Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

DUM DUM GIRLS..


'Οταν στο πρώτο live σου ακούγεσαι έτσι,  τότε είναι σίγουρο ότι ξεκινάς καλά.Οι DUM DUM GIRLS,ξεκίνησαν σαν σόλο εγχείρημα της Dee Dee δύο χρόνια πριν,ύστερα τα κορίσια έγιναν τέσσερα και φέτος ύστερα απο τη συλλογή- κασσέτα ''Blissed Out'' (αυτή με τις γυμνόστηθες στο εξώφυλλο),διέρρευσε και το πρώτο επίσημο άλμπουμ τους ,με παραγωγό τον Richard Gottehrer,με λαμπρή καρριέρα σε δίσκους των BLONDIE,VOIDOIDS , GO GO'S, STRANGELOVES και πρόσφατα των RAVEONETTES..
Όπως και στα ανάλογα νοσταλγολάγνα, στο " I Will Be'' ,δε χρειάζεται να προσποιηθούν ότι αντιγράφουν μεν αλλά το κρύβουν επιμελώς ή δίνουν ένα προσωπικό τόνο κλπ.Δεν είναι εκεί η ουσία.Θυμίζουν όσα περισσότερα μπορούν και προσπαθούν να μπουν στο πνεύμα τους όπως και οι πρώτοι ρόκερς όταν αντέγραφαν τα μπλούζ...
Η ηχογράφηση και η γενικότερη παραγωγή, διατηρεί την γκαραζοποπ αθωότητα και τη νεανική ανεμελιά των τραγουδιών της Dee Dee και απλά αναβαθμίζει οσο χρειάζεται την ηχητική καθαρότητα. Κρατά τη βρωμιά της κιθάρας, τονώνει τα μπάσα και αναδεικνύει την ποιότητα και τη ζεστασιά της φωνής της Dee Dee.Σίγουρα ακούγεται πιο αναβαθμισμένο απο τις πρώτες ηχογραφήσεις.Τώρα είναι λιγότερο lo και περισσότερο fi,χωρίς να χάνεται δράμι συναισθήματος.
Το άλμπουμ θα χαρακτηριστεί απαράδεκτο για τους οπαδούς των και καλά πρωτοποριακών ξυσιμάτων,θορύβων και ουρλιαχτών με άποψη,συμπαθητικό για τους οπαδούς του ίντυ ροκ,Βίβλος για τους οπαδούς του Νεοϋρκέζικου wifi spot προηγούμενων δεκαετιών,μάννα εξ'ουρανού για τους απανταχού γκαραζιέρηδες,ένα τίποτα ή απλά ''καλούτσικο,μωρέ'',σε αυτούς που δεν πρόλαβαν να τους ανακαλύψουν πρώτοι αλλά στην πραγματικότητα θα το ακούν συνεχώς. 
Αυτό που μένει όμως, ύστερα απο τέσσερα τουλάχιστον ακούσματα,είναι ένα όμορφο,ηλεκτρικό,λιγότερο ατίθασο αλλά εξίσου νοσταλγικό noise/garage pop διαμάντι,που καρφιτσώνεται για πάντα εκεί που έχουν αναρτηθεί και τα ντεμπούτα των VIVIAN GIRLS, CRYSTAL STILTS,HOLLOWS,RAVEONETTES  κλπ.
 Αγαπήστε το όσο κρατήσει.Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom