Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Collective Camp [ Συγκεντρωτικά Αποτελέσματα]

Σαν ANIMAL COLLECTIVE είχαν αγρανάπαυση φέτος ( update : εκτός απ'΄το ''Oddsac'', το οποίο το ξεχάσαμε, αλλά σε γενικές γραμμές δεν έχει και τόσο μουσικό,όσο εικαστικό ενδιαφέρον).Αλλά σαν μονάδες είχαν μια αξιοσημείωτη πορεία αυτή τη χρονιά.


Ο NOAH LENNOX, a.k.a. PANDA BEAR, με δύο σινγκλ και ένα τρίτο που μόλις διέρρευσε και θα κυκλοφορήσει στις 6/12,εντείνει την αναμονή για το ''Tomboy'',το τέταρτο άλμπουμ του,που θα το ακούσουμε τις μέρες που θα κάνουμε ανασκόπηση (ήδη έχω κρατήσει θέση γι' αυτό στα καλύτερα).
Και τα έξι τραγούδια που έχουν βγεί σε αυτά τα  7'' με τα εξαιρετικά σκίτσα για εξώφυλλα,είναι ένα κι ένα. Τελείως διαφορετικό στυλ απ'αυτό που ηχογραφεί με τους Α.C.,χωρίς samples και με ποπ αίσθημα αισιοδοξίας,είναι σινγκλ που λογικά θα βρίσκονται και τα τρία,στις λίστες του Σπιτιού, για το 2010. 
Ο DAVE PORTNER a.k.a AVEY TARE,πέρασε ,λέει,δύο δύσκολα ,σκοτεινά χρόνια (? !) και αυτό αντικατοπτρίζεται στο γενική μουσική διάθεση του πρώτου προσωπικού του άλμπουμ ''Down There''.
  Με το γνωστό,παγιωμένο,ακλόνητο ερμηνευτικό στυλ και συνθέσεις που ακούγονται -στα πρώτα ακούσματα- σαν outtakes από τα δύο τελευταία άλμπουμ των A.C., το άλμπουμ δεν θα το έλεγα σκοτεινό. Ακούγεται πιο εσωτερικό,πιο προσωπικό και πιο λυτρωτικό για τον καλλιτέχνη.
Ακούγοντάς το προσεκτικά και χωρίς προκαταλήψεις,καταλαβαίνουμε ότι η ηλεκτρονική μουσική του AVEY TARE δεν ξεφεύγει από τις πατέντες των A.C.,αλλά τις χρησιμοποιεί για να πετάξει ψηλότερα από αυτές. Κινείται σε πιο χαλαρούς ρυθμούς,δεν πατά πολύ στη Γη, και όπου υπάρχει ψευδοχορευτική διάθεση -''Oliver Twist'',''Heather In The Hospital''- εύχεσαι να κρατούσε λίγο περισσότερο. Ελαφρώς πιό εξελιγμένος ήχος.
Για άλλη μια φορά η σπονδυλική στήλη των A.C., με γοητεύει με τον οικείο τρόπο που χειρίζεται τους ήχους και τους ρυθμούς,με μαεστρία και λεπτότητα και ο τρόπος που τα φωνητικά ''χορεύουν'' με την υπόλοιπη μουσική.
Τελικά ο αρχικός δισταγμός ν' ακούσω το άλμπουμ από τη μέρα που πρωτοδιέρρευσε,δεν ήταν δικαιολογημένος.Ούτε το 7,2 του Pitchfork,με ικανοποιεί.Θα προτιμούσα ένα 8....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom