Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

KOSMOS FESTIVAL....

Αν ήταν στη Σαχάρα θα ήταν μιά πολύ μικρή όαση, με δέντρα. δροσιά και ποτά. Στην Τσιμεντοέρημο της Αθήνας είναι μια μικρή όαση για ειδικά φεστιβαλάκια που δεν απαιτούν πολύ, αλλά σχετικό κόσμο.Εκεί την πρηγούμενη Τετάρτη 1-07, έκαναν στάση και οι TINARIWEN. Ήταν η δεύτερη φορά που εμφανίζονταν στην Ελλάδα και ο κύριος λόγος που βρέθηκα στο KOSMOS FESTIVAL, απορρίπτοντας χωρίς δεύτερη σκέψη άλλο ένα indie festival (c**a c**a soundwave). ''Welcome To The Desert !'' ήταν τα πρώτα λόγια τους και μέχρι το τέλος της εμφάνισής τους, η ήρεμη δύναμη της μουσικής τους είχε κυριαρχήσει στο χώρο,προκαλώντας ποικίλλες αντιδράσεις. Από τη απλή απάθεια ,μέχρι την απόλυτη κατάνυξη, με ενδιάμεσο κάτι ''κρύα'' σχόλια μπουζουκοκουλτούρας (έλα ,δώσε,μεγάλε κλπ). Η χαλαρή,γήινη,απαλή μουσική τους ''μιλά'' σε άλλες συχνότητες, ξεχασμένες από τα αστικά αυτιά μας. Απαλλαγμένη από νευρωτικές εντάσεις και αρνητισμό,εισχωρεί στο μυαλό, στη ψυχή και στο σώμα, προσκαλώντας τον ακροατή πίσω στη μουσική των απλών ανθρώπων,μουσική αρχέγονη βγαλμένη απο την ψυχή.Είναι παράξενο αλλά και εντυπωσιακό ταυτόχρονα πώς μπορούν να δημιουργούν τέτοια μουσική,με στίχους που μιλάνε για τη σκληρή ζωή τους, αλλά χωρίς μίσος και οργή,ενώ η ζωή τους έχει στιγματιστεί αρκετές φορές απο τις πολιτικοκοινωνικές αναταραχές του τόπου τους και θα μπορούσαν να έχουν σκληρότερους στίχους και μουσική. Οι κιθάρες τους μαγεύουν,εκστασιάζουν και οδηγούν σε ψηλότερα πνευματικά επίπεδα την ακρόαση.Οι δεύτερες φωνές,ομορφαίνουν και γεμίζουν ευφορία την ψυχή,ενώ οι λιτοί ρυθμοί τους είναι αρκετοί να σε κάνουν να χορέψεις. Με συνεπήραν,όπως και στους δίσκους τους.Ευγενέστατοι,ντυμένοι με τις παραδοσιακές στολές τους, υπερήφανοι αλλά απλοί,έπαιξαν πολλά από τους τρείς προηγούμενους αλλά και κάμποσα απο το καινούριο (πανέμορφο) Imidiwan... Εκεί επίσης,στον Ιππικό όμιλο στο Γουδί, ξαναείδα για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τους BAJOFONDO. Πολλά δεν χρειάζεται να πω ,μιάς και το σετ ήταν ίδιο με τις προηγούμενες δύο,συντομευμένο όμως, λόγω φεστιβαλ.
Απλά ότι ήταν η καλύτερη εμφάνισή τους ,η πιό ''ζωντανη'',με καλύτερο ήχο και εξίσου κεφάτη.
Απολαμβάνουν και οι ίδιοι την δίκαιη επιτυχία τους εδώ,παίζοντας χαλαρότερα και αμεσότερα. Η Μεσόγειος μπορεί να μην είναι τελικά τόσο μακριά από το Rio Del Plata... Οι DUB INC., που άνοιξαν το φεστιβάλ, ενθουσίασαν το ήδη φτιαγμένο για χορό και διασκέδαση κοινό του φεστιβάλ, επιστρατεύοντας ό,τι τετριμμένο χιπ χοπ και ρέγγε κολπάκι υπάρχει για να έχεις το κοινό στα πόδια σου,είτε στη μουσική τους ,είτε στην σκηνική τους παρουσία.Προσωπικά, βαρέθηκα... Τους ORISHAS δεν τους είδα..Κάποια άλλη φορά.Το Σπίτι Με Τα Παράξενα εύχεται στο KOSMOS FESTIVAL να συνεχίσει, γιατί η μουσική εκτός των συνόρων της ΑμερικανοΒρετανικής ποπ και ροκ.παραμένει άγνωστη αλλά και είναι απαραίτητη τώρα που το Παγκόσμιο Χωριό κοντεύει να φάει όλα τα χρώματα και τις αποχρώσεις. Προσωπικά θα ήθελα ακόμα πιό άγνωστες παραδοσιακές σκηνές αλλά και Ελληνικές συμμετοχές,εκτός των γνωστών.


Σχόλια

Ο χρήστης mermyblue είπε…
Τι κρίμα που δεν τα κατάφερα να έρθω!
πολύ θα ήθελα να ήμουν εκεί,Χρήστο, αλλά μας ήρθαν σε περίοδο ισχνών αγελάδων...κ μακάρι να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια να φέρνουν διαφορετικά συγκροτήματα, συγκροτήματα του κόσμου

καλησπέρα κ καλό υπόλοιπο Κυριακής
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Καλησπέρα mermy ! Δίκιο έχεις για τις ισχνές αγελάδες και το εισιτήριο δεν ήταν και φθηνό.Μακάρι όχι μόνο να συνεχιστεί αλλά και να έχουμε κάθε χρόνο και άλλες μουσικές εκτός των λάτιν.Αραβικά,Σουδανικά,Μεσογειακά κλπ.
Να'σαι καλά ..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom