εισβολή Εξωγηίνων κλπ. Στα 41,νοιώθω τις εφηβικές ορμόνες μου,να γιγαντώνονται στα γυναικεία β' φωνητικά του " Young Adult Friction " και σαν μαγικό ελιξήριο/βασιλικό ηχητικό ποπ πολτό ,ξαναγίνομαι  έφηβος, όπως δεν ήμουν ποτέ. Επένδυσα στη Sarah Records ,χρήμα ,εκπομπές,αφιερώματα και σίγουρα όταν κάποιοι χαρακτήριζαν την παραγωγή της, "αγάμητη ποπ" τα έπαιρνα στο κρανίο αλλά στο τέλος χαμογελούσα.Το προηγούμενο βράδυ δε μου φαινόταν και τόσο "αγάμητη"... Φέτος, τα πιτσιρίκια απο τις Η.Π.Α.,με κάν

13. Rated O - ONEIDA Ζουν πλέον στη Γη της Μουσικης ελευθερίας.Με αυτό το τριπλό άλμπουμ,το συμπαθητικό συγκρότημα που έδωσε μια εξαιρετική συναυλία πριν απο κάτι χρόνια στην Αθήνα,δεν ζει πια στα στενά όρια της Νεουορκέζικης σκηνής.Έχει αφήσει πίσω του πολλά σύγχρονά του σχήματα και συντοπίτες. Συμπυκνώνει σαράντα χρόνια ροκ ιστορίας,χώνει ακόμα και dubstep, ανακατεύει ψυχεδέλεια,κραουτ,noise,γκαραζ  προσπαθώντας μέσα σε 114 φιλόδοξα λεπτά σκοτεινής,παράξενης ροκ μουσικής,να δαμάσει τον μουσικό κόσμο,που δημιούργησε.Δεν τα καταφέρνει πάντα αλλά το αποτέλεσμα είναι τολμηρό και απολαυστικό. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ακόμα και τώρα μου είναι αδύνατο να μάθω ''απ' έξω κι ανακατωτά'' αυτό το magnum opus του γκρουπ.Να καλύψω μέχρι και την τελευταία νότα.Απέραντο και ιπτάμενο Το Pitchfork δεν το έχει ούτε στα πενήντα πρώτα αλλά του κάνει μια αναφορά..Περίεργο για να μην πω απογοητευτικό.

14. Symbiosis - DEMDIKE STARE  Η τεράστια Μαύρη Dub Τρύπα απορροφά τη Σκοτεινή Ύλη των ηλεκτρονικών τάσεων και σε κάποιο άλλο παράλληλο Σύμπαν ξερνάει ως Σκουληκότρυπα, μυστήριο,μαγεία ,συναρπαστικές ηχητικές περιπτύξεις. Δίσκος για τις Πόλεις του 22ου αιώνα ....Ήχος με το άρωμα του dub, όπως το ξέραμε αλλά με μανδύα που το στέλνει στο άμεσο Μέλλον..Εμπειρία,απο τις λίγες ..

15. Exploding Head - A PLACE TO BURY STRANGERS ".. Το '' Exploding Head ' ' είναι ήδη διαδικτυακό χιτ στα μπλογκ και έχει τα καλύτερα θορυβώδη τραγούδια που ακούω φέτος. Ψυχεδελικός ,εθιστικός ήχος και όμορφες μελωδίες που αναδεικνύονται καλύτερα μέσω αυτού του ορυμαγδού ,θυμίζοντας παλιές ηρωικές indiealternativeshoegaze εποχές και τον Oliver Ackermann να δίνει ρέστα τόσο με τα ριφ όσο και με τα εφφέ που χρησιμοποιεί.. ." Έχουν ειπωθεί πολλά για αυτό το άλμπουμ.Δεν είναι το άλμπουμ που θα σώσει το ροκ.Αλλά έχει ήδη λειώσει τ' αυτιά μας και μας έχει χαρίσει τις απολαυστικότερες κιθάρες φέτος.Ηλεκτρισμός και Θόρυβος στα καλύτερά του. Γι' αυτό.. Ειδικό Βραβείο : Χρυσή Ροκ Πανδαισία 2009

     Σ'ευχαριστούμε, Mark Burgess ! Τα τραγούδια που έπαιξες την προηγούμενη Κυριακή 13/12/2009 ,στο ΚΥΤΤΑΡΟ , είναι μερικά απο τα ομορφότερα τραγούδια που ήρθαν απο το Νησί τα τελευταία χρόνια. Χρόνια τώρα αναρωτιόμουν αν θα τα άκουγα ζωντανά ποτέ.Την πρώτη φορά ατύχησα και δεν ήρθα.Τη Κυριακή όμως εκείνη με τη βροχή να πέφτει straight through ανέβηκα στο ΚΥΤΤΑΡΟ ,με τη "σωστή" γκρίζα διάθεση.Δεν το σχεδίασα.Έτσι κι αλλιώς η μελαγχολία και η κατήφεια είναι το χαρακτηριστικό των Αθηνών τους τελευταίους μήνες. Οπότε ποιός ήμουν εγώ να νοιώθω αλλιώς ? Εκείνο το βράδυ ένα απο τα μουσικά μου όνειρα πραγματοποιήθηκε.Δεν ξέρω πώς ακουγόντουσαν τα τραγούδια σας όταν είσασταν οι CHAMELEONS .Είμαι σίγουρος όμως ότι η φωνή σου έβγαζε το ίδιο συναίσθημα  και πάθος,όπως και εκείνη τη βραδυά.Η μπάντα σου (εσύ και ο ντράμερ από το παλιό σχήμα και δύο  μέλη απο τους BUSHART ),παίξατε πολύ όμορφα αλλά είχατε και το ρεπερτόριο που ακόμα και ακουστικά θα ήταν εξαιρετικό. Είπ

16. Dance Mother - TELEPATHE Απο πέρυσι,όταν διέρρευσε μια πρόχειρη κόπια, το είχα λυσσάξει στα παιξίματα, προσπαθώντας να καταλάβω απο ποιόν πλανήτη προσγειώθηκαν αυτά τα παράξενα κορίτσια στη Ν.Υόρκη  και φτιάχνουν τόσο ασυνήθιστη,εξωτική ποπ, που δεν γαντζώνεται σε κανένα μουσικό είδος συγκεκριμένα και παραπέμπει σε μια άλλη ,ανανεωτική ηλεκτρονική ποπ αισθητική.Ακόμα αναρωτιέμαι, αλλά απολαμβάνω ταυτόχρονα αυτό το όμορφο παράξενο ηχόκοσμο και οι απορίες περνούν σε δεύτερη μοίρα..Η επόμενη δεκαετία θα κρίνει καλύτερα..