Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Οι DING AN SICH υπάρχουν από το 1987. Μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει σύνθεση αρκετές φορές. Από τις πρώτες post-punk/goth μέρες τους μέχρι τις πιό σκοτεινές ηλεκτρονικές τους σήμερα, έχουν να παρουσιάσουν σειρά ηχογραφήσεων με εξαιρετικό ενδιαφέρον συνθετικά και ενορχηστρωτικά. Μέχρι το 1998, υπήρχε μια συνέπεια τόσο στις ηχογραφήσεις όσο και στις εμφανίσεις τους. Ύστερα και για τα επόμενα χρόνια μέχρι τώρα που μιλάμε, η παρουσία τους ήταν ολοένα κα πιο σπάνια αν και συνέχιζαν να είναι δραστήριοι στο στούντιο τουλάχιστον. Το φθινόπωρο αυτό όμως είχα την ευχαρίστηση, μην πω ευτυχία, να παραλάβω από από το ταχυδρομείο ένα πολύ φροντισμένο διπλό cd, με το οποίο το σχήμα κάνει ένα δυναμικό reboot. To ''तत् त्वम् असि .7'' , όπως μας εξηγεί ο Νίκος Σαρηκώστας (ιδρυτικό μέλος του σχήματος):  ''Είναι ο δίσκος που κυκλοφορεί με καθυστέρηση μιας δεκαετίας και αποτελείται από συνθέσεις που δουλεύτηκαν (εν μέσω διαφόρων συμβάντων) από το 1998 έως το 2008. Οι

Οι KENNY FREQ. επιμένουν σε κυκλοφορίες τύπου διαδικτυακών σινγκλ. Το '' The Stream/ Time To Find Out' ', είναι η πέμπτη κυκλοφορία τους και ότι καλύτερο έχουν γράψει ως σήμερα. Το '' The Stream '' είναι ένα λαμπέρο τραγούδι με νεοκυματικά ηχοχρώματα και ενορχήστρωση αλλά και δυνατή pop μελωδία. Παρ΄όλη τη σύντομη διάρκεια του εκμεταλλεύεται και τα 2 λεπτά και 43 δευτερόλεπτα του για να αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στα ακούσματά μας το 2016. Το '' Time To Find Out '' είναι μια τυπική σύνθεση των KENNY FREQ. δηλαδή ένα τραγούδι που στηρίζεται σε '70'ς μελωδικές γραμμές, περιβάλλεται από την οικεία νοσταλγική, γλυκόπικρη pop χροιά του ήχου του σχήματος και αποτελεί ότι καλύτερο επίσης έγραψαν σε αυτό το μοτίβο. Όπως πάντα το σίνγκλ βρίσκετε, το αγοράζετε, το κατεβάζετε στο bandcamp και νοιώθετε τυχεροί που ακόμα μία φορά υπάρχει σχήμα στην Ελλάδα που αποδεικνύετε συνεπές και ποιοτικό. Αυτό το single οδεύει στις λίστες μου με αγ

Οι THE RATTLER PROXY είναι ένα δίδυμο που ξεκίνησε να αντιγράφει εν γνώση τ ου τον ήχο των SUICIDE , όμως τα τελευταία δύο χρόνια όσοι τους παρακολουθείτε σε ζωντανές εμφανίσεις και ακούτε τα e.p. τους  είναι αδύνατο να μην παρατηρήσατε πόσο έχουν προχωρήσει σε δικά τους πλέον παράξενα αλλά και οικεία ηλεκτρονικά μονοπάτια. η δισκογραφία τους στη Lurid records αριθμεί τέσσερα e.p., και ένα στην Nutty Wombat που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες παράλληλα με το '' Oscillation '' e.p. στην  Lurid . Με το προγενέστερο '' Follow '', συμπληρώνουν μιά ξεχωριστή τριάδα κυκλοφοριών φέτος. To '' Hustle '' e.p. ( Nutty Wombat ) αποτελείται από τρία τραγούδια συνολικά και κυκλοφορεί αποκλειστικά σε κασέτα και ψηφιακά. Το δωδεκάλεπτο ψυχροambient κατευναστικό '' X-Ray ''  με ψιθυριστά φωνητικά και επίμονα minimal synth, μπητ σε αργές ταχύτητες και ambient περιβάλλουσα, αφήνει τον ακροατή πάνω από την επιφάνεια αλλά με τα

Η Marissa Nadler είναι πάντα εκεί. Δεν την αναζητώ ποτέ. Ακούω τα άλμπουμ της όταν κυκλοφορούν, έχω κάποια αγαπημένα αλλά γενικά την εχω δεδομένη και πάω για το επόμενο νέο όνομα. Μερικές φορές καταλήγω σε μετριότητες και τότε μπορεί να  ξαναθυμηθώ να ακούσει τα εύθραυστα τραγούδια της. Να ακούσω την αγγελικά πλασμένη φωνή της. Να ομορφύνω τις μέρες μου με λίγη υγρή μελαγχολία και ήρεμη ομορφιά. Με έχει πείσει ότι είναι σημαντική τραγουδοποιός. Το ότι στις ετήσιες λίστες μου δεν την συμπεριλαμβάνω ( εκτός από το '' Was It a dream? '') είναι από τα παράξενα του ιστολόγιου. Φέτος έχει δύο κυκλοφορίες.  Το '' Strangers '' το άκουσα για λίγο, το θαύμασα και του έδωσα ραντεβού όταν ο καιρός θα ψυχράνει. Με προλαβαίνει το καινούριο της e.p. '' Bury Your Name '' που κυκλοφορεί μέσω Bandcamp προς το παρόν , με τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο σπίτι της παράλληλα με τα sessions του '' Strangers ''.  Το '' Bury Your

  Μετά από 7 χρόνια και 4 μήνες πήγα να ξαναδώ ένα από τα πιο συναρπαστικά post rock σχήματα της προηγούμενης δεκαετίας. Δισκογραφικά το άφησα στην εκπνοή της όμως φέτος υπάρχει το πιό πρόσφατο, '' Helios/Erebus '', που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την εποχή του '' All Is Violent, All Is Bright '' (2006) καθώς τα αστρικά τοπία των συνθέσεων είναι ακόμα πιο όμορφα και συναρπαστικά. Δεν προσφέρει τίποτε καινούριο στην αισθητική του είδους που παίζουν αλλά αποκαλύπτει ωριμότητα, σταθερότητα και ισοροπία κάτι που οφείλουμε να ελέγξουμε  σε όσα σχήματα του συγκεκριμένου μουσικού είδους που επιζούν. Συναυλιακά αυτό που παρακολούθησα ήταν αρκετά εντυπωσιακό για τα δεδομένα. Η επαφή μου με το post-rock πλέον είναι ανύπαρκτη και δεν παρακολουθώ σχεδόν κανένα σχήμα στενά. Όμως η μουσική των GOD IS AN ASTRONAUT , όπως παίχτηκε φέτος στην Αθήνα αποκαλύπτει ότι οι Ιρλανδοί έχουν βρίσκονται σε στάδιο τελειοποίησης σαν μουσικοί και έχουν απόλυτο