Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

PAULA & MARK...


Ήταν μια κατεξοχήν Φθινοπωρινή μέρα η Δευτέρα του Νοέμβρη.Και με φεγγάρι στη μέγιστη λαμπρότητά του.Δεν έβρεχε πιά ,ο ουρανός είχε καθαρίσει και η υπόγα του Ροντέο είχε μαζέψει αρκετό κόσμο για μιά ομαδική νοσταλγική παραίσθηση υπό τους ήχους τραγουδιών που σημάδεψαν την   δεκαετία του '90, είτε σε ατομικό είτε σε μαζικότερο επίπεδο.

Η PAULA FRASER,ήταν η πρώτη που ''έσυρε το χορό''.Μ'ένα σετ από τραγούδια του παλιού της σχήματος (TARNATION) και μερικά πρόσφατα συν ένα καινούριο,έπιασε το στίγμα της βραδυάς από το ''βούρκο έως τ'αστέρια''. Φεγγαροφωτισμένη νοσταλγία, θλίψη αλλά και ομορφιά,κουβάλησε όλο το συναισθηματικό φορτίο,το εναπόθεσε με την κρυστάλλινη ,εύθραυστη ,μοναδική φωνή της στο κοινό,χαρίζοντας μας σπάνιες στιγμές θαλπωρής και ψυχικής ισορροπίας. Έπαιξε λίγο αλλά ήταν από τα πιό όμορφα σετ που έχω παρακολουθήσει φέτος.
(+) : Watercolor Lines, Your Thoughts And Mine, Games Of Broken Hearts,An Awful Shade Of Blue και τελειωμό δε θα'χω.Επίσης αυτή τη φορά στο Ροντέο το κοινό έδειχνε να σέβεται περισσότερο τον καλλιτέχνη με αποτέλεσμα να μην ακούγεται άχνα και όλοι να είναι προσηλωμένοι πάνω της.
Οι πιό πολλοί βέβαια ήρθαν για τον MARK GARDENER. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει πόσο αγαπήθηκαν οι RIDE, στην εποχή τους.Η συγκίνηση και τα χαμόγελα ευτυχίας καθώς ο σαραντάρης πιά Mark,χωρίς την πλούσια κόμη-κατατεθέν (όλοι γερνάνε δυστυχώς),ξεκινούσε να τραγουδά,ήταν έκδηλη. Σε μεγάλη φόρμα,με εξαιρετική φωνή και πολύ καλές αποδόσεις τραγουδιών,από τους RIDE μέχρι το δικό του αρκετά καλό προσωπικό άλμπουμ,κατάφερε να ικανοποιήσει τους δύσπιστους αλλά και να καταγοητεύσει τους παλιούς οπαδούς.Μπορεί να μας έλειπε ο ηλεκτρισμός αλλά τα καλά τραγούδια παραμένουν καλά τραγούδια από κούνια.

.Ομολογώ ότι  περίμενα να περάσω καλά σε αυτό το double bill αλλά όχι ΤΟΣΟ καλά.Όλα λειτούργησαν άψογα, υπήρχε ενθουσιώδες κλίμα, ατμόσφαιρα όλο και πιό σπάνια τα τελευταία χρόνια και με κάνει να αισιοδοξώ.Ήμασταν εξαιρετικό κοινό.Οι δύο καλλιτέχνες ανταπόδωσαν τη ζεστασιά που τους δείξαμε και γενικά δεν υπήρξε τίποτα αρνητικό στον αέρα...Λείπουν τα (-),από αυτή την ανάρτηση.
(+) : The Story Of The Eye,Twisterella,Dreams Burn Down,Unfamiliar,Snow In Mexico,Vapour Trail κλπ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom