Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

Το '' Trust '' είναι το πέμπτο άλμπουμ των PRINCE RAMA που συνεχίζουν σαν ντουέτο πλέον. Αρχικά το πλάνο ήταν να παρουσιάζεται ζωντανά σαν τελετή.Αλλά τελικά και τα έξι τραγούδια ηχογραφήθηκαν σε μια Χριστιανική Εκκλησία του 19ου αιώνα. Το '' Trust '' είναι πιο φωτεινό, πιο στοχευμένο, πιο τελετουργικό από τα προηγούμενα τους.. Επειδή Το Σπίτι τυγχάνει φανατικός θαυμαστής τους σταματά εδώ. Ακούω το άλμπουμ και χαίρομαι που υπάρχει έστω κι ένα άλμπουμ που ενδιαφέρεται για την ψυχική μου υγεία,τις τελευταίες εβδομάδες. Η μουσική των PRINCE RAMA , δεν είναι φτιαγμένη για να γνωρίζει επιτυχία στους New Age καταλόγους επιτυχιών του Billboard ( παρ'όλα αυτά είναι στο νο.6) ή χειρότερα στην ποπ κατηγορία ανάμεσα στις συνεχώς καυλωμένες ποπ κουκλίτσες και λιγούρηδες ποπ νταγλαράδες. Πώς μπορεί να επιβιώσει 'αλλωστε κάτι που θα αντιμετωπιστεί στην χειρότερη σαν «βαρετή,κουλτουριάρικη μουσική από βλαμμένους και παραμυθιασμένους χίππηδες/θρησκόλη...

Αυτό το τραγούδι αλλά και οι επιλογές του dj για την επόμενη μισή ώρα,ήταν το αποκορύφωμα της βραδιάς.Δεν είχα ξανακούσει το '' Nightcall '' του Γάλλου KAVINSKY ,σε παραγωγή των DAFT PUNK και με την Lovefoxx ( CSS ) στα δεύτερα φωνητικά, από την ταινία '' Drive '',κι ας υπάρχει εκεί έξω αρκετούς μήνες. Ομολογώ ότι ήταν έρωτας με το πρώτο άκουσμα διαρκείας απ'ότι φαίνεται από το ογδοηκοστό όγδοο... Ο DIRTY BEACHES ,το κύριο όνομα  και ο λόγος που το Bios γέμισε ασφυκτικά από κόσμο λίγο πριν, μπορεί να εντυπωσίασε με το retro μικρόφωνο, την άνεση και το cool παρουσιαστικό του,αλλά άφησε μάλλον χλιαρές εντυπώσεις.. Πέρα και πάνω απ'όλα,αυτό που παρουσίασε ο καλλιτέχνης μαζί με τον σαξοφωνίστα του ήταν η δικιά του φαντασίωση του πειραματικού ροκ των τελών της δεκαετίας του'70,όπως ερχόταν από τους SUICIDE και επιλεγμένες no wave μπάντες όπως των DNA καθώς και  ροκαμπίλυ φαντάσματα των '50'ς,με ολίγη James Brown . Χαρι...

'' Infinite .'' '' I died several times while listening to this '' '' I was shut down for 12 min.. '' ( σχόλια από youtube ).. Το '' 4 Walls '', δε με εκπλήσσει.Είναι μάλλον αυτό που θα περίμενα από αυτή τη συνεργασία. Μάγοι στη δημιουργία τραγουδιών με σκοτεινή ,υγρή από δάκρυα ή βροχή ατμόσφαιρα,δε θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κάτι πέρα από αυτό το Σκοτεινό μνημειώδες παραλήρημα σκοτεινών σκιών,ανατολίτικης μυσταγωγίας,φωνητικών στα όρια του Θρήνου,υπόκωφων,αργόσυρτων ρυθμών,λες και πλησιάζει το τέλος. Αυτό το κομμάτι είναι γραμμένο με μελανά χρώματα..Ελπίδα και κάθαρση καμμία..Ρέκβιεμ,πραγματικό,αν το αφήσεις να εισέλθει.Καλύτερα όχι... Αν όχι, θαυμάζεις απλά και στέκεσαι με δέος απέναντι στη μαεστρία των MASSIVE ATTACK και BURIAL . Ολοκληρωτική εμπειρία... Κυκλοφορεί σε 1000 πολυτελή αντίτυπα και από την άλλη πλευρά υπάρχει μιά δωδεκάλεπτη εκδοχή του εξαιρετικού '' Paradise Circus '' από τ...

 Τους χάσαμε το 1990.Ύστερα από πέντε πανέμορφα άλμπουμ,εγκατέλειψαν το σκάφος για δεκαεπτά χρόνια .Επανήλθαν το 2007,αλλά με την φετινή,ευχάριστη κυκλοφορία του '' Celestina II..Second Son '', επανήλθαν και στο Σπίτι, με τιμές. Πρόκειται για το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε το 2008 και θα ολοκληρωθεί την πρωτοχρονιά του 2012. Εδώ οι 17 PYGMIES ,μπαίνουν σε γαλαξίες μουσικής για soundtrack,συνδυάζοντας ambient/ηλεκτρονική μουσική Γερμανικής σχολής /φολκ/new age,δημιουργώντας ένα χαμηλότονο ήρεμο αλλά και γεμάτο από κοσμικό δέος, δίσκο τελείως έξω από το γήινο/αιθέριο πρωτογονισμό που μας είχαν συνηθίσει στο παρελθόν. Η κεντρική ιδέα είναι χαλαρά βασισμένη στο '' La Celestina '' ,μια ξακουστή Ιταλική νουβέλλα του 15ου αιώνα αλλά εξελιγμένη σε μια ιστορία Διαστημικής αναζήτησης που συνδυάζει πολιτικοκοινωνικά, αισθηματικά και τεχνολογικά στοιχεία αλλά και αναφορές στους Beach Boys και τον Rod Serling ... Ακούτε το άλμπουμ , εδώ καθώς...

Όταν σταματήσω να το σκέφτομαι ακόμα και στον ύπνο μου και να χαμογελώ σαν να βρίσκομαι εκτός πραγματικότητας είτε το ακούω στο στερεοφωνικό είτε στο κεφάλι μου,όταν τέλος πάντων αποφασίσω  να ξεφύγω από αυτό το άγριο κόλλημα και να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι αυτό το τραγούδι παραείναι τέλειο για αυτό τον κόσμο και να το αφήσω,τότε ναι, θα ασχοληθώ και με τις υπόλοιπες κυκλοφορίες. Μέχρι τότε, η απαστράπτουσα χορευτική εκδοχή του '' I Follow Rivers '' της LYKKE LI υπό τα «μαγικά» χέρια του The Magician θα είναι το μοναδικό ποπ τραγούδι,το μοναδικό τραγούδι γενικότερα που θα έχει σημασία για μένα από τα εκατομμύρια αυτής της διάστασης. Η ΤΕΛΕΙΑ ποπ επιτυχία....  Το πολύ όμορφο βίντεο της πρώτης,θαυμάσιας, αλλά θαμπής εκδοχής, παρακάτω..

..Και στις 14/10,κάπου στην Αθήνα παίζουν για πρώτη φορά....Λεπτομέρειες προσεχώς.....

Διασκευή στο γνωστό κομμάτι του πασίγνωστου συγκροτήματος που είχε ένα τραγουδιστή που σε συνεντεύξεις του έχω θαυμάσει για τον τρόπο που μιλάει και που ατύχησε να έχει μια νεροφίδα δίπλα του και μια τάση για αυτοκαταστροφή ,τελείως ακατανόητη.Κρίμα.. Όσο για τη διασκευή..Καλά περιμένετε σχόλια ; Δεν μείνατε με ανοιχτό το στόμα ; Αυτό το επικό ,αργόσυρτο,έγχορδο τείχος δακρύων με το Βαγκνερικό φινάλε, της πολύτιμης MAY ROOSEVELT ,είναι ένα μικρό κλασσικότροπο αριστούργημα,που φτάνει την πρωτότυπη σύνθεση σε άλλα ύψη... Δε σταματά με τίποτα να μας εκπλήσσει αυτό το κορίτσι.Ετοιμάζει και τρίτο άλμπουμ άκουσα.... Drain You Cover by MayRoosevelt ...Το τραγούδι βρίσκεται στο συλλεκτικό cd,με διασκευές σε τραγούδια των Nirvana,από Έλληνες καλλιτέχνες, που συνοδεύει τη συλλεκτική έκδοση του περιοδικού SONIC ,με αφιέρωμα στο συγκρότημα....