Τους ακουσα για πρωτη φορα αρχες 1990 ,οταν κυκλοφορησε σε Ελληνικη κοπη το '' Farewell To The Shade '',το τεταρτο επισημο αλμπουμ τους. Ακομα και σημερα οι μπασογραμμες του Prince Ru pert και του Macbeth's Head ,εξακολουθουν να γυροφερνουν στο κεφαλι μου,ενω το Belief In The Rose και το The Black Arrow με γεμιζουν απροσδιοριστη νοσταλγια. Ηταν μια παρα πολυ καλη αρχη για μια εξαιρετικη ''φιλια'' που κρατα ακομα και σημερα. Ανακαλυπτοντας την πριν και παρακολουθοντας την μετεπειτα δισκογραφια τους, φτανω στο συμπερσμα οτι προκειται για μια μπαντα που ακολουθει εναν μο ναχικο δρομο και επιμενει σε αυτον ,διαφεροντας μονιμως ακομα και απο συγγενικα τους σχηματα. Δυσκολα θα βρεις τραγουδιστη που απαγγελει με στομφο η΄ τραγουδα τοσο μελοδραματικα εξαιρ ετικους ποιητικους στιχο υς , χωρις να καταντα γραφικος αλλα αντιθετως να κρεμεσαι απο αυτα που τραγουδα.Δυσκολα επισης θα βρεις κιθαριστα που δημιουργει κοσμους ολοκληρους με τις μελωδιες και τα