Το Σπίτι Με Τα Παράξενα

19. Panda Bear Meets The Grim Reaper – PANDA BEAR  (Domino) « ..Ύ στερα από δεκάδες ώρες ακρόασης ηχογραφήσεων του καλλιτέχνη, έχω την εντύπωση ότι το στυλ του, έχει σιτέψει στα αυτιά μου και πλέον το τελευταίοι του άλμπουμ ακούγεται πιο βάτο, ρυθμικότερο και φωτεινότερο από τα προηγούμενα. Άλλα και ιδέα μου να είναι, σε αυτό το άλμπουμ με τον, φαινομενικά και μόνο, μακάβριο τίτλο, ο PANDA BEAR δίνει περισσότερο χώρο σε αυτό που είναι η βάση της δημιουργικής του ταυτότητας και που παλιότερα έπλεε σε περίπλοκα και ενίοτε χαοτικά υποστρώματα μουσικής. Δίνει περισσότερο χώρο στη μελωδία και στα φωνητικά... » « ..Κατακτά συναισθηματικές κορυφές που οι περισσότεροι σύγχρονοι του ακόμα δεν έχουν δει ούτε με κιάλια. Και η τραγουδοποιία του πλέον ακουμπά στα όρια μιας νέας ηλεκτρονικής εποχής της, χωρίς να βαραίνει από την αγωνία της πρωτοπορίας και της αισθητικής αναζήτησης άλλα δίνει περισσότερη σημασία στο συναίσθημα με ένα περισσότε...

 20. Poison Season – DESTROYER  (Merge, Dead Oceans) Για οκτώ άλμπουμ και μία κασέτα, από το 1996 μέχρι το τέλος των '00'ς, οι DESTROYER ήταν απλά ένα side project του ενός από τους βασικούς συνθέτες των THE NEW PORNOGRAPHERS . Τι κι αν οι THE NEW PORNOGRAPHERS είχαν ξεκινήσει τρία χρόνια μετά από αυτούς . Τι κι αν τα άλμπουμ αυτά έδειχναν ένα ταλέντο που απλά έπρεπε να να έχει τριπλάσια φήμη από αυτή που είχε. Και ύστερα, με τη νέα δεκαετία, ήρθε το '' Kaputt '' (2011) . Ένα άλμπουμ που περιείχε,αυθαίρετα μιλώντας, κοσμοπολίτικη ποπ με έγχορδα, πνευστά και μπάσο να κυριαρχούν. Ήταν ένας δίσκος ιδιοφυής αλλά και πικρός. Ήταν ο δίσκος που έκανε τον Dan Bejar και την παρέα του γνωστούς παντού, με εμφανίσεις που ανέβασαν το δείκτη δημοτικότητας λίγο και φυσικά αναδείχθηκε και η προσωπικότητα του  Dan Bejar  . Ένας όχι κοσμοπολίτης, όχι γόης, όχι clean cut, αξύριστος, αχτένιστος, αγουροξυπνημένη/ξενυχτισμένη φά...

21. Thank Your Lucky Stars – BEACH HOUSE  (Sub Pop) Οι BEACH HOUSE είναι μόνιμα ψηλά στις προτιμήσεις μου από το 2010 και φέτος κυκλοφόρησαν δύο δίσκους που με άνεση τοποθετούνται άμεσα στις πρώτες θέσεις. Το μόνο εμπόδιο που υπάρχει για να έχω αυτό το άλμπουμ στα πέντε ή έστω στα δέκα πρώτα είναι απλά ότι έχω το '' Depression Cherry '' ήδη ψηλά και αυτή τη φορά ήθελα στην εικοσάδα να μην έχω δύο άλμπουμ από ίδιους καλλιτέχνες.  Κατά τα άλλα το '' Thank Your Lucky Stars'' είναι ένα λιγότερο φορτισμένο και πιο ονειρικό άλμπουμ από το ''Depression Cherry'' .  Ακούγεται περισσότερο χαλαρό με τις ίδιες παραδεισένιες αρμονίες και την ολοένα καλύτερη Victoria Legrand να ξελογιάζουν για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες.  Σε τέτοιες χαοτικές στιγμές η ύπαρξη άλμπουμ σαν το '' Thank Your Lucky Stars'' ανήκει καθαρά στην ουτοπία και στο ευχάριστα ανέλπιστο.  Πάνω που χάνει κανείς την ελπίδα έρχονται δίσκο...

26. Discreet Desires – HELENA HAUFF  (Werk Discs, Ninja Tune) H Helena Hauff , διαφέρει από τις συνηθισμένες techno παραγωγούς και καλλιτέχνες. Έχει σπουδάσει Καλές Τέχνες, Φυσική, επιστήμη της συστηματικής μουσικής αλλά παρ΄όλα αυτά απορρίπτει κάθε εκπαιδευτικό σύστημα και προτιμά να είναι dj, να μην εφαρμόζει τη θεωρία αυτής της μουσικής που σπούδασε και να νοιώθει πιο πανκ στο πως αντιμετωπίζει τη μουσική της. '' It’s good to know your synthesisers and how you can work with them, but you don’t have to study music science to do that. You have to just make music'' δήλωσε στο Fact πριν κάτι μήνες. Το '' Discreet Desires '' είναι το ντεμπούτο άλμπουμ της νεαρής Γερμανίδας που μας είχε προετοιμάσει με μια σειρά εξαιρετικών e.p. για το τι είναι ικανή να κάνει. Το άλμπουμ θα μπορούσε να είναι μια ρετροσπεκτίβα όλης της σημαντικής ηλεκτρονικής μουσικής από τους KRAFTWERK στους DREXCIYA και μετά στη γενικότερη techno ευρωπαϊκή σκηνή από τ...