Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Angels From America ..



Μετά απο δέκα χρόνια,κυκλοφορεί καινούριο άλμπουμ.Μετά από είκοσι,ασχολούμαι και πάλι μαζί της.Πέρασε καιρός...Η Laurie είναι πάλι εδώ..Και άρχιζα να νοιώθω μοναξιές. 

To ''Homeland'',συνεχίζει απο εκεί που σταμάτησε το ''Strange Angels'' του 1987.
Θα έλεγα ότι κλείνει ένας ολόκληρος κύκλος απο το ''United States Parts I-IV'',αλλά αυτό θα ήταν απαισιόδοξο.
Καλύτερα για την ανθρωπότητα, να πιστεύω ότι ένας Αγγελος επέστρεψε σε μια πολύ άσχημη εποχή για να φτιάξει το σημερινό ψυχογράφημα των καταρρεόμενων Ηνωμένων Πολιτειών,με τον ίδιο κοφτερό,χιουμοριστικό ,συγκινητικό τρόπο που έκανε παλιά και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο διαυγές και λειτουργικο.
Για τον υπόλοιπο κόσμο και θαυμαστές,δίνει μαθήματα καλλιτεχνικής έκφρασης και πολιτικοκοινωνικής στάσης που αρμόζει σε αφυπνισμένο πολίτη χώρας με συνείδηση και νηφάλια,ρεαλιστική σκέψη.
Μουσικά το άλμπουμ είναι ένα εκλεκτικό,αρμονικό,λιτό ,μεστό μείγμα παλίας καλής Laurie και καινούριων ήχων που φέρνει ένας στόλος απο εκλεκτούς μουσικούς (Kieran Hebden,Omar Hakim,John Zorn,Antony,Lou Reed, χρειάζεται να συνεχίσω ?). Για δύο χρόνια τα τραγούδια παρουσιαζόντουσαν ζωντανά σε όλο τον κόσμο (και στην Αθήνα,ντρέπομαι που δεν πήγα το παραδέχομαι ) και αυτό που ακούτε είναι το αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης.
Έτη φωτός μακριά απο τις μόδες αλλά και τόσο μέσα στην εποχή του,τόσο διαφορετικό αλλά και τόσο οικείο ακόμα και σε απαίδευτα αυτιά, το ''Homeland'' είναι παράδειγμα Μεγάλης Τέχνης. Πάνω και πέρα απο την Καπιταλιστική νοοτροπία περί γρήγορης κατανάλωσης, εύκολων ''χιτ πάνω στο ίδιο μπήτ'' όπως έλεγε και η Λ.Πλάτωνος,συγκινεί,υπενθυμίζει ευτυχώς πόσο πολύτιμη μπορεί να είναι η μουσική, αν πέφτει σε σωστά χέρια.
Το ''αόρατο'' άλμπουμ της χρονιάς ? Ένα απο τα άλμπουμ της δεκαετίας ? Η καλύτερη Laurie,ever ? Θα σας το πω αν ξεπεράσω την αναπάντεχη συγκινησιακή φόρτιση που μου προκάλεσε.Αν όμως θέλετε ένα άλμπουμ Αληθινής μουσικής για φέτος ,επενδύστε σε αυτό και μόνο..
22 Ιούνη,στα καλά δισκοπωλεία..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom