Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η May Roosevelt επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ
Σχόλια
Δεν υπάρχει χρόνος και το αποδεικνύουν περίτρανα οι Soft Moon που για μένα κατατάσσονται στις κορυφαίες μπάντες με αυτό και μόνο το πόνημά τους.
Οι καταπληκτικές συνθέσεις ενισχύονται από τις εξαιρετικές ηχητικές επιλογές (χροιές κρυστάλλινες, ακριβείς, εύθραυστες, δυνατές). Συγκλονιστικές οι αλληλεπιδράσεις με ευφυείς δυναμικές αναλογίες που στοχεύουν στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Η επιδέξια χρήση της τεχνολογίας ανεβάζει τον πήχη και δίνει την δυνατότητα επέκτασης και εισχώρησης και σε άλλες μουσικές γειτονιές...
Η απόλυτα ανοιχτή αντίληψη του Soft Moon πάνω σ`ένα συγκεκριμένο μουσικό χαλί (που διατηρεί, ομολογουμένως, αλώβητο σεβασμό) το κατατάσσει σε project προς μίμηση.
Αυτό το album είναι το προσωπικό μου soundtrack.
Αυτή είναι η πιο ξεκάθαρα, παραστατική πρόταση που διάβασε φέτος.
Με συγκίνησε δεόντως όπως και το κομμάτι στο οποίο διακρίνω και εμφανείς dark wave πινελιές.
Τα σέβη μου
mistress,άκου και το υπόλοιπο άλμπουμ.Αυτό είναι μόνο το ορεκτικό..Βαθειά υπόκλιση (Gentleman,ε ?)
vick + mistress,σας ευχαριστώ για τα σχόλια.Μου φτιάξατε τη μέρα....Αλήθεια...