H Courtney Barnett είναι μια από τις μεγάλες συμπάθειες μου στο χώρο του ροκ εν ρολ που παράγεται στη δεκαετία μας. Έχει μια αγνή ροκ καρδιά, είναι απλή και δεν τονίζει τίποτα πάνω από τη μουσική. Τα τραγούδια της είναι καταθέσεις ψυχής, γράφει στίχους που μπορώ να παρακολουθήσω και μου αρέσει ο τρόπος που τους τραγουδά παραμένοντας γνήσια και επί σκηνής, όπως διαπιστώσαμε στην πρώτη της εμφάνιση στην Αθήνα, την περασμένη Πέμπτη 16/5. Μαζί με τους υπόλοιπους δύο μουσικούς που απαρτίζουν τη μπάντα της, ανέβηκαν στη σκηνή του Fuzz για να φέρουν και πάλι την απλότητα στη ροκ μουσική. Ούτε να διακηρύξουν, ούτε να προκαλέσει και ούτε να παραμυθιάσει με παρακμή και «επανάσταση». Είναι εκεί για να περάσουμε όλοι μαζί ευχάριστα και να ακούσουμε τις ροκ εξομολογήσεις της. Χρησιμοποιεί κάποια παλιά γραφικά ροκ κόλπα αλλά κατά βάση θέλει να δώσει ενθουσιασμό σε πολυκαιρισμένες-αγαπημένες και πλέον βαθιά εδραιωμένες σε κάποιους από μας- φόρμες που απα