Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

21st Century...

 - Η εμφάνισή τους ήταν αρκετή για ν'αλλάξω άρδην τη γνώμη μου γι'αυτούς.Το "Waiting For You'',δεν ήταν τόσο τολμηρό όσο αυτή η θεοσκότεινη,φουτουριστική,μετα-τριπ χοπ μυσταγωγία.Για την ακρίβεια οι συνθέσεις του άλμπουμ αποκτούσαν άλλο νόημα σε ζωντανή απόδοση.Ξεκολλημένοι απο το σύνδρομο Massive/Tricky, η αφαιρετική,επίτηδες χαμένη στο Σύμπαν πεμπτουσία της μουσικής τους βγήκε στην επιφάνεια αποκαλύπτοντας ένα σύνολο που προχωρά αυτό το κατακαημένο είδος του trip hop εκεί που έπρεπε να βρίσκεται πριν μπει στα σαλόνια.Στο trip και στην αναζήτηση ουρανού και όχι στο hop και στην λαμέ παρακμή....
-
- Ακατάλληλη ώρα βγήκε ο Jamie Vex'd.Σίγουρα δε χρειαζόταν ύστερα απο την προηγούμενη υποβλητική εμφάνιση των KING MIDAS SOUND. Έπαιξε ένα dj set εκρηκτικότερο και με τον καλύτερο ήχο που έχω ακούσει απο αντίστοιχα λευκά αγόρια του είδους,αλλά φούλ κλισέ.Μπροστά σε αυτό που επακολούθησε,καλύτερα να μην γινόταν σάντουιτς.Επίσης στα μείον η μεγάλη διάρκεια του σετ.Δεν πρέπει να υπερβαίνουν το σαρανταπεντάλεπτο,τώρα πια και ειδικά όταν ο ''μεγάλος'' ανεβαίνει στη σκηνή δεν τον αφήνουμε να περιμένει,ούτε για δέλα λεπτά....
- Το σπουδαιότερο όνομα της εκδήλωσης,ο λόγος που κατέβηκα στο bIOS.Αν έπαιζε αμέσως μετά τους KING MIDAS SOUND θα μιλάγαμε για το πιο προχωρημένο σετ που έχω δει ποτέ.Αλλά φυσικά όχι.Βγήκε στις 2.50,ξημερώματα ,ήταν τρομερά κεφάτος και απέδειξε γιατί διαφέρει από τους υπόλοιπους και γιατί ανήκει σε άλλη κατηγορία απο τις συνηθισμένες...
Οι ασύμμετροι ρυθμοί,τα αμπιεντ ξυσίματα ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ στιγμές,όλοι οι θόρυβοι και οι soul ήχοι που φτιάχνουν αυτό το μετα μουσικό εκτόπλασμα ,δεν είναι απλά μια ακαταλαβίστικη μουσική ταπετσαρία για εστετ  ψηλομύτηδες αλλά ένα αισθησιακό space funk που σε οδηγεί κάπου. Η αίσθηση του να σε ταξιδεύει κάποιος, με τη μουσική και τους ρυθμούς του ,δεν την είχα ποτέ ως τώρα απο τους Mac-μουσικούς που έρχονταν κατα καιρούς εδώ..Δεν περιγράφω άλλο..
Υ.Γ. 1 : Δεν κατάφερα να παρακολουθήσω το σετ του Bug.H πατροπαράδοτη-κακή-συνήθεια του να ξημερώνομαι σε κλαμπ δεν είναι του γούστου μου...Ειδικά αν τα ωράρια δεν τηρούνται ενώ μπορούν.Τί τα ανακοινώνουν ήθελα να 'ξερα ?
Υ.Γ. 2 : Δεν ξέρω πώς θα φαινόταν στους υπεύθυνους του bIOS, αν κάποια στιγμή άλλαζαν τακτική και τηρούσαν τις ακριβείς ώρες αλλά και τη σειρά εμφάνισης των καλλιτεχνών.Επίσης δεν ξέρω πώς θα φαινόταν αν ονόματα βεληνεκούς του FLYING LOTUS,έβγαιναν ώρες που ο κόσμος μπορεί να παρακολουθήσει και όχι να τους περιμένει στις 12 και να τους βλέπει στις τρείς ή και καθόλου...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom