Το γλυκό Παρασκευιάτικο βράδυ της ογδόης Μάη, έπεφτε κάπως ελαφρύ για τη μουσική των G.I.A.A ., αλλά όπως αποδείχτηκε (και όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε) δεν πτόησε ούτε τους ίδιους ούτε και το κοινό τους να δημιουργήσουν μια όμορφη ατμόσφαιρα μέσα στο Γκαγκάριν.Έπαιξαν με συναίσθημα και δύναμη ενώ το οπτικό μέρος ήταν απολαυστικό. Η μουσική τους είναι ένα ολόκληρο ηχητικό ταξίδι, μία ηχητική ταινία ,που σε ζωντανές εμφανίσεις όπως και η συγκεκριμένη, κρατά το κοινό καθηλωμένο σε όλη τη διάρκειά του. Παίζει με τη φαντασία και τα όνειρα προκαλώντας τον κάθε ακροατή να την οικειοποιείται ντύνοντας τους προσωπικούς του κόσμους με αυτή. Ειλικρινά, δεν ένοιωθα ότι βρισκόμουν εκεί όλη τη μιάμιση ώρα συν τα ενθουσιώδη encore. Είχα παρασυρθεί-αποτραβηχτεί στα δικά μου "λημέρια" ,που εκείνη τη στιγμή είχαν σαν ηχητική επένδυση κάτι απο τα Fragile ,Fire Flies And Empty Skies,Far From Refuge, Echoes,Zodiac,Route 666 κλπ. Για μερικούς, αυτού του είδους η αποξένωση μπορε