Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Planet Classics 2017: The Albums_02

02. Crack-Up - FLEET FOXES              (Nonesuch)   Η αγγελική φόλκ επέστρεψε φέτος!  Ήταν Άνοιξη προς Καλοκαίρι και οι βροχερές μέρες της περιόδου, ο αυτοκινητόδρομος ή η κεντρική λεωφόρος, η καλή μου διάθεση και ουράνιες μελωδίες τους συνδυάστηκαν για λίγες αλλά αξέχαστες και όμορφες στιγμές μέσα στο έτος. Οι δύο προηγούμενοι δίσκοι τους είναι κειμήλια για το Σπίτι, ο φετινός τους είναι ο δίσκος που μου αρέσει περισσότερο. Έρχεται ύστερα από απουσία ετών προς το τέλος αυτής της δεκαετίας και τα τραγούδια του κυλάνε σαν ένα ποτάμι από μελωδίες που τους αρέσει να παιδεύονται περνώντας από βράχους, παρακάμψεις και προσωρινή στασιμότητα με μεγάλη ευελιξία. Συναντάμε ένα πιο ώριμο σχήμα αλλά πάντα με την ικανότητα να γράφει μελωδίες που αποστάζουν τη Θεϊκή Ουσία της Κοσμικής Αμερικάνικης φολκ, την βάζουν σε νέα μπουκαλάκια και τα πετάνε στον άγριο ωκεανό για να φτάσουν στον ορίζοντα στο πάνω μέρος της εικόνα...

Planet Classics 2017: The Albums_03

03. Reaching For Indigo - CIRCUIT DES YEUX                (Drug City) « A moment that fell down in the life of Haley Fohr on January 22, 2016 - now in album form! Redefining and realizing the goals that were set to allow Haley become Circuit des Yeux and Circuit des Yeux to become Haley. » Πρόκειται για το πέμπτο άλμπουμ του μουσικού σχήματος της Haley Fohr , η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο της ας πούμε πειραματικής φόλκ από το 2007. Το '' Reaching For Indigo '' είναι από τους δίσκους που τιμούν την blues, folk και Ινδιάνικη μουσική χωρίς να μένουν σε φολκλόρ επίπεδα αλλά  επιχειρούν υπέρβαση σε περισσότερο πνευματικά επίπεδα. Η μυσταγωγική και υποβλητική ένταση του δίσκου συμπληρώνεται με τη θαυμάσια βαρύτονη φωνή της  Haley Fohr , που τραγουδά σαν να βρίσκεται σε κατάσταση ενόρασης και καθοδηγεί τα τραγούδια στις διάφορες μεταμορφώσεις τους. Όπως αναφέρει και το σημείωμα που διαβάσετε,...

Planet Classics 2017: The Albums_04

04. The Animal Spirits - JAMES HOLDEN & THE       ANIMAL SPIRITS             (Border Community) « British techno sorcerer and psychedelic shaman james holden is a man of many talents: zeitgeist-defining label boss, trend-setting producer, hugely in-demand monster remixer, and last but by no means least, he can count himself amongst that very modern breed of disc jockey with a special knack for layering seemingly divergent records with an unparalleled musical ear. » (via RA) Το πρώτο του single το δημιούργησε με το κομπιούτερ του και ένα δωρεάν πρόγραμμα επεξεργασίας, το 1999. Το 2006 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ και η Guardian έγραψε ότι είναι το καλύτερο ντεμπούτο ηλεκτρονικής μουσικής από την εποχή που κυκλοφόρησε το '' Music Has The Right To Children '' των BOARDS OF CANADA . Έχει κάνει δεκάδες remix από τον πιό άγνωστο μέχρι τη Madonna . Από τις αρχές όμως της παρούσας δεκαετία...

Planet Classics 2017: The Albums_05

05. Junea – MAY ROOSEVELT               (Inner Ear) «Το επίτευγμα του άλμπουμ είναι η αέρινη παραγωγή του, η αίσθηση φωτός και θερμότητας ανάμεσα στους σκοτεινούς τόνους και η όμορφη διάθεση που δημιουργούν οι συνθέσεις απαλλαγμένες από αδρές γραμμές τόσο σε μελωδίες όσο και στίχους. Όλα όμως ξεκινούν από το χέρι/εκτελεστή που μεταβάλλει το μαγνητικό πεδίο του theremin εκπέμποντας συναισθήματα και διαθέσεις της δημιουργού του. Ζούμε για μισή και κάτι ώρα σε ένα ονειρικό περιβάλλον, μία συμφωνία για συχνότητες, θέρεμιν και ρυθμούς με γενική μαέστρο μια αναδυόμενη καινούρια μουσική υπόσταση της May Roosevelt που μπορεί να δημιουργεί ακόμα πιο όμορφους κόσμους ήχων και ηλεκτρονικών διαστρωματώσεων, έχοντας ποπ ευαισθησία και κρυστάλλινο όραμα για τα κομμάτια της ψυχής που μετατρέπονται σε οκτώ από τα πιο υπέροχα «τραγούδια» που έχει γράψει ποτέ, τρυφερά και ονειρικά. « Ηρωίδα ενός μοντέρνου ψηφιακού ...

Planet Classics 2017: The Albums_06

06. Hiss Spun – CHELSEA WOLFE               (Sargent House)   « Some of the songs became a personal exorcism and some of them were written in dedication to the hardships that others have faced. »     Τα τραγούδια του '' Hiss Spun '' είναι άλλο ένα χρονικό της Chelsea Wolfe στον πυθμένα του σκοτεινού δρόμου με τους εφιάλτες της. Η λύσσα που τρώει την ψυχή της  αντιμετωπίζεται με βαριές μεταλλικές κλαγγές και βροντερούς, επιβλητικούς ρυθμούς, ψιθύρους και υπόγειες μελωδίες.  Ο χαρακτηρισμός '' doom metal'' είναι ο πλέον δόκιμος για να περιγράψει ηχητικά αυτό που ακούμε στο άλμπουμ και αποκτά μιά νέα διάσταση, με τους όρους που θέτει η καλλιτέχνης. Όχι ένα στυλιστικό, θορυβώδες άρμα αλλά ένας τρόπος για να περιγράψει καλύτερα την προσωπική της Κόλαση. Πλέον η άνοδος ή ακόμα και η συμφιλίωση με το Σκοτάδι έχει μετατραπεί σε μάχη και το '' Hiss Spun '' είναι μια αυθεντική καταγραφή εμπύριας πάλης με τις Δυνά...

Multiverse Classics ??17_Albums_7a+7b

07. a. Tantalising Mews / b. Cateared Chocolatiers - MOON WIRING CLUB     (Gecophonic) Κανονικά θα υπήρχε το περσινό άλμπουμ εδώ αλλά κατάφερα να ακούσω το έγκαιρα το καινούριο του υλικό. Δύο δισκογραφικές καταθέσεις όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια. Η μία σε βινύλιο και η άλλη σε διπλό cd. Και τα δύο με υλικό που ξεπερνά ότι έχει εκπέμψει το club από καταβολής χρόνου. Ο μουσικός αντίκοσμος των MOON WIRING CLUB , τώρα με περισσότερα ηχοχρώματα που ταλαντώνονται στην ίδια «σκοτεινή συχνότητα». Τα φαντάσματα επίσης έχουν υπόσταση. Παίρνουν τα ηνία και στήνουν πάρτυ. Ειδικά στο στο « Σοκολατάκια σε σχήμα Γατοαυτιών». Δεν έχει σημασία αν ακούτε σε αργές ταχύτητες. Δεν είναι το ίδιο «εκεί πέρα». Ένα μουσικό channeling με συνθέσεις που έχουν κατατοπιστικούς τίτλους για να μην χάνεστε στις ηχοπεριοχές με τα «17 αγάλματα που ονειρεύονται», για να μην μπλεχθείτε άσκοπα στον «Πνευματοϊστό του τριανταφυλλόκηπου», για να γοητεύσετε το πλάσμα που ονομά...

Planet Classics 2017: The Albums_08

08. Dedicated To Bobby Jameson – ARIEL PINK                (Mexican Summer) “ There is a part of me that still believes, ‘My name is Bobby Jameson and I am a star.’ I am also alone.”   Είχαμε «πολλά ράμματα για τη γούνα του» μετά από εκείνο το συναυλιακό φιάσκο στο Plissken του 2015. Να όμως που θα κάτσουμε ήσυχοι και θα «δοξάσουμε» την ευφυΐα του, σε μία από τις τρεις καλύτερες δισκογραφικές του καταθέσεις, αν όχι στην καλύτερη. Στο '' Dedicated To Bobby Jameson '' μας εκπλήσσει και πάλι με την άνεση να χρησιμοποιεί το στούντιο σαν παιδική χαρά, ειδκά τώρα που έχει ξεφορτωθεί προς το παρόν τους αγαπητούς Haunted Graffiti και επιστρέφει στο κλίμα των παλιών συνθηκών που ηχογραφούσε (μόνος και στην κρεβατοκαμαρά του). Κάνει σλάλομ με χαρακτηριστική ευελιξία ανάμεσα στα είδη του ροκ και της ποπ από όλες τις εποχές αλλά και στο φανκ αλλά αυτή τη φορά περισσότερο προσανατολισμένα και εστιασμένα από τα προήγουμεν...