Θα έλεγα πολλά περιττά περί της θριαμβευτικής εμφάνισης των '' ακόμα τρελλών ύστερα από τόσα χρόνια '', FAITH NO MORE χθες στο Θέατρο Βράχων . Θα έλεγα για το τι δεμένη μπάντα είναι ,ότι η λέξη αναχρονιστικό δεν ταιριάζει σε αυτούς, ότι ο Mike Patton είναι η τρίτη φωνή ύστερα από τον ''φλεγόμενο'' και στα όρια της καταστροφής N.Cave το 1987 και της Diamanda Galas το 1991 ,που κατάφερε να φέρει στα όρια, τα τύμπανα των αυτιών μου. Θα έλεγα επίσης ότι τα ''έσπασαν'',ότι έχουν φανατικό κοινό που γέμισε το Θέατρο αλλά και συμπεριφέρθηκε όπως αρμόζει. Θα παραδεχθώ ότι ενώ ποτέ δεν αναζητούσα δίσκους τους,μου άρεσαν αρκετά στα '90's και οι κορώνες του Patton συχνά κόλλαγαν στο κεφάλι μου σαν αρρώστια.Δεν ήταν από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα αλλά πάντα με εξέπλητταν με κάθε νέο δίσκο τους. Θα προτιμήσω να μην πω τίποτα παρά μόνο ότι οι οπαδοί ξέρουν καλύτερα και αν τους βλέπατε χθες έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας .Και είχαν κάθε