Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

08. S/t  - FEVER RAY Είναι παράξενο πώς ένας τέτοιος δίσκος,έχει την εκτίμηση όλων σχεδόν των μουσικών περιοχών.Δεν ξεκινά καμμία μόδα,είναι σκοτεινός,σοβαρός,μεταξύ ονείρου και φαντασίας, δεν έχει επιτυχίες,η Karijn δεν είναι γκόμενα και φαίνεται απόκοσμη, η φωνή της δεν πληρεί τις μπεμπεκίστικες,γατίσιες προδιαγραφές για μεγάλα ακροατήρια,ούτε κάνει την άγρια. Το καλλιτεχνικό IQ της δεν είναι gaga, ούτε έχει γαλλικό υποκοριστικό.Άρα ποιός ο λόγος ν΄ασχολείται κανείς μαζί της,αν δεν έχει την αναγνωσιμότητα που απαιτείται? Το ντεμπούτο της είναι το πιο παράξενο άλμπουμ αυτής της χρονιάς.Μια καταβύθιση στο ασυνείδητο, στα όνειρα,στα σκοτεινά νερά της φαντασίας ,ένα φλερτ με το απόκοσμο.Καθηλωτικό, υποβλητικό,σε προσκαλεί για να ακονίσεις τις αισθήσεις σου και να φιλιώσεις με την ανήλιαγη μεριά της ύπαρξης...Αριστούργημα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Μέγα Βραβείο : Παράξενο 2009

09. Tarot Sport - FUCK BUTTONS Με την προσθήκη του Andy Weatherall στη θέση του παραγωγού,ο ήχος του συγκροτήματος έγινε ξαφνικά ένα τρισδιάστατο,απέραντο,ηχοτοπίο με επικούς,εκστατικούς, επαναλαμβανόμενους ρυθμούς,  ηλεκτρονικούς θορύβους που λειτουργύν σαν καύσιμη ύλη,για την τελική εκτόξευση και μελωδίες που οξυγωνόνουν τα αυτιά και τον εγκέφαλο δίνοντας αυτό το ακαταμάχητο αίσθημα ευφορίας- σήμα κατατεθέν του άλμπουμ. Οι FUCK BUTTONS ,μετά το υποδειγματικό noise- electronica ντεμπούτο τους,αναδιοργανώνουν και στρογγυλεύουντον ήχο τους,προσφέροντας, αντί σούπα για τα ακροατήρια, ένα ακόμα εκλεκτικό γεύμα, υψηλής ηχητικής αξίας.Ένα αριστούργημα ηλεκτρονικής μετα ποπ, που αναβαθμίζει  το σχήμα και το βάζει στο κλαμπ των μεγάλων...

10. My Guilty Pleasure - SALLY SHAPIRO " ..Είναι πλασμένο από τα υλικά των ονείρων και πρέπει να ακούγεται μετά τα μεσάνυχτα,ιδιωτικά,για να μην ακούει κανείς άλλος, τα δάκρυα που πέφτουν από την έντονη νοσταλγία και τη συναισθηματική έξαρση που μπορεί να σου προκαλέσει. Το άλμπουμ του Καλοκαιριού του 2009,χωρίς πολλά πολλά.Σαν καλοκαιρινός έρωτας, που όμως θα συνεχίσει μαζί σου για πολλά περισσότερα.. " Είναι ο δίσκος, που  αν ψάξεις καλά,εξηγεί τί λείπει απο τους ROYKSOPP και γιατί δε μπορώ να πάρω στα σοβαρά τους βαρετούς JJ .Είναι ο δίσκος που σε ξεγελά με την 80'ς αισθητική του αλλά μην ψαρώνετε.Εδώ υπάρχει κάτι αλλόκοτο. Είναι ο δίσκος που "έσωσε" τη ζωή μου αυτό το δραματικό Καλοκαίρι,που μου έδειξε τα άστρα σαν τη μόνη διέξοδο καθαρού αέρα, με παρέσυρε απο τα εγκόσμια και με πήρε και με σήκωσε. Δε σας κάνω πλάκα.... Η ιταλοντίσκο ποπ του " My Guilty Pleasure " δεν κολάζει αγίους.Αντιθέτα δείχνει τον Παράδεισο σαν μια υψηλής ευκρίνεια

11. He & She ,Angry Enough To Keep Loving In The Dark Ages  -   2L8 Σκοτεινές εποχές.Η Αγάπη κάνει κομμάτια και καίει τους φοβιτσιάρηδες.Έρωτας στις σκοτεινές εποχές.Μα τρελλάθηκες τελείως ? Τουλάχιστον έχουμε καλλιτέχνες που τους ωθεί να δημιουργήσουν έργα ζωής, ροκ τραγωδίες με ανατριχιαστική ευαισθησία και καλλιτεχνικές αξιώσεις. Και αυτά γίνονται στην Ελλάδα.Απο πολύ νέους ανθρώπους.Απο πραγματικούς καλλιτέχνες.Προσωπικότητες που είναι διαφορετικοί απο τους άλλους και αυτό δεν είναι πάντα υπέρ. Δεν είχα προλάβει ν' ακούσω το άλμπουμ όταν κυκλοφόρησε στα τέλη του προηγούμενου έτους.Η λίστα μου είχε βγεί,οπότε θα πήγαινε χαμένο. Όμως ας μου συγχωρεθεί η αυθαιρεσία να τον συμπεριλάβω μέσα στα καλύτερα αυτής της χρονιάς.Ένα έργο με σύλληψη,εκτέλεση και παρουσίαση ιδανική και κάπως ασυνήθιστη για τα εδώ δεδομένα.Οι καλλιτεχνική ομάδα των 2L8 ,έχει βάλει όλη της την ψυχή,όλη την δημιουργικότητά τους ,όλη την καλλιτεχνική τους υπόσταση σε αυτό το τεράστιο έργο.Η ακρόαση α

 12 . S/T - THE PAINS OF BEING PURE AT HEART Αν ήμουν 17-20,χρονών θα έγραφα κανονικά οτιδήποτε έχει να κάνει με αντικειμενική κριτική,επιρροές και προθέσεις και θα έβαζα αυτό το ντεμπούτο στην κορυφή.Νο 1 .Θα είχα παρασυρθεί απο την ορμή του " Come' ' , θα το χόρευα κάθε μέρα και θα κοίταζα να ξυπνώ κάθε Ανοιξιάτικη μέρα του χρόνου, βάζοντας το στη διαπασών,χαιρετίζοντας την ηλιοφάνεια και εξορκίζοντας κακή διάθεση,Κρίση,Δευτέρα Παρουσία,Εισβολή Εξωγηίνων κλπ. Στα 41,νοιώθω τις εφηβικές ορμόνες μου,να γιγαντώνονται στα γυναικεία β' φωνητικά του " Young Adult Friction " και σαν μαγικό ελιξήριο/βασιλικό ηχητικό ποπ πολτό ,ξαναγίνομαι  έφηβος, όπως δεν ήμουν ποτέ. Επένδυσα στη Sarah Records ,χρήμα ,εκπομπές,αφιερώματα και σίγουρα όταν κάποιοι χαρακτήριζαν την παραγωγή της, "αγάμητη ποπ" τα έπαιρνα στο κρανίο αλλά στο τέλος χαμογελούσα.Το προηγούμενο βράδυ δε μου φαινόταν και τόσο "αγάμητη"... Φέτος, τα πιτσιρίκια απο τις Η.Π.Α.,με κάν

13. Rated O - ONEIDA Ζουν πλέον στη Γη της Μουσικης ελευθερίας.Με αυτό το τριπλό άλμπουμ,το συμπαθητικό συγκρότημα που έδωσε μια εξαιρετική συναυλία πριν απο κάτι χρόνια στην Αθήνα,δεν ζει πια στα στενά όρια της Νεουορκέζικης σκηνής.Έχει αφήσει πίσω του πολλά σύγχρονά του σχήματα και συντοπίτες. Συμπυκνώνει σαράντα χρόνια ροκ ιστορίας,χώνει ακόμα και dubstep, ανακατεύει ψυχεδέλεια,κραουτ,noise,γκαραζ  προσπαθώντας μέσα σε 114 φιλόδοξα λεπτά σκοτεινής,παράξενης ροκ μουσικής,να δαμάσει τον μουσικό κόσμο,που δημιούργησε.Δεν τα καταφέρνει πάντα αλλά το αποτέλεσμα είναι τολμηρό και απολαυστικό. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ακόμα και τώρα μου είναι αδύνατο να μάθω ''απ' έξω κι ανακατωτά'' αυτό το magnum opus του γκρουπ.Να καλύψω μέχρι και την τελευταία νότα.Απέραντο και ιπτάμενο Το Pitchfork δεν το έχει ούτε στα πενήντα πρώτα αλλά του κάνει μια αναφορά..Περίεργο για να μην πω απογοητευτικό.