Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012 :47. True Shred Loudness

47. Reign Of Terror - SLEIGH BELLS  « ....Mια ηχητική εμπειρία ενός ροκ ήχου που χωράει αισθησιακά σε αυτή και μόνο τη δεκαετία. Βασισμένοι στον ωμό,ξεγυμνωμένο ήχο των πρώτων ημερών,τον περιβάλλουν με ομοιόμορφα «σκληρά» κιθαριστικά πέπλα,γλυκά,«ομιχλώδη» πολλαπλά φωνητικά που μυρίζουν ωριμότητα, shoegaze και κάντρι σε σημεία και με περισσότερες αρμονίες από τα απλοϊκά του πρώτου, ενώ οι ηλεκτρονικοί ,κοφτοί ρυθμοί που έβγαιναν κάποτε μπροστά τώρα,ισοσταθμισμένα σε χαμηλότερο επίπεδο, δεν παύουν να προκαλούν σεισμικές δονήσεις,αφήνοντας όμως το ποπ και περισσότερο «προσβάσιμο» στοιχείο του ήχου τους να βγαίνει μπροστά. Δεν θα μου φανεί διόλου περίεργο να ανέβουν ψηλά σε καταλόγους επιτυχιών και τραγούδια τους όπως τα « φλεγόμενα από εφηβικό πάθος και μηδενισμού» '' End Of The Line'', ''Leader Of The Pack'' και '' Road To Hell' να γίνονται θριαμβευτικά συναυλιακά φινάλε μέχρι και ύμνοι για κολλεγιακά φλερτ ,ντύνοντας, ταυτόχρονα, ...

Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012 :48. bETTER nOT sUFFERING aLONE:

48. wE sUFFER wELL tOGETHER  - dERELICT bEATS Δεν θα υποφέρει κανείς με αυτό. Ένα κομψό electronica άλμπουμ που δε φοβάσαι να το χαρακτηρίσεις έτσι,μια ακόμα ηχογράφηση του Vasra Dikon , η τρίτη από τις τέσσερις συνολικά σαν dERELICT bEATS για το 2012 ,που φιλοξενήσαμε για πολύ καιρό στο lounge μπουντρούμι του Σπιτιού.  Επαναλαμβανόμενα και με σημασία συγκεκριμένα σημεία από παλιά jazz ,σόουλ ,μπλουζ κλπ,που φωνάζουν τον τίτλο σχεδόν κάθε κομματιού και τριγύρω ρυθμοί που περικυκλώνουν τα samples, τους δίνουν νόημα και παίρνουν από αυτούς.. Ίδια τεχνική σχεδόν παντού ,φαινομενικά μια εικοσιεννιάλεπτη άσκηση πάνω σε αυτά που μερικοί τα κάνουν επιτυχίες με την κατάλληλη επεξεργασία. Εδώ δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση. Είναι απλά και απροκάλυπτα ένα υγιές, απολαυστικό, εγκεφαλικό παιχνίδι ,κάποιου που έχει ακούσει τόνους μουσικής.  Και μπορεί να υπήρξαν και καλύτεροι δίσκοι στο παρελθόν και πιο πολύπλοκοι από αυτόν, αλλά φέτος τέτοιες ευχάριστες και πίσω στα βασικά ,κυ...

Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012 : 49. How long have you known ...

49. Oshin - DIIV Οι επιρροές τους, λένε οι ίδιοι, προέρχονται από το krautrock, C86, NIRVANA και το κιθαριστικό στυλ του Μαλινέζου κιθαρίστα Baba Salah . Αυτό που ακούω εγώ στο ντεμπούτο τους '' Oshin '', είναι δροσερή,γλυκιά,μελωδική , ονειρική και  κρυστάλλινη νεοκυματική ποπ  που σφύζει από τραγούδια, χτισμένα σε μελωδίες, κιθαριστικούς ποταμούς και βαθιά, σταθερά κρουστά, απαλλαγμένα από  βαριές υποβλητικές σκιές με διάχυτη νοσταλγικότητα και εξαιρετική παραγωγή.  Είναι από τα λίγα νέα Αμερικάνικα σχήματα ανάλογου ήχου και καταβολών που ακούγονται  τόσο πλήρη και ολοκληρωμένα σε αυτό που κάνουν. Τα τραγούδια τους είναι σφιχτοδεμένα και κατευθείαν στο στόχο.  Από τα εξαιρετικά και σεμνά ντεμπούτα για φέτος που μπαίνουν στη ζωή σου αργά και σταθερά αλλά με τάση για μονιμότητα....Συν με ένα «χρυσό» τραγούδι που σημαδεύει και δεκαετία και χρονιά. 

Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012 : 50. Silence is not an option..

50. Silent Congas - LARRY GUS  Παραδοσιακά αυτή η θέση ανήκει σε Έλληνες καλλιτέχνες.Φέτος μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις ήταν αυτό το δεύτερο άλμπουμ του LARRY GUS . Εντάξει δεν με εντυπωσίασε με το '' Stitches '',στις συναυλίες του όμως είναι αλλιώς.  Άνθρωπος ορχήστρα που δεν αφήνει επιρροή για επιρροή, beat για beat, sample για sample χαμένο. Και το κυριότερο. Μπορεί  να ακούγεται διασκεδαστικός,με χιούμορ και αρκετά αυθόρμητος.Ναι.. Όσες φορές έχω δει τον Larry Gus το διασκέδασα πραγματικά.Φαίνεται πόσο έξυπνα μπορεί να διαχειριστεί τους ήχους και να κτίσει συνθέσεις πάνω τους. Στο πρώτο του άλμπουμ για την DFA , το πνεύμα είναι το ίδιο. Μόνο που το στούντιο και η άνεση χρόνου λειτουργεί υπέρ του.  Ευφάνταστοι  συνδυασμοί rhythm 'n' blues, χάλκινων πνευστών και ψυχεδελικών περασμάτων, σε ένα μόνο κομμάτι,με τρόπο που σου τινάζει το μυαλό για λίγο. Και οι συνδυασμοί δεν έχουν τελειωμό. Ίσως η sampledelica  να ακούγεται ξεπερασμένη μα αυτή του ...

Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012: 62-51

...Αυτά είναι τα 12 άλμπουμ που βρίσκονται κάτω από τα 50 και που μου πρόσφεραν είτε πολλές συγκινήσεις είτε θαυμασμό για την επιμονή και την προσπάθεια για κάτι πανω από το μέσο όρο.Φυσικά υπάρχουν καταξιωμένα ονόματα που θα μπορούσαν να μείνουν εκτός συναγωνισμού αλλά βρίσκονται εκεί στη βάση για να στηριχτούν τα επόμενα.....  Λάβετε υπ' όψη ότι ξεχώρισαν ανάμεσα από δεκάδες κυκλοφορίες που άκουσα φέτος,είτε με το ενδιαφέρον του οπαδού είτε από καθαρή περιέργεια επειδή μου το σύστησε ή το έγραψε κάποιος άξιος εμπιστοσύνης.  Υπάρχουν όμως και δεκάδες άλλες κυκλοφορίες που ενδέχεται να κουβαλούν σπόρους ενός λαμπρού μέλλοντος και πραγματικά λυπάμαι που δεν μπόρεσα να τις ανακαλύψω και λόγω «κολλήματος» με αγαπημένα μου ονόματα αλλά και λόγω χρόνου...Δεν μπορώ να πω ότι αυτή η χρονιά  ήταν ένα ορόσημο,όμως όπως πάντα είχε λαμπρές στιγμές.   Εξήντα δύο από αυτές θα ακολουθήσουν από τη στιγμή αυτή μέχρι το τέλος του χρόνου ή νωρίτερα. Καλώς ήλθατε και πάλι σε αυτό...

E.p.s from the end of the world... Τα e.p. του 2012 : 01

01. Kindred - BURIAL {12'' e.p.} Παρά λίγο να το βλέπατε στα 5 πρώτα αν είχε άλλο ένα κομμάτι. Όμως το '' Kindred '' άσχετα αν δεν αδημονούσαμε να το ακούσουμε ,μας κατακεραύνωσε και δεν υπερβάλλω. Είναι ακόμα ανεξήγητη η απίστευτη η επίδραση που έχει πάνω μου αυτή η σκοτεινή , ονειρική , συμφωνία υγρών επιθετικών ρυθμών,θλιμμένων φωνητικών και υποβλητικών ισοκρατημάτων .Τα ξαφνικά σταματήματα των ρυθμών ,τα μουσικά στοπ καρέ όπου έχεις την αίσθηση ότι παγώνει ή επιβραδύνεται ο χρόνος και επιταχύνεται η αναμονή,θέτοντας τις αισθήσεις σε κόκκινο συναγερμό,εξακοντίζοντάς τις στο άπειρο το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο αλλαγής ρυθμού..  Για τα τρία σκυθρωπά,ρυθμικά ,εκστατικά τριπάκια που αποτελούν την καλύτερη κυκλοφορία απ' την εποχή του '' Untrue '' και που τουλάχιστον στ' αυτιά μου παγιώνει των BURIAL σε περίοπτη θέση των καλλιτεχνών που σημαδεύουν τα τελευταία 15 χρόνια ηλεκτρονικής μουσικής , δεν με φτάνουν χίλιες λέξεις γι...

E.p.s from the end of the world... Τα e.p. του 2012 : 02

02. Desert Strike - FATIMA AL QADIRI {Digital e.p.} Η FATIMA AL QADIRI θυμάται τις ημέρες της εισβολής στο Κουβέιτ .Τότε που ήταν δέκα χρονών, παθιασμένη με βιντεοπαιχνίδια, τρομαγμένη με το όλο σκηνικό.  Το δέος, ο φόβος και οι όχι τόσο ευχάριστες αναμνήσεις αποτυπώνονται και στοιχειώνουν  αυτό το μικρής διάρκειας,δεύτερο ηλεκτρονικό θαύμα της,που δεν εντυπωσιάζει με την πρώτη ακρόαση αλλά αποκαλύπτεται σιγά σιγά. Οι τόσο προβλέψιμοι preset ήχοι που χρησιμοποιεί και το σχεδόν πανομοιότυπο μοτίβο των συνθέσεων λειτουργούν σαν παραπέτασμα καπνού αλλά σαν ακούσει κάποιος προσεκτικότερα, σαν παρατηρήσει την προσπάθεια άρθρωσης λόγου της συνθ χορωδίας - φαντασμάτων,που ακόμα και σήμερα εξιστορούν με σοκ και δέος την απόδραση από τα συντρίμμια,την πένθιμη υπόκρουση των τεχνητών steel drums, τα ψυχρά σαν πυροβολισμούς κρουστά και τα ανατολίτικα βουίσματα που μεταφέρουν εικόνες ανησυχίας,φόβου αλλά και κάποιας διαφυγούσης ελπίδας,τότε αυτό που αποκαλύπτεται, είναι ένα...