Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

THE SOUL'S RELEASE + και άλλες ακροάσεις...

Το Θείο Δράμα ταιριάζει με το ύφος των εξελίξεων αλλά δεν ξέρω γιατί , αυτές τις μέρες, διάγω τις πιο ήρεμες στιγμές μου εδώ και καιρό...
Αφού έκανα μια γενναία προσπάθεια ν' ακούσω όλο το άλμπουμ των ELECTRIC LITANY,'' How To Be A Child And Win The War'',το παράτησα κάπου στη δεύτερη ακρόαση στα μισά ...Εντυπωσιάζει στην αρχή,μετά τα κλισέ και η μιζέρια,παίρνουν την πρωτοκαθεδρία και οι αγνές προθέσεις πάνε περίπατο.Δε με κέρδισε τελείως,θα μπορούσε όμως. Όσο έχουν την ικανότητα να γράφουν τραγούδια σαν το ''Don't Fear The War'' θα τους παρακολουθώ αλλά είναι μακριά ακόμα,από το να εξαπλώσουν αυτή την ποιότητα θλίψης,σε όλα τα τραγούδια τους.
Χθες,Μεγάλη Παρασκευή, πέτυχα προς το τέλος, στο mad,μια εμφάνιση των RAINING PLEASURE στην Εκκλησία του Αγ.Παύλου,όπου το σετ λιστ ήταν όλο το ''Reflections''.Κόλλησα τόσο πολύ ,η κατάνυξη ήταν μεγάλη και έφτασα στο σημείο να θεωρήσω την εκτέλεση του έργου καλύτερη απο του δίσκου αλλά και απο των NEW YORK ROCK & ROLL ENSEMBLE.Όμως,μετά συνήλθα.Δεν επιδέχονται συγκρίσεις.Άλλες εποχές τότε ,άλλες τώρα.Ο ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΙΣ όμως,θα πρέπει να είναι περήφανος που το έργο του έχει διασκευαστεί με τέτοια γνησιότητα ψυχής. Απίστευτος ο Βασιλικός,σαν ερμηνευτής.Το είδα καλύτερα σε αυτή την εμφάνιση και ας μην την πρόλαβα απο την αρχή..
Ακούω ION φανατικά,και απο χθές, αυτό το παλληκάρι απο τη Βόρεια Καλιφόρνια,τον Alex Rich που σαν ''THE SOUL'S RELEASE'' κυκλοφορεί μόλις το δεύτερο E.P. του,ενώ διαθέτει για κατέβασμα,το πρώτο και κάτι άλλα,αφού ορίσετε τιμή εσείς.Από 0 δολλάρια μέχρι βίλλα.
Το ''Where The Trees Are Painted White'',είναι απλά, ποστ ροκ.Το πιάνο,η κιθάρα,κάποια έγχορδα και οι απαραίτητες σαν οξυγόνο ''ατμόσφαιρες'',δεν φέρνουν τίποτα πάνω κάτω .Είναι όλα τακτοποιημένα και ξεκάθαρα.Οι συνθέσεις δεν έχουν κρεσέντο αγωνίας και έντασης.Αντίθετα, εξελλίσονται ήρεμα σα θαλάσσια νηνεμία.
Το e.p. το ακούς σε συνεχόμενα,ξεχνιέσαι, μετά από λίγο λες, ότι άκουγες ένα όμορφο όνειρο και έβλεπες τις νότες να κυλάνε σα γάργαρο νερό,ορκίζεσαι ότι αυτή η ''παρενέργεια'' δεν προέρχεται απο την χορτοφαγία των ημερών και συνεχίζεις με τα υπόλοιπα που έχει κυκλοφορήσει.Τα οποία είναι πάνω κάτω στο ίδιο βεληνεκές και με τις ίδιες κατευναστικές επιδράσεις.....
Καλή Ανάσταση σε όλους....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom