Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Μετά από μία ζωντανή εμφάνιση σαν και αυτή των CLOCK DVA χθες βράδυ,στα πλαίσια της εκδήλωσης Midnight City 2 στο Temple , δεν μπορώ να αναλύσω και δεν μπορώ να εκφράσω την ''εγκεφαλική διαπλάτυνση'' που μου συνέβη. Ήταν ένα ηχητικό σφυροκόπημα από ρυθμούς, δυναμικά ηχητικά στρώματα από πεντακάθαρους ήχους, ρυθμική γλώσσα ακατάληπτη λογικά αλλά τελείως κατανοητή και άμεσα αποδεκτή υποσυνείδητα. Πολλά τραγούδια τους διαμορφωμένα σε σημείο να μην τα θυμάμαι αλλά ταυτόχρονα να διατηρούν την διαφορετικότητα τους, ενισχυμένα και ξεκάθαρα. Η ένταση της εμπειρίας μίας ζωντανής εμφάνισης των  CLOCK DVA   διακρίνεται από τα βίντεο που βλέπει κανείς στο YouTube αλλά αισθάνεται το μέγιστο της κλίμακας της βλέποντας τους από τα 4 μέτρα και νοιώθοντας το πανίσχυρο ηχητικό τους διαστ(ασ)ημόπλοιο να μουδιάζει τα αυτιά και τον εγκέφαλο, αποκόπτοντας τον από την πραγματική διάσταση σε συνδυασμό με ένα ακόμα εντυπωσιακό βίντεο σώου. «Αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν ένα μυσ...

Ποιες είναι οι πιθανότητες να πετύχει μια απλή συναυλιακή διοργάνωση που γίνεται την ίδια μέρα με τα εγκαίνια ενός ξακουστού, πολύ πετυχημένου και με line-up με όχι απλά καλούς αλλά από τους καλύτερους μουσικούς ηλεκτρονικής μουσικής; Δεν χρειάζεται απάντηση..αλλά μια στιγμή...  Τι γίνεται όταν η «απλή διοργάνωση» έχει line-up που αγκαλιάζει και αφοσιώνεται στον σκοτεινό ήχο των συναισθημάτων και της νοσταλγίας; Και μάλιστα όταν οι μουσικοί είναι από τα καλύτερα παιδιά στην πιάτσα. Και στην Αθήνα και στο Λος ΄Άντζελες. Τότε η απάντηση είναι ακόμα πιο απλή. Θα με βρείτε εκεί. Το φετινό Φθινόπωρο μου ταιριάζουν πολύ οι μετα πανκ και new wave ήχοι. Μ ε βρίσκετε λοιπόν, να λαμβάνω ψυχική αγαλλίαση από την motherland του new wave. Μια περιοχή που από τα μετ εφηβικά μου χρόνια έχει παίξει πολύ σημαντικό παράγοντα σε πολλούς τομείς.  Και πόσο μάλλον όταν  στις 11.10.2019 είχα  τους   DATA FRAGMENTS ,  τους  DRAB MAJESTY και την κοινή τους εμφ...

Το τρίτο μεγάλο φεστιβάλ για φέτος από πλευράς ονομάτων ήταν το φετινό Ejekt festival και για να γιορτάσει τα 15 χρόνια ύπαρξης του μας έφερε δύο ανερχόμενα ονόματα και δύο μεγακαταξιωμένα στους οπαδούς της ανεξάρτητης σκηνής για τα τελευταία 35 χρόνια. Υπήρξε μεγάλη προσέλευση και φάνηκε αντάξιο των προσδοκιών. Οργανωτικά ήταν πολύ δύσκολο να καλυφθεί κάθε ανάγκη του κοινού άμεσα ( τουαλέτες, ποτά, φαγητό) αλλά με τέτοια προσέλ ευση ήταν δικαιολογημένο. Όσο για τις μπάντες: Ο Michael Kiwanuka με τη δικιά του στάθηκαν στο ύψος τους αλλά το σετ ήταν για χαμηλότερες θερμοκρασίες και κλειστό χώρο. Παρ' όλα αυτά ήταν αξιοπρεπείς και τα λίγα χασμουρητά που είχα από τη μέση και κάτω ήταν καθαρά προσωπική αντίδραση. Θα έλεγα όμως ότι οι ρυθμικές τους στιγμές ήταν αρκετά ευχάριστες. Για τους νέους αγαπημένους της εγχώριας ανεξάρτητης βάσης θαυμαστών, τους KHRUANGBIN , οι αντιδράσεις ήταν θετικές. Αν και τους πρόλαβα στα τελευταία 25 λεπτά, μπορ...

Η δεύτερη μέρα στην Τεχνόπολη στα πλαίσια του Plisskën festival 2019 , τελείωσε για μένα μετά από αυτό που είπε ο Giorgio Moroder φεύγοντας από τη σκηνή: « Θα τα ξαναπούμε πάλι του χρόνου, την ίδια μέρα, την ίδια ώρα και ακριβώς σε αυτό το μέρος!. » Εκείνη τη στιγμή μια κοσμική ακτίνα γεμάτη γκλίτερ με άρπαξε από το χώρο και με τηλεμετέφερε σπίτι μου. Ίσως να ήταν και ταξί και μάλιστα με οδηγό κάποιον που ήξερε τι εστί Giorgio Moroder . Σαν να άκουσα μέσα στην παραζάλη μου κάτι τέτοιο: « Ο γιος μου ήρθε τις προάλλες και μου είπε ότι ανακάλυψε ένα καινούριο τραγούδι που το λένε '' The Chase'' από κάποιον Giorgio ». Αφού γελάσαμε και οι δύο, σκέφτηκα αργότερα ότι η συγκεκριμένη σύνθεση ίσως ήταν το 1978 αλλά τελικά μήπως κάνει ανάστροφη πορεία από το μέλλον στο παρελθόν και συναντά κάθε φορά μουσικούς ακροατές που ψάχνουν για έμπνευση ή απλά ακούν τη «μαγεία»; Ίσως να φταίει ότι παρακολουθώ και το '' Dark'' πράγμα που σημαίνε...