Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2021

Summerafter 2021 mixtape

Η αλήθεια είναι ότι το φετινό καλοκαίρι δεν ήταν το καλοκαίρι που ονειρεύονται όλοι. Στην ουσία κανένα καλοκαίρι εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι πλέον καλοκαίρι με την ειδυλλιακή εικόνα που πλάθουν ή επιθυμούν τα ΜΜΕ, τα ΜΚΔ και η μάζα. Ωστόσο για άλλο ένα καλοκαίρι θα υποκριθούμε ότι το περάσαμε υπέροχα. Ότι το φανταστικό σπα/ρεζορτ που πήγαμε ήταν σε ουδέτερη φωτεινή ζώνη και η μουσική που ακουγόταν από τα ηχεία ήταν ανάλογα προς το ευχάριστη με αυτή που θα ακούσετε στο φετινό μετακαλοκαιρινό -tape που παρουσιάζουμε σήμερα. Ευχάριστη Ποπ, soft pop και ηλεκτρονική χορευτική που έχει σκοπό την πλήρη αποσυμπίεση των ακροατών από τα καθοδικά συναισθήματα που προκαλεί η ανησυχητική περίοδος που διανύουμε.. Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν το 2021 και δεν λένε να ξεκολλήσουν από το player....

Tempo Bravo

Οι VACILANT ( Ταλαντευόμενος) είναι είναι ένα μουσικό σχήμα από τη Fortaleza της Βραζιλίας που δημιουργήθηκε από τον Yuri Costa το 2016 σαν μετεξέλιξη του πρώτου του γκρουπ  VOYAGE ROSET . Με τη συμμετοχή μερικών ακόμα μουσικών, κυκλοφόρησαν το 2017 και 2018 τις πρώτες τους ηχογραφήσεις, το e.p. '' Vacilant '' και το άλμπουμ '' Só Me Faça Esquecer Das Coisas '' (Κάνε με να ξεχάσω πράγματα) αντίστοιχα. Το '' Tempo Bravo '' (Θαρραλέα εποχή) είναι το δεύτερο άλμπουμ τους και το σχήμα εκτός των δύο αρχικών μελών, Yuri Costa (φωνητικά, κιθάρες, μπάσο, synths, drum machines) και Taís Monteiro (φωνητικά, εικαστικά) περιλαμβάνει και τους Clau Aniz (φωνητικά, κλαρίνο), Felipe Couto (φωνητικά, synth), και Tuan Fernandes (φωνή, κιθάρα). Όλοι οι μουσικοί συμμετέχουν ταυτόχρονα σε σχήματα πέριξ της Fortaleza, όπως οι MAQUINAS , CLAU ANIZ , ASTRONAUTA MARINHO και CHINFRAPALA και από το 2020 τ ο σχήμα εντάσσεται στο Μουσικό Εργαστήριο που π

Lonely Cat

Κάποτε το λέγαμε hauntology. Τώρα πια δεν πειράζει πως θα το αποκαλούμε γιατί κανείς δε δίνει σημασία στον ήχο και στη μουσική αν αυτή δεν συνοδεύεται από ρηχή κοσμικότητα, μεγαλόστομες δηλώσεις, «επαναστατικό» λόγο, εκκεντρικότητα στην εμφάνιση, έπαρση κλπ. Με λίγα λόγια αν δεν κάνει «κοινωνικό θόρυβο», αν δεν ενοχλεί την κατάλληλη στιγμή, αν δεν περιλαμβάνει σεξ ή δεν προωθείται από εταιρείες, κλίκες, κοινότητες κλπ, δεν υπάρχει στο μουσικό στερέωμα. Η '' Μόνη Γάτα που Απέμεινε Στην Πόλη » εξόριστη από το χωριό με βαρύτατες κατηγορίες ότι ήταν « Η Πιο Ασυνήθιστη » εκεί και γι' αυτό μια πολύ κακή επιρροή στα υπόλοιπα «ζώα», έρχεται σε άσχημες εποχές όπου ο λειτουργικός μουσικός μανδύας της έννοιας «Πόλη» είναι αόρατος απέναντι στον θόρυβο από μουσική σε αποσύνθεση και ημιμάθεια. Οι επικλήσεις της σε «Αμόλυντους Προγόνους» δεν εμφανίζονται σε κανένα timeline, ωστόσο αν και μη αποτελεσματικές κουβαλάνε μυστήριο, εξωτικές dub ρυθμολογίες που το αυτί δεν μπορεί να «φακελώσει».

It felt like floating... An enchanted evening with Mary Lattimore at the hill of Nymphs (3.8.2021)

  Ο φετινός Αύγουστος θα παραμείνει στην ιστορία σαν μήνας καταστροφής  περιβάλλοντος και ανθρώπινων υλικών απωλειών. Θα μπορούσε να είναι χειρότερα αλλά θα μπορούσε να ήταν λίγο καλύτερα. Ωστόσο θα άφηνε ένα άσχημο στίγμα έτσι κι αλλιώς. Στον αντίποδα είχαμε τις συναυλίες που περιμέναμε καιρό. Τις εμφανίσεις των αδελφών Eno και της Mary Lattimore . Στους Eno ήταν αδύνατο να παρευρίσκομαι για πολλούς λόγους που δυστυχώς υπερκάλυπταν την επιθυμία να δω για δεύτερη φορά έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών παρέα με τον αδελφό του. Ωστόσο την εμφάνιση της κορυφαίας αρπίστριας της εποχής μας την είχα προγραμματίσει από την πρώτη μέρα που ανακοινώθηκε. Η μουσικής της τα τελευταία χρόνια είναι ένα ισχυρό αντίβαρο ομορφιάς. Ένας μουσικός τόπος ασφάλειας και θαλπωρής. Η Mary Lattimore δήλωνε ενθουσιασμένη με την επικείμενη εμφάνισή της. Και γιατί να μην ήταν άλλωστε. Θα έπαιζε με την άρπα της σε έναν ιστορικό λόφο που η ιστορία του αλλά και το γεγονός ότι επάνω του

Ζέστη ΙΙΙ

  Ο καύσωνας του Ιουλίου/Αυγούστου 2021 θα μείνει στην ιστορία ως μία καυτή και επικίνδυνη περίοδος που όλοι φοβόμαστε ότι θα επαναλαμβάνετε στη δεκαετία αυτή. Οι πάγοι λιώνουν στην Γροιλανδία, η Σιβηρία φορά κοντομάνικα, στην Αθήνα λιώνει οτιδήποτε πλαστικό πατήσει στην άσφαλτο.  Χωρίς να βγάζουμε από το κεφάλι μας όλα αυτά επιζητούμε μια σταθερή ψυχική κατάσταση για να διατηρηθεί όλος ο προβληματισμός στα σωστά όρια και όχι να εκτροχιαστεί στην παρακμιακή «τρολ» διάσταση. Και αυτό γίνεται ανακαλώντας μουσικές που διατηρούν τις αρετές της πνευματικότητας, της εγρήγορσης, της πολιτικοκοινωνικής συνείδησης αλλά και της αγάπης για τη ζωή, τη θρησκεία και τον συνάνθρωπο.  Φέτος ξαναθυμήθηκα τη reggae. Μουσική που δοξάζεται για λάθος λόγους από τον δυτικό κόσμο και που κρατά όλες τις παραπάνω αρετές. Στο φετινό καλοκαιρινό  mixtape του Σπιτιού, έχω επιλέξει αγαπημένα reggae και παρεμφερή τραγούδια. Θα βρείτε κλασσικές επιτυχίες του είδους από γνωστά και θρυλικά ονόματα του είδους. Είναι η