Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Η πίστα που δάκρυζε...

Είχα ξεχάσει πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει έστω και ένα εξαιρετικό μπλογκ για να ξεφεύγεις που και που.Τονίζω το ξεφεύγεις ..Τελείως..

Ariel AD

Αν το παραπάνω σας φαίνεται σοκαριστικό τότε τί να πει κανείς για την επιλογή Αλκαίου για το φετινό διαγωνισμό της Eurovision. Οι σκυλάδες κατέλαβαν την κορυφή !Είναι ο καρκίνος της νεοελληνικής κοινωνίας.Κρίνοντας μόνο απο τα μπουζούκια,το τεκνοσκυλάδικο,τους φελλούς που το υπηρετούν και το επιβάλλουν με το έτσι θέλω, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί είμαστε σε μόνιμη παρακμή τις τελευταίες δεκαετίες.Εύχομαι να πιάσει πάτο.. Ευτυχώς που ο ARIEL PINK και οι HAUNTED GRAFFITI του, έχουν καινούριο τραγούδι. Το'' Round And Round '',θα κυκλοφορήσει σαν σινκλ στις 26 Απρίλη.Το κατεβάζετε ελεύθερα απο την ιστοσελίδα της 4AD.Έχει τις τυπικές Ariel σοφτ ποπ μελωδίες αλλά με πιο καθαρό ήχο και άψογη παραγωγή γενικότερα.Μπορεί να μην είναι τόσο δυνατό όσο τα προηγούμενα αλλά σίγουρα γίνεται πολύ κολλητικό,όταν συνηθίσεις την ανισόπεδη αλλά χαριτωμένη ενορχήστρωσή του...

Are You Ready To Fly ? (NEXT TIME PASSIONS : Live !)

Χρειάστηκαν πάνω απο 18 χρόνια για να δω τους NEXT TIME PASSIONS σε μεγαλύτερη σκηνή και κυρίως ν' ακούσω τα τραγούδια τους με σωστό ήχο.Μετά την καλύτερη εμφάνιση που έκαναν ποτέ,με όλα τα τραγούδια να ακούγονται καλύτερα και νεότερα, είναι έτοιμοι να πετάξουν στο αύριο,διαλύοντας οποιαδήποτε εικόνα του '' μαζευόμαστε που και που και κάνουμε κανένα live,έτσι, να θυμηθούμε τα παλιά '' Τον Σεπτέμβριο,μας είπαν ότι θα έχουν έτοιμο καινούριο δίσκο.Tα καινούρια τραγούδια που έπαιξαν ήταν πολύ όμορφα,τα κέφια είναι ψηλά και τα παιδιά δεμένα όσο δεν πάει..  Οι NEXT TIME PASSIONS ,μπορεί να μεγάλωσαν, αλλά δεν ξεχνάνε ποτέ,ότι η μουσική και ειδικά το είδος που παίζουν,απαιτεί ευαισθησίες που ξεχνιούνται όσο μεγαλώνεις. Αν στον 21ο αιώνα ξανασχοληθείς μαζί της,για να λειτουργήσει, πρέπει να έχεις κρατήσει αυτές τις ευαισθησίες ζωντανές.Και οι N.T.P. , φαινεται ότι τις κρατάνε ακόμα,ακμαίες,δίνοντας πόντους αυθεντικότητας,κρατώντας τους πολύ μακριά απο τον καταδικάστικό χαρ...

CARIBOU..

Το '' Swim '' είναι η υπέρτατη χορευτική στιγμή του CARIBOU και ο δίσκος που θα στείλει τους HOT CHIP στα αζήτητα ή στο νηπιαγωγείο πάλι.Μεγάλος μάστορας ο Καναδός. Περισσότερες εντυπώσεις αν και όποτε βγω απο το χορευτικό τριπ του άλμπουμ.Όταν χορεύουμε δε μιλάμε... [Update].. Είχε τις μελωδίες εύκολες.Απ' το φινάλε του '' Andorra '',είχε προειδοποιήσει,τί είναι ικανός να κάνει,άσχετα αν εμείς δεν το καταλάβαμε.Η χορευτική μουσική του δε θα ήταν σαν τις άλλες.Χωρίς να σφυροκοπά με beat,με βαρβάτα μπάσσα ή soul δεύτερα ή επιθετικά grime, επιστρατεύει μαλακές,χαλαρωτικές ρυθμογραμμές, σαν τα synths να το γύριζαν στη γιόγκα ξαφνικά, απωανατολίτικα κουδουνάκια,acid house Βρετανικής κοπής, μπερναντφεβρικές αναλογικές ηλιαχτίδες,ψυχεδελικές μελωδίες και το όλο αποτέλεσμα ακούγεται σαν τον διακαή πόθο των CHEMICAL BROTHERS να δημιουργήσουν την ψυχεδελικότερη συνέχεια του '' Surrender '' κάποτε...Οι ενορχηστρώσεις και η παραγωγή γενικότ...

Flash Delirium - MGMT

Πιστεύω ότι το δεύτερο άλμπουμ των MGMT ,ή θα είναι χαμένο σε ψυχεδελικά σύννεφα ,ανήμπορο να  συμμαζέψει τις επιρροές του και τις ιδέες του ή θα είναι ένα απο τα καλύτερα πράγματα που συνέβησαν στη ζωή σας..Και στις δύο περιπτώσεις τα ''παιδιά'' μάλλον δεν  πατούν στη Γη και ευτυχώς..Το καινούριο τους το ακούτε (και το κατεβάζετε ,αν θέλετε) ΕΔΩ . Είναι σαν να έχουν καταπιεί το καταπέτασμα απο επιρροές και να παρασύρονται σε ένα rollercoaster χρωμάτων ,ηλιοφάνειας και ευτυχίας χωρίς προφανείς λόγους.Το Pitchfork το περιγράφει καλύτερα αλλά μάλλον το τελικό αποτελεσμα το άφησε απ'έξω.Δεν είναι τα επτά διαφορετικά μέρη ,ούτε τα πνευστά ,ούτε το doo-wop ή o ARIEL PINK και οι BEATLES,που κάνουν το τραγούδι εντυπωσιακό. Είναι το θράσος τους να απορροφούν τα πάντα και να φτιάχνουν χωρίς να το παιδεύουν πολύ ,τραγούδια θετικά και χαρούμενα,να κάνουν τον ακροατή ν' ακούει καμπάνες απο τον ουρανό,σε μια εποχή που αυτό είναι ύποπτο σε αυτούς που φοβούνται τις αλλαγές ...

THE FALL..

Έχει καταντήσει αηδία πια.Δε μπορείς πλέον να τα βάλεις μαζί του.Τί να του πείς άλλωστε ? Να μάθει να τραγουδάει ?Σε συμφέρει να χάσεις αυτη τη μοναδική ερμηνευτική παραφωνία ?Να παίξει πειραματική ηλεκτρονική concrete ? Όρεξη έχεις να ακούς γκαραζ ανάποδα ? Να του πείς να το βουλώσει και να ψοφήσει ? Και πώς μετά θα βγάλεις συμπέρασμα για τα όρια  της ανθρώπινης παραξενιάς απο τη στιγμή μάλιστα που συνεχίζει απτόητος,στο δικό του σύμπαν και ανεπηρέαστος απο τις μουσικές εξελίξεις ? Όπου τον καλούν να συμμετάσχει με τη φωνή του,έχεις την εντύπωση ότι το τραγούδι είναι ένα πειραματικό ακυκλοφόρητο της μπάντας του. Είναι αλήθεια ότι τα είχα σπάσει μαζί του για 4-5 χρόνια.Όχι γιατί δεν μου άρεσαν οι δίσκοι του .Απλά δεν μου άρεσαν πολύ.Δεν ήταν τόσο εθιστικοί.Δε με κόλλαγαν στον τοίχο.Μου έφτανε να τους ακούσω μόνο μία φορά και όχι να τους λειώνω.Και αυτό με ενοχλούσε.. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια ,ύστερα απο έξι περίπου χρόνια αποχής [1994-1998],οι δίσκοι του μου με αναστατώνουν πάλι....