Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τελετές Θορύβου 2 : CEREMONY

 ..Στους SKYWAVE ,έπαιζε μπάσο και είχε ένα μικρό μερίδιο των συνθέσεων αλλά στους A PLACE TO BURY STRANGERS,λύνει και δένει.Είναι ήδη πετυχημένος,έχει τη θέση που του αξίζει στην εναλλακτική ροκ βιομηχανία και δε νομίζω ότι για τη μπάντα του Oliver Ackerman,έχουμε να πούμε τίποτα παραπάνω προς το παρον,πέρα απο αυτά που έχουμε πεί στο παρελθόν και οτι θα τους δούμε ξανά ,σε καλύτερες συνθήκες, στο Synch 2010.
  CEREMONY,ήταν το τραγούδι των JOY DIVISION που έπαιζαν τακτικά οι SKYWAVE στις ζωντανές τους εμφανίσεις.Αυτό ήταν και το όνομα που διάλεξαν οι Paul Baker και John Fedowitz (οι υπόλoιποι δύο SKYWAVE),για να συνεχίσουν απο εκεί που σταμάτησε το παλιό τους σχήμα.
Ένα χρόνο μετά τη διάλυση του θυγατρικού σχήματος οι CEREMONY,κυκλοφορούν το όμωνυμο e.p. στη Safranin Sound αλλά παραμένουν άγνωστοι μέχρι το 2007.Η κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ ''Disappear''  κάνει ένα πετυχημένο γύρο στη μπλογκόσφαιρα ,αλλά δεν εντυπωσιάζει τόσο όσο το πρώτο άλμπουμ του αδελφού σχήματος των A BURY TO PLACE STRANGERS δηλαδή. Και όμως,απέναντι απο το θόρυβο και τον εντυπωσιακό ήχο που ανέπτυξαν οι APTBS,στέκεται ένα περισσότερο μελωδικό,παραδοσιακότερο στις φόρμες,με περισσότερες new wave επιρροές, με περισσότερη ποπ ευαισθησία,αλλά το ίδιο εντυπωσιακό,ηχητικό οικοδόμημα. Σίγουρα έπρεπε να το είχαμε προσέξει καλύτερα τότε.
Φέτος οι CEREMONY κυκλοφορούντο ''Rocket Fire'' και η πρώτη ακρόαση με εξέπληξε αρκετά.Η μουντάδα έχει υποχωρήσει , η παραγωγή είναι λαμπρότερη,ογκώδης και σφιχτοδεμένη.
Τα τραγούδια είναι σαν ερωτοχτυπημένοι JESUS AND MARY CHAIN που είναι ευτυχισμένοι μόνο όταν έχει ήλιο πια.Παραδομένοι στο Βρετανικό shoegaze,οριστικά και αμετάκλητα,πισωγυρίζουν και δε νοιώθουν τύψεις γι' αυτό.Αυτός ο δίσκος ίσως είναι αυτό που θα ήθελαν να κάνουν οι SΚYWAVE και μετά να πεθάνουν ήσυχοι.Με τραγούδια σαν τα ''Silhouette'',''Someday'',''Stars Fall'' και ''Never Make You Cry'' κοντεύω να ξεχάσω και τους APTBS,που λέει ο λόγος.Δίσκος για μεγάλη εμπορική επιτυχία σε έναν ιδεατό κόσμο...

Σχόλια

Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Αν συνοδευόταν και από συνέντευξη με τους Ceremony δε θα συνιστούσε έκπληξη αν λάμβανες τηλεφώνημα από το Uncut για δημοσίευσή του στο επόμενο τεύχος. :)
Ο χρήστης mystery falls down είπε…
Δίσκος για μεγάλη εμπορική επιτυχία σε έναν ιδεατό κόσμο...
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
ωχ αυτο ειναι ανησυχιτικο !Παντως σου υπόσχομαι ότι στο μελλον,όταν θα γίνουν κλασσικά και ασφαλές να ασχολούνται όλοι με αυτούς, δε θα εχω εναλλαγη a place..,animal collective,ariel pink και πάλι απο την αρχη,αν και δεν μπορω να το αποφυγω μερικες φορες ακομα και τωρα.
Πάντως φαντάζεσαι κειμενα δικα σου ,του zeugolator και δικά μου στο uncut ? Τα εξωφυλλα που θα βάζαμε?Οι οπαδοι των Clash θα πάθαιναν αποπληξία..Μα Efterklang εξωφυλλο τη στιγμη που dylan ερχεται Ελλάδα ?

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας υπαρξιακή

MRKTPLC

  Οι εκπλήξεις από την  Yodashe   συνεχίζονται. Δεν πρόλαβε καλά καλά να «ζεσταθεί» η μουσική δραστηριότητα του 2024 και στις 10.1 κυκλοφόρησε ένα καινούριο τραγούδι που ηχητικά διαφοροποιείται από τα προηγούμενα γιατί χρησιμοποιείται για πρώτη φορά ένα αρχαίο αλλά ξακουστό συνθ, το EDP Wasp,  που  τον ξεχωριστό βομβίζοντα (σαν σφήκα_ wasp ) ήχο του τον έχετε σίγουρα ακούσει σε ηχογραφήσεις γνωστών καλλιτεχνών (808 State, Dave Holmes, Vince Clarke, Nick Rhodes (Duran Duran), WhiteHouse and Add N to (X) ή ακόμα και πολύ underground (ειδικά όσοι ασχολείστε με την ηλεκτρονική μουσική της μετά το πανκ εποχής.  Το ''MRKTPLC'' κρατά μόνο 2 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα αλλά έχει αρκετά ενδιαφέρουσα δομή καθόλου συμβατική για το συγκεκριμένο συνθ. Είναι πολύ μοντέρνα η αντίληψη για να θεωρηθεί minimal synth αλλά είναι και ο υποβλητικός ήχος του συνθ που βγάζει τη σύνθεση εκτός σύγχρονου χρονικού πλαισίου. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι για τις προδιαγραφές μας είναι ένα ξ