Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

A Geyser of feelings...MITSKI's ''Be The Cowboy''



«The opening song, “Geyser,” introduces us to a woman who can no longer hold it in. She’s about to burst, unleashing a torrent of desire and passion that has been building up inside».

Όντως..Πέρα όμως από το συναισθηματικό ηφαίστειο που είναι έτοιμο να ξεσπάσει, η εισαγωγή στο πέμπτο επίσημο άλμπουμ της Mitski Miyawaki , της 27-χρονης Γιαπωνέζο-Αμερικανίδας πολυαγαπημένης των alternative εντύπων στην Αμερική, είναι κάτι σαν ξυπνητήρι για τα αυτιά μου.
Την παρακολουθώ εδώ και μερικά χρόνια, διαβάζω τις διθυραμβικές κριτικές άκουσα το προπέρσινο ''Puberty 2'' αλλά ήταν σαν οι ήχοι να φεύγουν και να μην κάνω καμία προσπάθεια να τους κρατήσω. Οπότε δεν επεδίωξα να ακούσω άμεσα ούτε και τα πρώτα σινγκλ του άλμπουμ ( ''Geyser'', ''Nobody'') που βγήκαν την Άνοιξη και τον Ιούλιο αντίστοιχα. Όμως να που με την κυκλοφορία του άλμπουμ και τις αναμενόμενα διθυραμβικές κριτικές κάθισα να το ακούσω για να πάρω μια γεύση.
Και το όργανο που ακούγεται στην αρχή του ''Geyser'' ήταν κάτι που πραγματικά με καθήλωσε να ακούσω και το υπόλοιπο άλμπουμ. Το τραγούδι αυτό είναι ένα ήσυχο ξέσπασμα πολλών μαζεμένων συναισθημάτων κυρίως ερωτικών. Είναι η στιγμή που κάθε αποστασιοποιημένος χαρακτήρας έχει νιώσει στο πετσί της έστω και μία φορά. Η ειλικρίνεια αλλά και το υπόγειο πάθος που αναδεικνύεται μέσα από την ενορχήστρωση και την κλιμάκωση του σπουδαίου αυτού τραγουδιού με έπεισε να γυρίσω στις προηγούμενες ηχογραφήσεις τις και να επανεκτιμήσω την καλλιτέχνη.
 Οι οποίες μου ακούγονται και πάλι συμπαθητικές και προπομποί για αυτό που ακολουθεί στο ''Be The Cowboy''.
Η Mitski είναι από τους καλλιτέχνες που ζουν την εποχή τους. Πέρα από τις αδιαμφισβήτητες δεξιότητες σαν μουσικός, τραγουδίστρια και συνθέτης είναι και ένα νεαρό κορίτσι που έχει επίγνωση του εαυτού της. Αρκετά δυναμική ώστε να «τρέχει τη δικιά της επιχείρηση» αλλά και με επίγνωση για την υπαρξιακή της κατάσταση, η οποία είναι μια καλή αφετηρία για να ξεδιπλώνει τις συνθετικές της δεξιότητες, να γράφει τραγούδια και να τα πουλάει. Είναι ξεκάθαρη πάνω σε αυτό. Η Μεγάλη Τέχνη έχει πάντα και τέτοιες οπτικές αλλά δεν θα το παραδεχτεί κανείς εύκολα.

« I have been on the road for a long time, which is so isolating, and had to run my own business at the same time, a lot of this record was me not having any feelings, being completely spent but then trying to rally myself and wake up and get back to Mitski. I was feeling really nihilistic and trying to make pop songs.»

Στο ''Be The Cowboy'' τα τραγούδια είναι οικεία και πολύ εύκολο να τα κατανοήσει κανείς, μερικές φορές τόσο εύκολο που ενδέχεται και να προσπεραστούν.
Όμως χρειάζεται να παραμείνει κανείς και να ακούσει, ξεκινώντας από τη φωνή και πως ξεδιπλώνεται πανοραμικά όλη η συναισθηματική μετ' εφηβική ένταση χωρίς να γίνεται ένα ποπ δράμα τύπου Lorde και να παραμένει στην θέση ειλικρίνειας. 
 Pop, alternative, απαλή electronica, country είναι τα κύρια οχήματα που χρησιμοποιεί η Mitski . Οι συνθέσεις της όμως σκεπάζονται με συναισθηματική διαύγεια και επίγνωση που έρχεται από μέσα και, όπως συμβαίνει με κάθε ταλέντο, δεν παραμένουν στη φόρμα ή στο είδος.
Όλα τα τραγούδια της είναι τίμιες καταθέσεις μόνο που πλέον στο ''Be The Cowboy'' η είναι πιο έμπειρη και περισσότερο επιδέξια στο να δημιουργεί ολοκληρωμένες και ακριβείς συνθέσεις και κυρίως να τα επικοινωνεί καλύτερα σε όλα σχεδόν τα ακροατήρια.
 Δεν είναι δύσκολο το ''Nobody'' και το ''Why Didn't You Stop Me?'', να γίνουν ραδιοφωνικά χίτ. Τo ''Washing Machine Heart'' διαθέτει την σπάνια αρετή να έχει μελωδικές και ρυθμικές γραμμές τόσο αρμονικά δεμένες μεταξύ τους που μπορεί κανείς να νοιώσει ευφορία τραγουδώντας το κι ας μην είναι χαρούμενο τραγούδι. Και υπάρχουν και άλλα έντεκα που κάνουν την ακρόαση του δίσκου να αξίζει κάθε δευτερόλεπτο. 
Το ''Be The Cowboy'' είναι η πρώτη της μεγάλη κορύφωση, λοιπόν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες..


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom