Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Flashmob...


Κυκλοφόρησε σήμερα, έξω.Ακόμα το ακούω από mp3 και περιμένω την ώρα και τη στιγμή να το βάλω στο ''υπερπολυτελές και πανάκριβο'' cd player μου, μοντέλο 1996 (ούτε τα γραμμένα παίζει πιά) και ν' απολαύσω το disco υπερθέαμα του Γάλλου, σε μάξιμουμ ένταση..
Το έκανε πάλι το θαύμα του.Άργησε αλλά ''καίει'' ξανά.Πότε βρώμικο,πότε ονειρικό,πότε σκληροπυρηνικό,το Flashmob του VITALIC, ξεπατώνει στο χορό τους θαμώνες του Σπιτιού και εντυπωσιάζει με την ποικιλία του από ήχους ,ηχοχρώματα και ρυθμικές παραλλαγές.
Σίγουρα όχι τόσο μοντέρνο,σίγουρα όχι τόσο εκρηκτικό όσο το Ok Cowboy, αλλά σίγουρα ούτε και τόσο ρετρό,είναι ένα αστραφτερό χορευτικό άλμπουμ που ξεχωρίζει από το πρώτο άκουσμα.Αν δεν είχε και τα δύο ''See The Sea'' θα ήταν ακόμα ψηλότερα...
Το ''αντίπαλον δέος'' και ο μόνος παραγωγός/dj, που μπορεί να κοντραριστεί στα ίσα με τους υπέρτατους DAFT PUNK (θέλει ακόμα όμως να τους φτάσει).
Μη  το κατεβάσετε.Περιμένετε μέχρι να έρθει κι από τα μέρη μας....Αν δεν αντέχετε όμως ..... 

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
σιγά μη θέλει πολυ να τους φτάσει. Αν το ok cowboy ήταν 4φορέςκαλύτερο απο το discovery, το flashmob είναι απλά 2 επίπεδα πάνω. Ο φουτουρισμός και αυτή η εναλλάγη που λες είναι τόσο μπροστά, που μπορεί να τρώει απο τα έτοιμα για αλλά 2 albums. Αν κάτι του λείπει είναι η sophisticated ανάπτυξη των κομματιών αλα poney part 2...
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Θα έλεγα ότι και τα δύο του άλμπουμ είναι 2 επίπεδα πιό πάνω απ' το Human After All..Το Discovery είναι ακόμα σπουδαίο και λιγο μακρια για να το φτάσει κανείς.,..
Όπως και να έχει ο Vitalic είναι εξαιρετικός.Συμφωνώ εν μέρει με την ανάπτυξη και χαίρομαι πραγματικά γι'αυτό το σχόλιο.
Ώρα για χορό όμως.Έτοιμος-η ?

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom