Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

.........................Ω...............................................

Μας είχε προετοιμάσει γι ' αυτό το άλμπουμ,o RxRy και το περιμέναμε με ενδιαφέρον.Αναρτήθηκε την προηγούμενη Τετάρτη στο ιστολόγιό του και περιέχει 13 ορχηστρικά που ο νεαρός τα χαρακτηρίζει τραγούδια. 
Θερμή σαν πίδακας Γκέιζερ,γαλήνια,γεμάτη φαντασία και συναίσθημα, απαραίτητη ,ειδικά για τέτοιες έντονες εποχές,ηλεκτρονική μουσική,που προσφέρεται απλόχερα και σε ακροατές που δεν εκπαιδεύτηκαν με Warp ακούσματα δύο δεκαετίες πριν.

 Σας παραθέτω δύο αποσπάσματα, από μια πολύ όμορφη αλλά και κατατοπιστική συνέντευξη που,έδωσε ο RxRy ,εδώ..
Το πρώτο, αναφέρεται στα ιδανικά μέρη για να παίζει τη μουσική του μπροστά σε ακροατήριο και το δεύτερο ,στο πού θέλει να οδηγήσει το κοινό με τη μουσική του και μερικές προσωπικές σκέψεις...
''..Dark rooms and loud speakers. No projections, just pitch black. Or give everyone headphones. And blindfolds. A collective experience in isolation.  In an alleyway or abandoned building, but with HUGE speakers, in the middle of the night, or even a whole tour outside, in fields around the country, ending at like 5-6am when the sun is coming up. I like the idea of being outside, but in this environment where you have to take notice of this dramatic shift that happens every single day — the nuance of a sunrise. It would be important for it to feel exploratory for the audience. I don’t want people to just sit and watch me play as dude interacting with a computer. I want people to explore the environment or, if that isn’t an option, to take a walk inside themselves. I make music for walking and thinking. I do that all the time. It’s how I listen to cuts and demos. I remember when I saw My Bloody Valentine, there was a dude at the door handing out earplugs and it made me really excited. Like, what is this going to be?! I have this tangible warning that this is going to be a rough show. That was awesome. I want that....''
''....I am really into the idea of places of safety, even if it is just an illusion. I think a place to feel safe is important. This all started because I was sick and wanted to feel better, so I made music that made me feel better. Part of the illness I had was this terrible anxiety and depression, it was a thyroid/chemical thing. It is your choice to print this or not, but I am a Believer. Not really devout or anything, but definitely a believer. And this is really spiritual music for me. It is kind of my worship music. That is part of why it is wordless, because I have no words to express how I feel about those Ideas. All those words have been exhausted....''

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom