Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ramblin' Man


Δεν είναι λίγο να ξεσκονίζεις την αραχνιασμένη σου σοφίτα και ξαφνικά να ανακαλύπτεις ανάμεσα σε σκονισμένες παλιές φωτογραφίες και σπασμένες αναμνηστικές χορδές,μαγνητοταινίες απο ηχογραφήσεις του παρελθόντος..
Ειδικά αν αυτές οι μαγνητοταινίες περιέχουν σκαριφήματα από τραγούδια που δεν είδαν το φως της ημέρας όσο ο αγαπητός φίλος και συνθέτης που συνεργαζόσουν ήταν εν ζωή.Ξαφνικά το μυαλό αρχίζει να πηγαίνει ανάποδα αλλά την τελευταία στιγμή η ανάμνηση γίνεται μία σπίθα δημιουργίας.Τηλεφωνείς σε μουσικούς σύγχρονους του συνεργάτη σου αλλά και μερικούς πολύ σπουδαίους φαν που κράτησαν τη φωτιά της αγάπης γι αυτόν άσβηστη και την μετέδωσαν στα δικά τους τραγούδια.
Δουλεύεις μαζί τους αυτά τα τραγούδια. Τρία χρόνια σου πήρε να τα μεταμορφώσεις σε πραγματικά τραγούδια με χαρακτήρα ,αίμα ,σάρκα και μνήμες.Οι μουσική που έδωσαν τη δημιουργική ανάσα επέλεξαν να ονομάζονται με το όνομα του μεγάλου απόντος.Βάζοντας ένα Sessions Project στο τέλος,για να μην προκαλέσει περισσότερες ανατριχίλες απ'ότι πρέπει.
Ακούς το τελικό αποτέλεσμα.Αναπνέεις με ανακούφιση. Το project, λειτούργησε μιά χαρά.Τα τραγούδια ακούγονται σαν να προέρχονται απο δικές τους δουλειές αλλά πάντα με την ευλογία του Δημιουργού, άσχετα αν μερικά μπάζουν λίγο.Στο τέλος όμως, πιστεύεις ότι το Φάντασμα στη Λεωφόρο έκανε πολλαπλά possesion και μπήκε στους κατάλληλους μουσικούς,κυριαρχώντας στην ατμόσφαιρα.
Ο Άγριος Σπόρος δεν έγινε Κακός αλλά άνθισε μπλούζ, ενός νέου αιώνα με την παλιά μαγεία...Τα περισσότερα από αυτά θα προστεθουν στο ευλογημένο jukebox του Φεγαροχτυπημένου Μοτέλ,λίγο πιό κάτω από το Σπίτι της Λεωφόρου Highland.........
Mission Acomplished..Rest In Peace Jeffrey και είθε η μαυρίλα των μπλούζ σου να μας δίνει Δύναμη.....
 To άλμπουμ " We Are Only Riders",είναι μιά συλλογή απο ακυκλοφόρητα και ακατέργαστα τραγούδια του JEFFREY LEE PIERCE που βρήκε σπίτι του ο CYPRESS GROVE, χρόνια συνεργάτης αυτής της Μορφής του Αμερικάνικου ροκ του 20ου αιώνα.
Επέλεξε εννιά συν το γνωστότερο και κυκλοφορημένο ''Lucky Jim" και παρέα με τα ονόματα που θα διαβάσετε στη λεπτομερή λίστα παρακάτω ,τα ολοκλήρωσε και το αποτέλεσμα είναι την απόλυτη συλλογή Φόρος Τιμής που έχετε ακούσει ποτέ.Κυκλοφορεί επίσημα εδώ και εννια μέρες περίπου απο τη Glitterhouse. Οι οπαδοί των GUN CLUB και του Jeffrey θα καταλάβουν πώς ακούγονται ,διαβάζοντας μόνο τα ονόματα αυτών που τα τραγουδάνε...
Nick Cave“Ramblin’ Mind” ( τί κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια ?)
Mark Lanegan “Constant Waiting” ( το ίδιο)
The Raveonettes “Free To Walk” ( κάπου εδώ εμφανίζεται και το Φάντασμα των Mazzy Star..)
Debbie Harry “Lucky Jim” ( ήταν για χρόνια,πρόεδρος του φαν κλαμπ της ,ξέρετε..)
Lydia Lunch “My Cadillac” ( η μόνη παραφωνία εδω μέσα)
David Eugene Edwards“Ramblin’ Mind” ( ο μόνος που επιτρέπεται να τον κοιτάξει στα μάτια)
The Sadies “Constant Waiting” (....)
Mark Lanegan & Isobel Campbell“Free To Walk” ( το ντουέτο αρχίζει και γίνεται γραφικό,αλλά δίνει ερμηνεία ολκής,καλύτερη από τα γερόντια παρακάτω.)
Lydia Lunch “St. Marks Place” (τα'παμε και πιο πάνω)
Crippled Black Phoenix“Bells On The River” ( απλά μεγαλειώδες)
Cypress Grove “Ramblin’ Mind” ( ο άνθρωπος που τιμά τη μνήμη,όπως πρέπει)
Johnny Dowd “Constant Waiting” (...)
Nick Cave & Debbie Harry“Free To Walk” (κάντρι ντουέτο,α λα Cave..)
Mick Harvey “The Snow Country” (...)
David Eugene Edwards & Crippled Black Phoenix“Just Like A Mexican Love” ( όπως καταλαβαίνετε, εδω,έχουμε το απόλυτο highlight του δίσκου.Πάθος για έναν αιώνα)
Lydia Lunch, Dave Alvin, And The JLP Sessions Project “Walkin' Down The Street (Doin' My Thing)” ( Θα το προτιμούσα με τον Νικόλα και τον Ευγένιο....)

Σχόλια

Ο χρήστης □■ The Eraser □■ είπε…
~Απρόσμενη κυκλοφορία! Αλλά παίζει στο repeat τις τελευταίες μέρες.

~Ανυπομονώ για νέους Gorillaz μαζί με την νέα δουλειά των grinderman.
Ο χρήστης Unknown είπε…
I've gone down the river of sadness
I've gone down the river of pain
in the dark, under the wires.
I hear them call my name

I gave you the key to the highway
and the key to my motel door
and I'm tired of leaving and leaving
so, I won't come back no more

Oh, my dark-eyed friend
I'm recalling you again
soft voices that speak nothing
speak nothing to the end...............................

το υπολοιπο δικο σου
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Κάποιος έχει νοσταλγήσει άσχημα τελευταία και γαμώ το και εγώ "κάπως είμαι" τελευταία ....

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom