Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΚΙ ΑΝ ΕΓΕΡΑΣΑΝ.....


Οι συναυλιες του Nick Cave και των Bad Seeds τα τελευταια χρονια στην Ελλαδα, δε θυμιζουν τυπικες συναυλιες οπου ο καλλιτεχνης προσπαθει να δειξει η να επιδειξει στο κοινο τις τελευταιες του δημιουργιες, η ,μιλωντας για την Ελληνικη συναυλιακη πραγματικοτητα,να προσπαθησει να αποδειξει γιατι καποτε ηταν σημαντικος και οτι αξιζει να περιφερεται ακομα στοχευοντας στις αναμνησεις του κοινου του. Εχοντας καθιερωθει στη χωρα μας ,σαν ο πιο δημοφιλεστερος live performer, ολων των εποχων ,Nick Cave ,ερχεται εδω πλεον ,να διασκεδασει κι αυτος πια, μαζι μας.Ετσι η φιλικη ατμοσφαιρα του Σαββατου 07-06-2008,σε συνδυασμο με τις εκπληκτικες εκτελεσεις των καινουριων του τραγουδιων και φυσικα με τα αγαπημενα παλια κομματια,που αλλα ακουγονται ακομα ( Weeping Song, Papa won't Leave You Henry),αλλα ,δυστυχως ,καθολου ( The Ship Song,Your Funeral My Trial), και ενα, που παντα ευχομαι να μην ξαναπαιξει αλλα παντα παιζει παρ'ολα τα ταματα (Deana),μας αφησε με τις καλυτερες εντυπωσεις για αλλη μια φορα.Πιο ροκ απο ποτε ,πιο ορμητικος ,πιο χαρουμενος αλλα και με διαθεση για επικοινωνια και χιουμορ με το κοινο,o Nick Cave ηταν σε μεγαλα κεφια,οπως φυσικα και οι υπολοιποι Bad Seeds. Ηταν κατι σαν παρτυ, μεχρι και παραγγελιες ζητησε, πραγμα, που δε συνηθιζει. Εχω δει τον Cave σε κακη κατασταση (1987), να βρυχαται σαν θηριο λιγο πριν ψοφησει, τον εχω δει σε πιο ηρεμη κατασταση να δινει την πιο συγκινητικη συναυλια που εχω δει ποτε απο αυτον (1989),υστερα τον εχω δει να εχει τον αερα του μεγαλου καλλιτεχνη στις επομενες και τωρα τον ειδα σαν ενα ανθρωπο που απλα ''πεταει'',και πιστεψτε με ετσι θελω να παραμεινει.. Οσο για τον ED KUEPPER , επαιξε απλα για να ζεστανει το κοινο.Δηλαδη με το ενα τεταρτο των δυνατοτητων του . Δε μπορω να φανταστω την ενταση της ηλεκτρικης καταιγιδας που μπορει να εξαπολυσει αυτος ο ανθρωπος ετσι και παιξει κανονικο σετ.Και ας εχει τον εκπληκτικο JEFFREY WEGENER μαζι του , μονο. Οι δυο τους παιζουν σαν μια κανονικη μπαντα. Αραγε θα επιχειρησει να τον φερει, ξανα, καποιος εδω για κανονικη συναυλια ?Εστω και για 100 ατομα ,ρε παιδι μου..Μεγαλη Μορφη !

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom