Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

04. Skeleton Tree – NICK CAVE & THE BAD SEEDS       ( Bad Seed Ltd.) '' Το '' Skeleton Tree '' λοιπόν, έρχεται σαν τη σκοτεινή και βαριά αισθητική συνέχεια του '' Push The Sky Away ''. Ο πυρήνας και ο γενικότερος τόνος των τραγουδιών είναι κοντά σε αυτό, μόνο που η διάθεση, λόγω του τραγικότερου γεγονότος, σκιάζεται από κατάμαυρα σύννεφα που δεν θα φέρουν ποτέ τη λύτρωση της βροχής. Ambient περάσματα, σκοτεινές country αποχρώσεις, χωρίς ίχνος νοσταλγίας και ηρεμίας, εντυπωσιακά σχόλια από τα έγχορδα, με λίγες αλλά χαρακτηριστικές μελωδίες, περισσότερους θορύβους και ακαθόριστα ηχητικά πλέγματα. Οι   BAD SEEDS ,   με γενικό μαέστρο και κατά μεγάλο ποσοστό διαμορφωτή του νεότερου μουσικού στυλ τους,  Warren Ellis , δεν παίζουν με τον θεατρινισμό του μελοδράματος και δημιουργούν ένα έξοχο υποβλητικό, περισσότερο αιθέριο και πιο φορτωμένο συναισθηματικά περιβάλλον  για την πιο εύθραυστη ερμηνεία του Cave , που πλέον δεν τραγουδά ...

05. Xtreme Now – PRINCE RAMA             (Carpark ) Είχαν καιρό να μας παρουσιάσουν κάτι καινούριο οι παράξενες αδελφές Larson όμως οι μεταφυσικές τους εμπειρίες , η μαραθώνια παρακολούθηση extreme σπορ μετά γιγάντιας ποσότητας ενεργειακών ποτών , έδωσαν τ ο έναυσμα γι α τη δημιουργία αυτ ού του άλμπουμ.  Τελείως αλλόκοτες , αρκετά διασκεδαστικές και πιθανόν ντοπαρισμένες με την έξαψη όσων κατανάλωσαν, έ γρ α ψ α ν ένα άλμπουμ που μπορεί να περάσει σε ευρύ κοινό αν βέβαια το κοινό καταφέρει να συγχρονιστεί με την τρομακτική θετικότητα των αδελφών. Στο '' Xtreme Now '' οι PRINCE RAMA απομακρύνονται από τις Ινδικές επιρροές τους, είναι με τα μπούνια μέσα στις πίστες της δεκαετίας του '80, και ελίσσονται ανάμεσα στους SAINT ETIENNE , στις 80'ς σπορές, σε πανκ και σε φολκ μονοπάτια και δημιουργούν το καλύτερο και πιό κεφάτο άλμπουμ τους.  Από την αρχή ως το τέλος είναι σαν να βρίσκεται κανείς σε έν...

06. The Calm Before – MATT ELLIOTT         (Ici D'Ailleurs) ''..από το εξώφυλλο ( η καταπληκτική φωτογραφία ανήκει στον Γιάννη Παπαϊωάννου) γνωρίζει κανείς περίπου τι θα ακούσει. Η λιτή, στιβαρή μελωδία (με θαυμάσιες φολκ επιρροές, Leonard Cohen αλλά και Χατζηδακικά θραύσματα) κυριαρχεί στο άλμπουμ καθώς και η αργή κλιμακωτή ενορχήστρωση, με κυρίαρχο όργανο την ακουστική κιθάρα που συνοδεύει την υποβλητική, βαθιά φωνή του καλλιτέχνη. Και τα πέντε τραγούδια είναι όσο ήρεμη δείχνει η φύση πριν τη θεομηνία. Δεν είναι τραγούδια που γράφτηκαν με φυσιολατρική διάθεση, αλλά τα φυσικά στοιχεία έχουν έντονη παρουσία. Π ηγάζουν όμως από βαθιά εξομολογητική διάθεση και υπαρξιακή αναζήτηση. Το '' The Calm Before '' είναι άλμπουμ που έχει τη σπάνια δύναμη να κερδίζει άμεσα τον σοβαρό ακροατή με τη λιτή, υποβλητική του δύναμη. Χωρίς δράμα, χωρίς τσιρίδα, χωρίς έντονες ενορχηστρώσεις είναι μια ακουστική όαση στον άχρηστο θόρυβο που μας περιβάλλει. Ένας ...

7. Playclothes From Faraway Places -  MOON WIRING CLUB   (Gecophonic Audio Systems)   7. 5  Why Does My House Make Creaking Noises – MOON WIRING CLUB   (Gecophonic Audio Systems) Όπως κάθε χρόνο εδώ και με εξαίρεση μία χρονιά, επιτρέπουμε στον εαυτό μας μία ζαβολιά στη θέση επτά. Κάθε αρχές Δεκέμβρη το περίφημο MOON WIRING CLUB μέσω του αρχιμουσικού και αντιπροσώπου του στο παρών σύμπαν, Ian Hodgson , απελευθερώνει νέα μουσική που την κυκλοφορεί μέσω cd και βινυλίου ταυτόχρονα αλλά επειδή δεν προλαβαίνουμε να ακούσουμε τα αφήνουμε παρακαταθήκη για την επόμενη ανασκόπηση . Κάθε φορματ περιέχει διαφορετικά κομμάτια κάθε φορά, άσχετα αν είναι κάτω από τον ίδιο τίτλο ή όχι. Η μουσική που εκπέμπεται από αυτή τη Λέσχη είναι κάτι που μόνο εξωδιαστατική μπορεί κανείς να τη χαρακτηρίσει. Σαν μουσικός αντίκοσμος που διασπάει κανόμνες Φυσικής και Αστρονομίας, δημιουργεί σκουληκότρυπα και ξαμολάει την παραγωγή του στον δικό μας βαρετό κόσμο. Η π...

08.   Strangers – MARISSA NADLER               (Sacred Bones) Η Marissa Nadler είναι πάντα εκεί. Δεν ήταν ποτέ ξένη αλλά  δεν την αναζητούσα ποτέ. Ακούω τα άλμπουμ της όταν κυκλοφορούν, έχω κάποια αγαπημένα τραγούδια αλλά γενικά την έχω δεδομένη και πάω για το επόμενο νέο όνομα. Μερικές φορές καταλήγω σε μετριότητες και τότε μπορεί να ξαναθυμηθώ να ακούσει τα εύθραυστα τραγούδια της. Να ακούσω την αγγελικά πλασμένη φωνή της. Να ομορφύνω τις μέρες μου με λίγη υγρή μελαγχολία και ήρεμη ομορφιά. Με έχει πείσει ότι είναι σημαντική τραγουδοποιός. Ότι είναι η αιθέρια προβολή της Patsy Cline και της Elizabeth Fraser. Μετενσάρκωση νεράιδας σε αναζήτηση του τόπου της.  Το ότι στις ετήσιες λίστες μου δεν την συμπεριλαμβάνω ( εκτός από το '' Was It a dream? '') είναι από τα παράξενα του ιστολογίου.  Όμως φέτος δεν θα συμβεί αυτό. Και οι δύο κυκλοφορίες της είναι μέσα στις λίστες μου.  Το '' Strangers '' είναι από τα ά...

09. Front Row Seat To Earth – WEYES BLOOD            (Mexican Summer) Ήταν μια από τις πιο ευχάριστες ανακαλύψεις τις χρονιάς για μένα άσχετα αν η δεσποινίδα έχει μακρά ιστορία, στο χώρο του alternative.  Η δισκογραφία της περιλαμβάνει παραλλαγές του ονόματος, συμμετοχές σε μπάντες αλλά σαν Weyes Blood το άλμπουμ που την καθορίζει είναι αυτό, το τέταρτο προσωπικό της.  Η φωνή της, απαλλαγμένη από πολλά εφέ, είναι πεντακάθαρη, κυριαρχεί, καθοδηγεί και συγκινεί σε όλο το άλμπουμ. Έχει τη δύναμη να απογειώνει τις συνθέσεις και να ενοποιεί αισθητικά όλες τις επιρροές τους από διάφορα είδη κυρίως από ψυχεδελική φολκ, country, αναγεννησιακή μουσική, σοφτ ροκ και λίγο blues .  Η ηχητική διαύγεια και δομή των συνθέσεων  δίνουν την αίσθηση ότι το άλμπουμ δραπέτευσε από άλλη εποχή και έχει το προτέρημα της αμεσότητας  με τον ακροατή που μπορεί να ταξιδέψει στην Α θέση σε μελωδικούς παραδείσους και να απολαύσει τραγού...

10. The Hope Six Demolition Project – PJ HARVEY             (Vagrant ) Η P.J. Harvey   δημιούργησε φέτος τον πλέον φιλόδοξο δίσκος της. Ίσως περισσότερο από τις δυνάμεις της. Όμως είναι η Polly που αγαπάμε. Είναι το κορίτσι που δεν θα την ικανοποιούσε άλλο ένα άλμπουμ συμβατικό με το προηγούμενο της. Δεν το κάνει ποτέ αλλά αυτή τη φορά η πρόκληση που έθεσε στον εαυτό της ήταν μεγάλη. Πολλά όργανα, ογκώδης παραγωγή, γυαλισμένη παραγωγή, μεγάλη μπάντα.   Τα καλά τραγούδια όμως παραμένουν καλά τραγούδια. Είτε με κιθάρα , είτε με ροκ σχήμα, είτε με μεγαλύτερο ροκ σχήμα. Είτε αντλώντας απ΄το αισθητικό σεντούκι του καλλιτέχνη είτε επιλέγοντας κατασταλαγμένες μουσικές έννοιες (φολκ, μπλουζ).   Μια απλούστερη παραγωγή και λιγότερα όργανα θα ήταν αρκετά για να αναδείξουν τις συνθέσεις της που παραμένουν για άλλη μια φορά στο ύψος της ποιότητας που γνωρίζουμε εδώ και 23 χρόνια. Δεν γίνεται άλλωστε ...