Το Θείο Δράμα ταιριάζει με το ύφος των εξελίξεων αλλά δεν ξέρω γιατί , αυτές τις μέρες, διάγω τις πιο ήρεμες στιγμές μου εδώ και καιρό... Αφού έκανα μια γενναία προσπάθεια ν' ακούσω όλο το άλμπουμ των ELECTRIC LITANY ,'' How To Be A Child And Win The War '',το παράτησα κάπου στη δεύτερη ακρόαση στα μισά ...Εντυπωσιάζει στην αρχή,μετά τα κλισέ και η μιζέρια,παίρνουν την πρωτοκαθεδρία και οι αγνές προθέσεις πάνε περίπατο.Δε με κέρδισε τελείως,θα μπορούσε όμως. Όσο έχουν την ικανότητα να γράφουν τραγούδια σαν το '' Don't Fear The War '' θα τους παρακολουθώ αλλά είναι μακριά ακόμα,από το να εξαπλώσουν αυτή την ποιότητα θλίψης,σε όλα τα τραγούδια τους. Χθες,Μεγάλη Παρασκευή, πέτυχα προς το τέλος, στο mad,μια εμφάνιση των RAINING PLEASURE στην Εκκλησία του Αγ.Παύλου ,όπου το σετ λιστ ήταν όλο το '' Reflections ''.Κόλλησα τόσο πολύ ,η κατάνυξη ήταν μεγάλη και έφτασα στο σημείο να θεωρήσω την εκτέλεση του έργου καλύτερη απο του δίσκο...