Η δεύτερη μέρα στην Τεχνόπολη στα πλαίσια του Plisskën festival 2019 , τελείωσε για μένα μετά από αυτό που είπε ο Giorgio Moroder φεύγοντας από τη σκηνή: « Θα τα ξαναπούμε πάλι του χρόνου, την ίδια μέρα, την ίδια ώρα και ακριβώς σε αυτό το μέρος!. » Εκείνη τη στιγμή μια κοσμική ακτίνα γεμάτη γκλίτερ με άρπαξε από το χώρο και με τηλεμετέφερε σπίτι μου. Ίσως να ήταν και ταξί και μάλιστα με οδηγό κάποιον που ήξερε τι εστί Giorgio Moroder . Σαν να άκουσα μέσα στην παραζάλη μου κάτι τέτοιο: « Ο γιος μου ήρθε τις προάλλες και μου είπε ότι ανακάλυψε ένα καινούριο τραγούδι που το λένε '' The Chase'' από κάποιον Giorgio ». Αφού γελάσαμε και οι δύο, σκέφτηκα αργότερα ότι η συγκεκριμένη σύνθεση ίσως ήταν το 1978 αλλά τελικά μήπως κάνει ανάστροφη πορεία από το μέλλον στο παρελθόν και συναντά κάθε φορά μουσικούς ακροατές που ψάχνουν για έμπνευση ή απλά ακούν τη «μαγεία»; Ίσως να φταίει ότι παρακολουθώ και το '' Dark'' πράγμα που σημαίνε