Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

49. Kiss My Sweet Apocalypse 2   -   BLACK SHEEP Είναι ο ίδιος JULIAN COPE που ξέραμε,παρέα με μερικούς φίλους.Έξι μεγάλης διάρκειας συνθέσεις που κάνουν επίκληση σε  παλιά επαναστατικά φαντάσματα αλλά και κράουτ,ψυχεδελικά και φολκ τελετουργικά. Τί τον έπιασε ,άραγε, τον Δρυϊδη να βγεί από την Ουτοπική φωλιά του και να εξαπολύσει ένα πολιτικοποιημένο,μεταχίπικο,σκυθρωπό  και ανάπαντεχα υψηλής ευκρίνειας σχόλιο,δεν είναι τόσο μυστήριο και είναι καλοδεχούμενο. Η μουσική σαν όπλο συνηδητοποιήσης και υπέρβασης, κεφαλαίο χιλιοστό... Που (με) πείθει περισσότερο όμως,απο τους μαζικούς ποπ Μεσσίες τύπου Μπόνο και Πράσινα άλογα.Ότι πρέπει για τους χαλεπούς καιρούς..  

Ιντρο : Αγαπάω και τα 50 +. Έζησα σπουδαίες μουσικές στιγμές μαζί τους. Είτε στο 50 ,είτε στο 1,δεν υπ'αρχει αξιολόγηση.Γιατί να αξιολογούνται οι ηχογραφημένες καταθέσεις ψυχής που ακόμα και τα ρομποτ της δισκογραφίας βγάζουν έστω και για μια στιγμή Αλήθεια ?...Φύγαμε λοιπόν...Ας γυρίσουν οι δίσκοι και πάλι.... 50. Όλη Η Αλήθεια Για Τη Γενιά Του '78 - ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ Οι Κερκυραίοι που κατάφεραν μέσα στη δεκαετία να φτιάξουν την πιό ανορθόδοξη Ελληνική ποπ που έχω ακούσει σ' αυτό τον τόπο,επέστρεψαν με το βασικό πυρήνα να δημιουργεί για άλλη μια φορά ένα ποιητικό, γλυκό προς πικρό δίσκο ποπ δωματίου μεταεφηβικής εκεχειρίας.Εκεί που οι απολογισμοί,η κραυγή μιάς γενιάς που μεγάλωσε στα άπληστα χρόνια κάνει ταμείο και ενδοσκοπεί,πότε με νοσταλγία,πότε με κυνισμό. Η απλήσιαστη φωνή του Π.Ε.Δημητριάδη , ψύχραιμη αλλά ικανή να σε κάνει κομμάτια από το συναίσθημα που απελευθερώνει τις κατάλληλες στιγμές, τραγουδά ποιήματα που μιλάνε τα καλύτερα Ελληνικά και κάνουν την τέλεια αντίθ