Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Φτάσαμε κάτω από τα πενήντα. Η ιδέα της Sophie για δημιουργία ποπ που σπάει στεγανά, γεμίζει πειραματικά ηλεκτρονικά θραύσματα ως ανάλογο ψυχικών τρικυμιών και αναζητήσεων, δημιούργησε ένα άλμπουμ που θα το δείτε πολύ ψηλά στις λίστες, όμως ακόμα δεν έχει φανεί η πραγματική αξία της καλλιτέχνιδας που διαμορφώνει νέα γλώσσα, δουλεύοντας το συντακτικό της προς το παρόν.. ''..ένα ηχητικό σύμπαν σε φάσμα από γκρι έως ηφαιστειογενές κόκκινο που περιλαμβάνει σκληρή ροκ, ψήγματα post-punk, kraut μεταλλάξεις, no wave ηδονές, ουρλιαχτά ευχαρίστησης, αυτοσχεδιαστικές ονειρώξεις, ερωτικά μηνύματα εις το όνομα της μουσικής απελευθέρωσης, ηχητική νεότητα που δε γερνά και δεν παλιώνει...'' και ο δίσκος ''Girl'' είναι πλέον ένα ροκ έπος για την Ελληνική σκηνή. ''Είναι δίσκος που δεν αγχώνεται για αποδοχή και προσφέρει την ποπ διαύγεια που δεν μπορούν να σας δώσουν οι στριμωγμένες ποπ κυκλοφορίες του καιρού μας που αγωνιούν με...

  Πέρασαν 3500 μέρες περίπου, από εκείνη την αξέχαστη, σύντομη αλλά και εκρηκτική εμφάνιση τους κάπου στην Πέτρου Ράλλη. 3500 μέρες περίπου ως τις 18.6.2018 για να βρεθούμε και πάλι με ένα σχήμα που στη δεκαετία του '90 σταμάτησε να δραστηριοποιείται πάνω στην ακμή του κλείνοντας ένα κύκλο που μόνο σημαντικά πράγματα περιείχε. Η επιστροφή τους νωρίτερα αυτή τη χρονιά ίσως και να μην ήταν απαραίτητη αρχικά, δεδομένου ότι η προσωπική πορεία των μελών τους ήταν τόσο πετυχημένη και αξιοπρεπής ώστε να μη χρειάζονται το δεκανίκι της αίγλης που δημιουργήθηκε εκ των υστέρων. Η ακρόαση του '' Ουρανός '', του πρώτου στούντιο άλμπουμ τους μετά το '' Βιταμίνα-Τεκ '' του 1997, έδειξε ότι οι ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ ( σΝ στο εξής) του 2018 είναι η φυσική συνέχεια του σχήματος που έζησε μαζί μας εκείνα τα χρόνια. Για τους πιτσιρικάδες δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αλλά  για μένα όμως που τους ακολουθώ από το πρώτο τους άλμπουμ είναι πλέον απόλ...

Μια βραδυα ,πρακτικα ,δε φτανει.Κρατω την ανασα μου για το χωρο.Φανταζεστε την ψυχικη ζημια απο την κακη επιλογη του... Υ.Γ. Τους ''αγκαλιασα'' απο την στιγμη που το Αστραλον και τα υπολοιπα του πρωτου δισκου τους,μου εκαναν παρεα καποιες δυσκολες στιγμες ,εκεινο τον Ιουνη του 1992. Δεν με ενδιεφερε αν θα γινουν το Εμβληματικο σχημα για την εναλλακτικη Αστικη γενια της δεκαετιας του '90,στην Ελλαδα.Ουτε και οταν εγιναν.. Ηταν το συναισθημα και η αυθεντικοτητα που με συγκινουσαν σε αυτους.Και παντα με αυτο το γνωμονα τους παρακολουθουσα σε ολη την πορεια τους.Και δεν ηταν λιγες οι φορες που τους ευχαριστουσα εσωτερικα,στις αρκετες κορυφωσεις της καρριερας τους,που δεν προδωσαν την ψυχη τους,το χαρακτηρα,την τιμιοτητα και τη μουσικη τους.Ουτε και την πιστη μου σε αυτους...Ειναι ενα πολυτιμο μουσικο πολιτιστικο προιον αυτης της χωρας...