Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

  Η σημερινή πεντάδα αποτελείται από: άλμπουμ που δημιουργήθηκε και ολοκληρώθηκε κατά την περίοδο εγκυμοσύνης και λίγο μετά τη γέννα, άλμπουμ-ντοκουμέντο επιβίωσης και αναγέννησης όταν όλα έδειχναν ότι η διάλυση ήταν το επόμενο φυσιολογικό βήμα, άλμπουμ από το ΥποΣαχάριο τμήμα (το πρώτο από τα δύο που έχουμε στη λίστα), άλμπουμ που δείχνει ευελιξία, ανοιχτό μυαλό και απόδραση από τα στερεότυπα και τέλος άλμπουμ που θα δείτε σε πιο πολλές λίστες από τα 4 προηγούμενα και όχι άδικα. 36. Live At Bush Hall – BLACK COUNTRY, NEW ROAD (Ninja Tune) Το άλμπουμ αυτό ήλθε σε μια δύσκολη περίοδο για το σχήμα. Ο προηγούμενος τραγουδιστής τους και βασικός καταλύτης του ήχου που τους καθιέρωσε αυτή τη δεκαετία αποφάσισε να αποχωρήσει στα τέλη Ιανουαρίου 2022 και έτσι το σχήμα υπέστη μια μικρή καταστροφή. Ωστόσο τα υπόλοιπα μέλη δεν πτοήθηκαν απεναντίας: «Συνέχισαν να δίνουν συναυλίες καθώς ένιωθαν ότι έπρεπε να «διατηρήσουν το ρυθμό τους», αλλιώς θα είχαν «αισθανθεί σαν να εγκαταλείπουν τη μο...

Μετά την τραυματική ακύρωση του το 2020 και την περσινή επεισοδιακή του επιστροφή, φέτος, είναι ασφαλές να πούμε ότι  το  Plisskën  επανήλθε κανονικά. Δεν είχε κάποιο εμπορικό πρώτο όνομα φέτος, αλλά η υπόλοιπη σύνθεση αποτελούνταν από νέα ονόματα κυρίως, ευρείας ηχητικής αισθητικής και το καθένα, για τους δικούς του λόγους, μπορούσε να τραβήξει το ενδιαφέρον ενός ιδιαίτερου κοινού για κάτι όχι και τόσο maintream αλλά αρκετά αποδεκτό μέσα στο μουσικό περιβάλλον που αναπνέει. Η μέρα και το «πέρα-δώθε» ξεκίνησε από την αίθουσα Tunnel , με την Γερμανίδα  Rosa Anschütz , η οποία μου ήταν άγνωστη, ακούγοντας όμως το '' Their Blood '' από το δεύτερο άλμπουμ της, Goldener Strom , που κυκλοφόρησε τέλη Μαΐου, δεν μου έκανε μόνο μία δυνατή πρώτη εντύπωση αλλά και με κράτησε στο εσωτερικό, ηλεκτρονικό ταξίδι της  για το μεγαλύτερο μέρος της εμφάνισης της. Χρησιμοποιεί το δικό της διαμορφωμένο συνθ και τραγουδά απαγγέλοντας ενδιαφέροντες στίχους. Γι' αυτή λοιπόν την πρώτη ...

  Διακόπτουμε την σειρά της ανασκόπησης γιατί στο σύμπαν του Σπιτιού,στο mainstream του Σπιτιού, η ύπαρξη σχήματος με τους NGUZUNGUZU ( Asma Maroof  και Daniel Pineda ), J-Cush ( της δισκογραφικής Lit City Trax με έδρα τη Ν.Υόρκη και εθιστικές κυκλοφορίες που πρόσφατα άρχισα να ψάχνω και να ακούω· όρα Dj Marfox )  και της FATIMA AL QADIRI (της Τρισμέγιστης) σαν μέλη κάτω από την ονομασία FUTURE BROWN με λογότυπο που παραποιεί αυτό του fb χρωματίζοντας το καφέ,είναι ένα γεγονός μεγάλου βεληνεκούς.  Όπως ξέρετε έχουμε υποστηρίξει δίσκους τόσο των NGUZUNGUZU όσο και της Fatima φυσικά. Θεωρούσαμε πάντα ότι η μουσική εικόνα της δεκαετίας θα πρέπει να έχει σημαντικό κομμάτι αφιερωμένο σε αυτούς τους δύο αλλά και σε όλους αυτούς που ηχογραφούν στην Fade To Mind records.  Πρόκειται λοιπόν για ένα σουπερ σχήμα και μάλιστα έχουν έτοιμο το ντεμπούτο τους που θα κυκλοφορήσει 24 Φεβρουαρίου από την Warp . Η μουσική των FUTURE BROWN είναι σε ένα πιο εμπο...

Ανακοινώθηκε σήμερα από τα Αμερικάνικα ηλεκτρονικά περιοδικά και είναι πολύ δυσάρεστο το γεγονός του θανάτου του Adam Yauch ή MCA , των BEASTIE BOYS ,μόλις 47 ετών,από καρκίνο. Δεν θα πούμε για την αξία των BEASTIE BOYS  ή τη συνεισφορά του MCA σε αυτούς αλλά και στη μουσική γενικότερα.Αστεία πράγματα ,το ξέρουν και οι πέτρες ακόμα. Μόνο να σας εξομολογηθώ ότι ήμουν ορκισμένος εχθρός του στο '' Licence To Ill ''το 1987,αλλά το '' Ill Communication '' του 1994,μου το έτριψαν στη μούρη και με έκαναν να αλλάξω γνώμη αμέσως.  Έκτοτε τους παρακολουθούσα στενά μέχρι και τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας απολαμβάνοντας την ποικιλία των ήχων και ρυθμών, το άφθονο χιούμορ και τις πάντα εκρηκτικές ρίμες τους.. Ο MCA μου ήταν ο πιο συμπαθής, από αυτά τα τρία τσογλάνια και σίγουρα δεν θα είναι το ίδιο πια,για το σχήμα, μετά την έξοδό του από αυτό το πλανητικό σύστημα.... Ήμουν ευτυχής που τους παρακολούθησα σε εκείνο το ατυχές Ejekt Festival ,16-06-2...

Δηλωνει πολιτης του κοσμου ,ζουσε για πολυ καιρο στο Σηατλ οπου συμμετειχε σε δυο μπαντες ( ¡TchKung! και The Infernal Noise Brigade ), με εντονη ακτιβιστικη δραστηριοτητα στη διαρκεια της δεκαετιας του '90. Τα τελευταια χρονια ζει στη Βαρκελωνη και δημιουργει σαν FILASTINE , μουσικη γεματη αστικους ρυθμους,ανατολιτικες και Βορειοαφρικανικες επιρροες. Το δευτερο αλμπουμ του Dirty Bombs , ειναι μια εξυπνη μιξη απο dubstep, dub ,hip hop (στα Αραβικα,Γαλλικα και Ισπανικα),αμανεδες και φλαμενκο ,τοσο καλα ταιριασμενα που το τελικο αποτελεσμα, φερνει πονοκεφαλο σε αυτους που θελουν να το καταταξουν καπου και επαναληπτικα παιξιματα μεχρι τελικης πτωσεως σε αυτους που δεν περνανε απο μουσικολογικο κοσκινο οτιδηποτε ακουν. Η ηχοχρωματικη και ρυθμικη ποικιλια του αλλα και το πολιτικο στιγμα του(ξεκινωντας απο το εξωφυλλο), ανεβαζουν τον αισθητικο πηχυ ψηλα για φετος και μα τα αβυσσαλεα μπητ, δυσκολευομαι ακομα υστερα απο εικοσι ακουσματα τον τελευταιο μηνα, να βρω μια πειστικη περιγρα...

Ειναι γεγονος οτι οι Η.Π.Α. ,εχουν μια τεραστια μουσικη σκηνη και οσο περνουν τα χρονια καταλαβαινω οτι ολα αυτα που ερχονται στην Ευρωπη δεν ειναι παρα η κορυφη του παγοβουνου. Τι ξεραμε για το Αμερικανικο hip hop ? Οτι εχει εξελιχθει στην κυρια μουσικη δυναμη στις Η.Π.Α.,με εκατονταδες κυκλοφοριες και επιτυχιες. Η νεοπλουτιστικη αιθητικη του (λεφτα,γκομενες,αυτοκινητα ''πειραγμενα'' στην τσιτα,πισινες και αλλες τετοιες αηδιες) ειναι η κυρια εικονα που προβαλλεται μεσα απο τα βιντεο ενω αυτο το μοντελο επιτυχιας εχει επικρατησει και εδω στην Ελλαδα. Ετσι λευκα αγορια πιθηκιζουν και ονειρευονται,βλακωδως αλλα οικονομικα επιτυχως,να γινουν ''pimps'',''bros'' κλπ.Τους βλεπεις με πουρα και ακριβα μπειζμπολ καπελλακια να το παιζουν ''καμποσοι'' ( ή πρωτοι στο χωριο), σε ξεπεσμενα τηλεοπτικα σωου ξεφτυλιζοντας μια μουσικη που γεννηθηκε στο δρομο αλλα τωρα ειναι μοδα και ''διδασκεται'' στο MTV σαν ειδος που σο...