Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

KILLING JOKE....Μέρος 1ον...30 χρόνια σε λίγες αράδες.


 Η μουσική των KILLING JOKE, είναι ισοδύναμη με χίλια ξυπνητήρια. Τα πρώτα τέσσερα άλμπουμ τους με κορυφαία το πρώτο ομώνυμο και το τέταρτο ''Fire Dances'', δεν ήταν για πάρα πολλά αυτιά.Ο γκρίζος,οργισμένος ήχος με τις κιθάρες -ξυράφια, και η απειλητική,τρομακτική ερμηνεία του JAZ COLEMAN, δεν ήταν ακριβώς η ψυχή του νοεκυματικού πάρτυ άλλα το δυσοίωνο πρόσωπο της Καπιταλιστικής Δύσης και η ψυχρή καταγραφή της παρακμής και επικινδυνότητάς της από ανθρώπους (κυρίως του Coleman,όμως) που ανέπνεαν το βρώμικο αέρα της και είχαν τα κότσια να την αμφισβητούν και να προβάλλουν ένα αιρετικό προσωπείο που τους οδήγησε σε περιπέτειες αλλά τους έβγαλε ζωντανούς και δυνατότερους.
Οι αποτυχημένες εμπορικές στιγμές τους για τα επόμενα πέντε άλμπουμ τους καθιέρωσε σαν το γκρούπ της μιάς επιτυχίας (αθάνατης παρ'όλα αυτά).To '' Love Like Blood '' χορεύεται ακόμα και σήμερα και πάρα πολλοί δεν ξέρουν τίποτε άλλο ή έχουν ξεχάσει (και δεν φταίνε αυτοί) τί σημαίνει να ακούς KILLING JOKE και να νοιώθεις δέος.
Στη δεκαετία του '90 κάτι άλλαξε με τα δύο σκληροπυρηνικά και πολύ ενδιαφέροντα άλμπουμ τους ''Pandemonium'' και '' Democracy'' αλλά μόνο οι μέταλ και industrial φίλοι τους το πήραν χαμπάρι.Και ο Dave Grohl επίσης.
Με τους υπόλοιπους NIRVANA κόντεψε να πάει φυλακή κλέβοντας το ''Eighties'' αλλά στο τέλος συμμετείχε σαν επίσημος ντράμερ στο ομώνυμο δίσκο- βόμβα μεγατόνων του 2003,που επανέφερε το σχήμα σε αυτό που έπρεπε να είναι.
Ένα επικίνδυνο,εκρηκτικό σχήμα που παράγει μουσική σκληρότερη από χίλιους METALLICA, σοκ και δέος περισσότερο από χίλιες ανήθικες εισβολές στο όνομα της Δημαγωγίας αλλά και πολιτικοκοινωνική κριτική με την ψυχραιμία του συνειδητοποιημένου.
 Το άλμπουμ ήταν μέσα στα είκοσι αγαπημένα μου την προηγούμενη δεκαετία, ένα ροκ άλμπουμ που με τίναξε με 450 βόλτ ηλεκτροσοκ και ακόμα και σήμερα μετράω τις ''μελανιές'' αφύπνισης που μου προκάλεσε.Το ''Hosannas From The Basements Of Hell'' συνέχιζε στα ίδια βολτ,το 2006.Εκρηκτικό και τερατώδες.
Πριν από λίγους μήνες  κατέβασα το ''In Excelcis'' το νέο e.p. τους που χορεύεται μέχρι τελικής πτώσης και τους δείχνει να λυσσομανάνε ακόμα.
 Είναι ορμητικό,πύρινο και περιέχει τέσσερα συναρπαστικά κομμάτια με διαφορετική προσωπικότητα το καθένα. Το ομώνυμο ψοφάει για εναλλακτικά charts,είναι απλό και ευθύ.Το ''Endgame'' είναι αρκετά βαρύ με πολιτικοκοινωνικές αναφορές ,το ''Kali Yuga'',μας γυρίζει στις πρώτες μέρες αλλά το σκοτεινό,μελωδικό,νοσταλγικό διαστημικό-dub ''Ghosts Of Ladbroke Grove'' είναι όλα τα λεφτά.Πολύ διαφορετικό απ' ότι έχουν κάνει και το πιό συναισθηματικό τους (!)....
Στις 27 Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει το νέο τους άλμπουμ ''Absolute Dissent'' Όσοι δεν άντεξαν, το κατέβασαν ,το άκουσαν και μερικοί σαν κι εμένα,ακόμα το ακούν σαν να μην υπάρχει αύριο.......[Συνεχίζεται..αύριο]
Enhanced by Zemanta

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom