Το ντεμπουτο των GLASVEGAS , συμφωνα με το 90% αυτων που το ακουσαν,ηταν ο φετινος indie θριαμβος της Βρετανικης Σκηνης. Εχοντας ηδη μια πρωιμη,ανεπισημη,ντεμο εκδοση του αλμπουμ (που μεχρι να κυκλοφορησει επισημα ,ειχ αμε ολοι πιστεψει πως αυτο ειναι το κανονικο αλμπουμ) κρατουσα επιφυλαξεις για αυτα που ακουγα. Ηταν πολυ ενδιαφερον, αλλα ειχε φτωχη παραγωγη και δεν δικαιολογουσε με τιποτα το ντορο.Οπωσδηποτε,αν δεν ειχε πεσει σπρωξιμο απο την N.M.E. ,τα πραγματα να ηταν διαφορετικα γι'αυτους. Ακουγοντας ομως την, επισημη και λαμπροτερη εκδοση του αλμπουμ ,καταλαβα πρωτον : οτι τα leaks μπορει να χαλασουν την εικονα ,αν δεν ειναι το επισημο προιον και δευτερον :οτι οντως οι GLASVEGAS ειναι το συγκροτημα που φερνει πισω , την παλια αιγλη που ειχε η Βρετανικη Κιθαριστικη Ποπ την εποχη που η Creation Records , ηταν στις δοξες της. Ειναι ενα αρκετα συναισθηματικο αλμπουμ , με συνθεσεις που χρωστανε πολλα στον Φιλ Σπεκτορ και τα κοριτσια του ,αλλα και στην μετα C-86 περιο