Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Είναι μετά το 2.18 όταν το καινούριο τραγούδι των YEAH YEAH YEAH'S απογειώνεται με την προσθήκη gospel χορωδίας. Έχει προηγηθεί κάτι που ακούγεται ευχάριστη έκπληξη άσχετα αν η επιμονή στο ρεφρέν,μυρίζει κάποια κατάσταση μη έμπνευσης. Το τραγούδι παίρνει σχήμα και ολοκληρώνεται με την  χορωδία....  Μπορεί να μην με κάνει να περιμένω με αγωνία το «τσίμπημα» του '' Mosquito '',που κυκλοφορεί στις 15 Απριλίου. Αλλά τουλάχιστον η Karen O και οι φίλοι της το σώζουν το πράγμα.....

Το δεύτερο άλμπουμ των STILL CORNERS είναι σχεδόν έτοιμο και η Sub pop υποστηρίζει ότι θα τους τοποθετήσει στην θέση που τους αρμόζει. Προφανώς το πρώτο τους άλμπουμ μπορεί να ήταν καλό αλλά όχι στο βαθμό που θα ήθελαν οι υπεύθυνοι και εδώ που τα λέμε το '' Creatures Of The Hour ''  ήταν εξαιρετικό αλλά πάντα θα μας φταίει που δεν το αγαπήσαμε με τη πρώτη ακρόαση  όπως τα σινγκλακια.Βέβαια αυτό ήταν δικό μας πρόβλημα όπως αποδείχτηκε.... Με το δεύτερο '' Strange Pleasures '' ,λέει, θα κινηθούν σε noir-pop και ηλεκτρονικότερα μονοπάτια υπό την επήρεια των '80'ς και το πρώτο σινγκλ '' Berlin Lovers '' σηκώνει όλο τα shoegaze πέπλα μακριά ,καθαρίζει τον ήχο και προαναγγέλλει καλή πορεία. Θα περιμένουμε....

Η Inga Copeland είναι το το μισό των πάλι ποτέ HYPE WILLIAMS ,τώρα Dean Blunt and Inga Copeland .. Η προσωπική της καριέρα ,έχει ξεκινήσει από το 2011 με ένα e.p.,λίγο σπάνιο πλέον αλλά που αξίζει να το ψάξει κανείς.  Το 2012,εμφανίστηκε ένα τραγούδι από επερχόμενο e.p. που δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Το '' B.M.W .'' δεν υπάρχει πουθενά πλέον παρά μόνο σε ένα βίντεο που λίγοι έχουν προσέξει και αυτό γιατί δεν είναι καν βίντεο.Και αυτό το τραγούδι όμως αξίζει να το ακούσετε γιατί γίνεται αρκετά εθιστικό όσο το περισσότερο το ακούτε.  Φέτος ετοιμάζεται για την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού της άλμπουμ '' Don't Look Back ,This Is Not Where You're Going ''.  Για πρόγευση κυκλοφορεί  e.p. με τον ίδιο τίτλο,που περιέχει τρία μόνο τραγούδια,τα οποία με βάζουν για τα καλά στο παιχνίδι της αναμονής. Και αυτό, γιατί εδώ, η Inga Copeland   μας παρουσιάζει  ένα καλοφτιαγμένο ,χαλαρό ,ονειρικό ρυθμικό στυλ που πατάει τόσο σε ποπ όσο και σε εναλλακτ...

Εξώφυλλο που σε προϊδεάζει για μουσική  σαν απογευματινό ξύπνημα την ώρα ακριβώς που το φως γκριζάρει την ατμόσφαιρα πιο πολύ κι από τα σύννεφα που ετοιμάζονται να ρίξουν καρέκλες. Θετικότατο σημάδι.. Δύο δείγματα που άκουσα πριν από κάτι μέρες, το '' Pittura Infamante '' και το '' Hypnotic Regression '' μου «έκοψαν» τα πόδια με τις πεντακάθαρες μετα- Cure , μετα -νεοκυματικές κιθάρες,τις στιλπνές βαθιές μπασογραμμές,διακριτούς σταθερούς  μετα - Joy Division ρυθμούς και τις αφοπλιστικές μελωδίες του τραγουδιστή με την ζεστή,καθαρή φωνή,που τραγουδά χωρίς «δράμα»,ένταση ή οργή και ακολουθεί την υπόλοιπη μουσική που με κάνει να νομίζω ότι βρίσκομαι κλειδωμένος στη Βαλχάλα της indie Βρετανικής σκηνής ανάμεσα στο θάνατο των Smiths  και λίγο πριν την γέννηση της νέας Britpop σποράς. Το ίδιο και ακόμα καλύτερα συμβαίνει και στα υπόλοιπα οκτώ τραγούδια του νέου,  δεύτερου, άλμπουμ των Ιρλανδών GIRLS NAMES , '' The New Life ''.. Η ...

Με τη διασκευή αυτή έκλεισαν χθες οι MECH▲NIMAL τη συναυλία τους στο Fuzz . Σε τέτοιες εποχές έχει πολύ μεγάλο νόημα μια διασκευή τέτοιου βεληνεκούς,όπως αυτή που ακούσαμε χθες ,σε αυτό το ψυχρό νεοκυματικό αριστούργημα/ύμνος στην Αστική μοναξιά και μελαγχολία . Η αναπαλαίωση εμποτίστηκε με την ψύχρα του 21ου αιώνα,το τραγούδι εξελίχθηκε και εκσυγχρονίστηκε. Και μάλιστα μακριά από την πόζα και την αποστασιοποιημένη ερμηνεία του Gary Numan. Το ακατέργαστο rap του Freddie F. και τα ονειρικά συνθ του Γιάννη Παπαϊωάννου δίνουν καινούρια πνοή στο τραγούδι. Επιμένω και σε επίσημη ηχογράφηση.Αυτή η διασκευή πρέπει να μείνει..... Προηγήθηκε ένα δυνατό σετ βασισμένο ολόκληρο στο περίφημο πια ντεμπούτο τους,που πέρα από τις αντιρρήσεις σε συγκεκριμένα στοιχεία του ήχου τους,ικανοποίησε τους πάντες. Η εμφάνιση τους σε μεγαλύτερο club ήταν απαραίτητη πλέον και φάνηκε  από το πόσο στιβαρή και καλύτερη ακούγεται η μουσική τους σε τέτοιους χώρους..Αν την επόμενη φορά η τα εξίσου σ...

Μετά από δύο εντυπωσιακές εμφανίσεις στο s.i.x.dogs   και αρκετές ακόμα ανά την περιφέρεια το σκοτεινό μηχανικό κτήνος που τρέφεται από την αρνητική πλευρά της σύγχρονης Αθήνας αλλά τη «φτύνει» πίσω σαν ηχητική μέθεξη μεταφέρει τον εξοπλισμό του από γκρίζους ήχους ,βρυχηθμούς ,ονειρικές kraut σκάλες και visuals έργα Τέχνης στη μεγαλύτερη σκηνή του Fuzz .  Παρέα τους ένα σχήμα που το βλέπαμε κάποτε συνέχεια να ανοίγει για μεγαλύτερα ονόματα και πάντα να μας δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα. Κυρίες και Κύριοι, οι MECH▲NIMAL και οι VICTORY COLLAPSE , εμφανίζονται σε λιγότερο από 24 ώρες στη σκηνή και  η δυναμική τους είναι σίγουρο ότι θα βρει το χώρο που τους αξίζει και ελπίζουμε και το μεγαλύτερο κοινό που αξίζουν....Εισέλθετε άφοβα...

Το ακούω εδώ και μήνες στο κεφάλι μου..Φταίει και το ραδιοφ-ο-νικό rotation, φυσικά. Πέρυσι  η  Zola Jesus έκανε μια χαλαρή διασκευή και πρέπει λογικά να έκανε τα κολλημένα indie να πάρουν λίγο σοβαρότερα την υπόθεση «καλή ποπ».  Αν ήμουν πιο γενναίος και δεν υπήρχε συνωστισμός στα καλά τραγούδια που μου άρεσαν το 2012 ,η Rihanna θα είχε δύο σινγκλ στα 50 πρώτα, με το '' Diamonds '' αρκετά ψηλά.. Σήμερα είδα πώς η Jessie Ware ερμηνεύει αυτό το τραγούδι.   Με την, όπως και να το κάνουμε, εξαιρετική φωνή της να βγάζει όλο το συναίσθημα μπροστά,απλά και απέριττα ,απογυμνωμένο από την λουσάτη παραγωγή,κατευθείαν στα συναισθηματικά κέντρα. Καμία από τις δύο διασκευές δεν μου άρεσε όπως η πρωτότυπη εκτέλεση παρ' όλα αυτά.Γιατί προφανώς αυτή τη φορά η αστρόσκονη της παραγωγής πέφτει,επιτέλους,σε ένα γερό, μελωδικό,ουσιώδες τραγούδι και το μετατρέπει σε ύμνο. Κάτι σαν να υπερβαίνει την καθημερινότητα με προορισμό την αιωνιότητα.Κάτι που η ποπ πολλές φορές κάνε...