Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

13. Dreamer – NABIHAH IQBAL (Ninja Tune) «Nabihah Iqbal (born 22 April 1988) is an English musician, writer and broadcaster from London, England. A former legal professional, she has studied at both SOAS and The University of Cambridge. She began developing musical projects while working as a human rights lawyer. Early releases under Throwing Shade landed her a show with NTS Radio which she continues to this day where she grew her following with shows exploring music from across the globe. Her early style explored a mixture of experimental and more dancefloor oriented electronic styles including spoken word. Around the same time she began to contribute vocals to Sophie (a close friend of hers) which after heavy manipulation, would go on to play a key role in early Hyperpop. In 2017 she switched to releasing under her birth name, so too her style switched towards guitar oriented vocal music. Her debut album 'Weighing of the Heart' was released by Ninja Tune to generally favou...

 Η πρώτη πεντάδα από τα επόμενα 50 περιλαμβάνει ένα άλμπουμ ορθόδοξου ροκ, δύο άλμπουμ εξελιγμένου shoegaze/dreampop/new wave και άλλα δύο που θα αρκεστούμε στο χαρακτηρισμό ''μουσική της δεκαετίας του'20''. Αναλυτικά: 46. Good Luck – DEBBY FRIDAY (Sub Pop) Γεννήθηκε στην Νιγηρία αλλά μεγάλωσε στο Μόντρεαλ και αυτό το άλμπουμ είναι το πρώτο της. Κέρδισε και το φετινό Polaris και έγινε περισσότερο γνωστή από την εποχή που κυκλοφορούσε το ένα ep μετά το άλλο. Δεν μπορεί να ανήκει σε καμμία άλλη δεκαετία πέρα από αυτή. Hip Hop , Pop , Industrial επιρροές δημιουργούν ένα προσωπικό αποτύπωμα στο χώρο της ηλεκρονικής μουσικής του τώρα. Τα τραγούδια είναι προσωπικά και ειλικρινή, καθοδηγούν πύρινους ρυθμούς και παθιασμένα φωνητικά. Στα αυτιά μου ακούγεται συναρπαστικό και ανανεωτικό από την πρώτη στιγμή. Καθαρά μουσική που δημιουργείται από τη σημερινή ζωή στην πόλη και στο διαδίκτυο από νεαρή καλλιτέχνιδα που σίγουρα έχει αυτιά και μάτια ανοικτά, αναζητά ταυτότητα αλ...

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ ...

  Φορτσάτος και με την χαρούμενη κούραση της πρώτης μέρας να σβήνει μέσα στην αργία του Αγ. Πνεύματος, κατέβηκα με ανανεωμένο ενδιαφέρον για τη δεύτερη μέρα του Plisskën .   To line-up της ημέρας, μας ήταν περισσότερο οικείο ωστόσο όπως αποδείχτηκε τα ονόματα που δεν γνωρίζαμε πολύ ή και καθόλου έκαναν αξιομνημόνευτες εμφανίσεις. Η αρχή έγινε κατά λάθος, με την είσοδο στην Tunnel απλά για να ελέγξω ποιος έκανε έλεγχο και διαπίστωσα ότι μόλις είχε ξεκινήσει η Chakeiya Camille Richmond ή, όπως είναι γνωστή καλλιτεχνικά, keiyaA . Μεγάλωσε στο Σικάγο, ζει τώρα στη Ν. Υόρκη και έχει σπουδάσει τζαζ και άλτο σαξόφωνο. Αναφέρει ως επιρροές καλλιτέχνες της σόουλ όπως οι Chaka Khan , Patrice Rushen , μουσικοί της τζαζ όπως ο John Coltrane και ο Miles Davis αλλά επίσης έχει επηρεαστεί και από καλλιτέχνες όπως NIRVANA και SIOUXSIE AND THE BANSHEES.   Μας παρουσίασε ένα αντισυμβατικό σετ σε σχέση με το απαλό τζαζ ποπ ύφος του πρώτου της άλμπουμ. Ήταν αρκετά «αφυπνιστικό» και ...

Μετά την τραυματική ακύρωση του το 2020 και την περσινή επεισοδιακή του επιστροφή, φέτος, είναι ασφαλές να πούμε ότι  το  Plisskën  επανήλθε κανονικά. Δεν είχε κάποιο εμπορικό πρώτο όνομα φέτος, αλλά η υπόλοιπη σύνθεση αποτελούνταν από νέα ονόματα κυρίως, ευρείας ηχητικής αισθητικής και το καθένα, για τους δικούς του λόγους, μπορούσε να τραβήξει το ενδιαφέρον ενός ιδιαίτερου κοινού για κάτι όχι και τόσο maintream αλλά αρκετά αποδεκτό μέσα στο μουσικό περιβάλλον που αναπνέει. Η μέρα και το «πέρα-δώθε» ξεκίνησε από την αίθουσα Tunnel , με την Γερμανίδα  Rosa Anschütz , η οποία μου ήταν άγνωστη, ακούγοντας όμως το '' Their Blood '' από το δεύτερο άλμπουμ της, Goldener Strom , που κυκλοφόρησε τέλη Μαΐου, δεν μου έκανε μόνο μία δυνατή πρώτη εντύπωση αλλά και με κράτησε στο εσωτερικό, ηλεκτρονικό ταξίδι της  για το μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισης της. Χρησιμοποιεί το δικό της διαμορφωμένο συνθ και τραγουδά απαγγέλοντας ενδιαφέροντες στίχους. Γι' αυτή λοιπόν την πρώτη ...